درسهایی که Sonic درباره زندگی کردن به من آموخت
در خبرها آمده که امروز Sonic سی ساله می‌شود، من و سونیک تقریبا هم سن هم هستیم و او تقریبا دو ماه از من بزرگ‌تر است. سونیک سی سال است که با کفش‌های قرمزش بی‌وقفه ...
در خبرها آمده که امروز Sonic سی ساله می‌شود، من و سونیک تقریبا هم سن هم هستیم و او تقریبا دو ماه از من بزرگ‌تر است. سونیک سی سال است که با کفش‌های قرمزش بی‌وقفه می‌دود؛ گاهی دوستانش در این مسیر همراهش هستند و گاهی هیچ کس در کنارش نیست. سونیک اما در مسیر پر فراز و نشیبش تنها می‌دود و کاری به بقیه دنیا ندارد. در پس پرده بازیهای سونیک موارد زیادی گنجانده شده‌اند، مواردی که دوست دارم شما هم درباره آنها بدانید و شاید بتوانید به آنها اضافه کنید.
طراحی مراحل سونیک همیشه برایم جذاب بوده است، این مراحل پیچیده که با سرعت از آنها گذر می‌کنیم تا هم کیف کنیم و هم زمان بازی از بین نرود، مرا یاد تک تک مراحل زندگی پیچیده‌مان می‌اندازد و هزاران راهی که در آن وجود دارد و ما فقط یک مسیر را برمی‌گزینیم. در سونیک هم همین کار را می‌کنیم، با سرعت می‌دویم و کاری به آن تپه بالایی و یا راهروی پایینی نداریم، نمی‌توانیم به همه جا سرک بکشیم و به آخر بازی پیش می‌رویم. اما گاهی در همین مسیر، راهی که انتخاب می‌کنیم درست نیست، برایمان سخت است و نمی‌توانیم آن را هندل کنیم. این می‌شود که با رفتن به چک پوینت بازی، همان میله‌هایی که ستاره بامزه‌شان در بالایش می‌درخشد، دوباره مسیر را پیش می‌رویم و این بار تصمیم دیگری می‌گیریم.
سونیک جزو اولین بازی‌هایی بود که با هر بار تکرار مراحل در آن به نکات جدیدی دست پیدا می‌کردم، سوراخ سنبه‌های زیادی که در تک تک مراحل وجود داشت باعث می‌شد که تمام این مراحل هربار جذابیت خود را حفظ کنند و تازه باشند. درست مثل روزهای زندگی و فرداهایی که در راه هستند، ممکن است مسیری را اشتباه بروم و دوباره می‌توانم از نو شروع کنم و این بار مسیر دیگری را پیش بروم. شاید همانطور که با سرعت در این مسیر می‌روم به طور ناگهانی وارد یک ماجرای دیگر شویم، مثل سوراخ سنبه‌های سونیک که یکهو پدیدار می‌شود و شانسی در آن قرار می‌گیریم. این راه‌های مخفی اکثرا به خوشی ختم می‌شود و در زندگی نیز می‌توان از این چاله چوله‌ها به درستی استفاده کرد، شاید این چاله چوله‌ها سرعت سونیک را کم می‌کرد و یک ضد حال به حساب می‌آمد اما نفع خوبی داشت؛ درست مثل زندگی که شاید وقفه در آن به ظاهر بد باشد اما در نهایت می‌تواند خروجی خوبی برایمان داشته باشد.
من همراه سونیک دویدم، موجودی که تا مدتها نمی‌دانستم چیست و رنگ آبی و کفش‌های قرمزش برایم جذاب بود. بچه بودم و معنی Hedgehog را نمی‌دانستم، اولین دیکشنری کاغذی جیبی که گرفتم نامش فرهنگ آریان پور بود، همیشه کنار کنسولم بود تا بتوانم معنای جملات و کلمات بازیها را بفهمم. زمانی که فهمیدم Hedgehog یعنی خارپشت، برایم عجیب بود که چطور یک خارپشت آبی رنگ است و اینطوری می‌دود. این فانتزی برایم شگفت انگیز بود، اینکه قاعده بازی را می‌توان اینچنین به هم زد و دنیا را طوری که دلمان می‌خواهد طراحی کنیم، برایم شگفت انگیز بود. طراحان بازی عشقشان کشیده بود که شخصیت اصلی‌شان را یک خارپشت آبی طراحی کنند که مثل برق و باد می‌دود، این برهم زدن همه چیز بود و از نظر من این یعنی خلاقیت.
سونیک در بازی به حلقه‌های طلا دست می‌یافت و می‌توانست با آنها زنده بماند. این رینگ‌ها برای من حکم پول را داشتند و هنوز هم دارند. سونیک در اینجا به زیبایی با واقعیت زندگی ما را آشنا می‌کند. او با داشتن حلقه‌های بیشتر موفق‌تر می‌شود اما با یک حلقه هم می‌تواند پیش برود و زنده بماند. سونیک تنها در زمانی بی‌پناه است که هیچ حلقه‌ای نداشته باشد. تنها یک ضربه کافی است تا سونیک تمام حلقه‌های خودش را از دست بدهد و باید در به در دنبال آنها باشد. در زندگی هم همین مسیر وجود دارد، دفعتا تمام پول‌ها و سرمایه آدمی می‌تواند به باد برود و تنها کاری که می‌توان انجام داد اینست که دنبال باقی مانده‌ها باشی و این کار را تنها در یک زمان مشخص می‌توان انجام داد وگرنه همان باقی‌مانده‌ها نیز اندک اندک «محو» می‌شوند. زندگی فرصت زیادی نمی‌دهد و بی‌رحم است؛ باید مثل سونیک سریع و چابک بود تا بتوان در آن دوام آورد.
بی‌پولی مطلق می‌تواند باعث شود که زندگی کاملا شکننده باشد؛ مثل سونیکی که هیچ Ring در بساط خودش ندارد. سونیک با یک حلقه هم می‌تواند در برابر هر ضربه‌ای که فکرش را بکنید بایستد؛ این یعنی سونیک لزوما نظام سرمایه‌داری را تبلیغ نمی‌کند بلکه به درستی می‌گوید که حواسمان به داشته‌هایمان باشد؛ نمی‌توانیم همه آن را از دست بدهیم وگرنه بسیار شکننده خواهیم شد.
سونیک به فکر نجات دیگران است؛ او سرش درد می‌کند که بقیه را نجات دهد و در این راه در هر خطری خودش را می‌اندازد. او ناجی است، سونیک زندگی‌اش را برای این کار می‌گذارد و لزوما نفعی هم در این راه برای خودش وجود ندارد. کمک کردن به دیگران و نجات آنها از پس این قهرمان برمی‌آید و او چرا این کار را انجام ندهد؟ چرا وقتی میتوانیم خوبی کنیم؛ این کار را نکنیم و زندگی‌مان را از مهر و محبت داشتن به دیگران محروم کنیم؟
سونیک دوستانش را خیلی دوست دارد و آنها نیز همیشه کنار او هستند. جمع دوستان سونیک روز به روز بیشتر می‌شود و این دوستان همگی ویژگی‌های منحصر به فردی دارند که به کمک سونیک می‌آید. دوستان در زندگی هر آدمی نقش مهمی ایفا می‌کنند؛ آنها کارهایی می‌کنند که از پس ما برنمی‌آید. سونیک با اینکه قهرمان داستان است و همتا ندارد اما نمی‌تواند مانند Tailsبا دم‌هایش پرواز کند و در نهایت به او نیاز دارد. قهرمان بودن لزوما به معنای کامل بودن نیست و سونیک بدون دوستانش نمی‌تواند در این مسیر به درستی پیش برود.
فرنچایز سونیک فراز و نشیب زیادی را طی کرده است. سونیک زمانی غول بی‌چون و چرای دنیای بازیهای ویدیویی بود. نبرد کنسول‌ها در آن زمان در نهایت به نفع نینتندو و رقیب سونیک یعنی ماریو تمام شد، اما این مرگ سونیک نبود. سونیک با وجود اینکه حالا دیگر محبوب‌ترین و مشهورترین و بهترین نیست؛ هنوز هم می‌تازد. سونیک حتی دست در دست رقیب دیرینه‌اش گذاشته و با کمک ماریو راهش را پیش می‌برد.
صبر کنید! خودم هم می‌دانم، می‌دانم که این یک تکنیک مارکتینگ درست از کمپانی سگا با آن سیاست‌های کذایی و غلطش بوده تا بتواند سونیک را زنده نگه دارد اما همین تکنیک مارکتینگ هم می‌تواند به من گیمر این درس را بدهد که گاهی برای پیشرفت، لزوما نباید رقابت کرد و می‌توان با همکاری کار را پیش برد. شاید گاهی به جای آنکه با فلان نفر زرنگ در کلاس یا فلان شخص حاذق در محل کار باید رقابت کرد، باید کنار او ایستاد و یاد گرفت تا بتوان دوباره سرپا شد و پیشرفت کرد. به جز ماریو دشمنان دیگری نیز در دنیای سونیک حضور داشتند که اندک اندک تبدیل به دوستش شده‌اند؛ سونیک همواره دنبال باز کردن در دوستی است تا ورود به در دشمنی.
دشمن سونیک با اینکه انسان خبیثی است و افکاری که در سر دارد گاه بسیار شیطانی و پلیدانه هستند اما در نهایت یک بامزگی خاصی در این آقای دکتر Egg نهفته است. طراحان بازی حتی پلیدترین دشمن بازی را بامزه طراحی کردند و نحوه شکست آن در بار اول با بار اخر هیچ تفاوتی ندارد، کافیست سه ضربت نوش جان کند تا از روزگار محو شود. دشمن (بخوانید چالش) چه در اول زندگی بر سر راه ما قرار بگیرد چه آخر مسیر، یک جور شکست می‌خورد و شاید تنها مسیر این شکست دادن کمی متفاوت باشد.
سونیک در بازیهای امروزی با نسخه‌های پیشین خود روبرو می‌شود، این موضوع در عنوانی چون Sonic Generation کاملا مشهود است و اساسا ما در یونیورس کنونی سونیک چندین نسخه از این خارپشت آبی را داریم. سونیک با خود گذشته‌اش سر و کله می‌زند و از او درس می‌گیرد. گاهی لازم است در آینه بنشینیم و با خود سالهای قبلمان صحبت کنیم، ببینیم چه کردیم و چه شدیم؛ الان در حال حاضر در زندگی کجای کاریم و می‌خواهیم به کجا برویم.
سونیک و سرعت جادویی‌اش، یعنی رو به جلو پیش رفتن؛ سونیک فارغ از هر فراز و نشیبی که در این سی سال داشته، همچنان پیش می‌رود. سونیک خیلی درس‌ها به ما یاد می‌دهد که از آنها غافل هستیم؛ او با پیشتازی سریعی که دارد در خطر بزرگی است چرا که دقیقا با همان سرعت پیشروی، خطر شکست سریع را نیز دائما بیخ گوش خود دارد. همانطور که گفتم زندگی فرصت زیادی نمی‌دهد و بی‌رحم است؛ باید مثل سونیک سریع و چابک بود تا بتوان در آن دوام آورد. سونیک قهرمان با تجربه و سی سالهای است که این چیزها را به ما یاد می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
ماریو و درسهایی که درباره زندگی به گیمرها آموخت
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
ممنون عالی بووود مقاله.
من با سونیک گیمر شدم و سونیک اولین بازی عمرم بود و خیلی حس نوستالژیکی داره برام. (البته با اینکه ۱۵ سالمه ?)
پ.ن: تا اونجایی که یادم میاد (چی دارم میگم اصن، الآنم سگا دارم بازی میکنم هنوز) برای شکست دادن باس فایتا ۸ ضربه لازم بودا ?
شاید تعدادش دقیق ۳ تا نبود (که من یادمه سه بود) ولی همه باس فایتا چه اولی چه اخری یک مقدار بود. بحث اصلی اینه.
ممنونم ارش جان اگه میشه لطفا مقاله های بیشتری در مورد سونیک و دوستاش بزارید?
سونیک با ساختن فیلم یک قدم از ماریو جلوتر افتاده فعلا ببینیم چی میشه
از این مقاله ها بیشتر بزار آرش جان خیلی باحالن:)
ممنونم ازت و سعی میکنم یادداشتهای بیشتری بنویسم در این مورد
خارپشت، آبی، سرعت ماورایی، حلقه های جادویی !
بی ربط ترین موارد ممکن. مگر در یک جا:)
و اینکه نکته رو هم در مطلب ماریو گقتم که گویا ندیدین.
فک کنم شما یکم زیادی قضیه رو جدی گرفتین. مشخصه نگارنده بزورم که شده میخواسته از این شخصیت درس اخلاق در بیاره. اخه سونیک کنونی با سونیک قدیمی روبرو بشه، چه ربطی به درس گرفتن از گذشته داره؟!
هنر بازیهای ویدیویی انقدری جدی هستند که لازم نباشه من جدی بگیرم چیزی رو. کاش بازیها رو فراتر از یک مشت سیم و دکمه و کیو کیو بنگ بنگ بدونیم.
کاش همه ایران مثل شما بودن آقا آرش ❤
ممنونم ازت
کاش وقتی کسی انتقاد می کنه جای اینکه بهش متلک بندازیم دلیلش رو بپرسیم و سوال کنیم برای چی همچنین نظری داره !
قشنگ بود سینیور آرش. لذت بخش بود.
ممنون
آقا آرش دمت گرم متن جالبی بود ، منم 25 سالمه و از بچگی عاشق sonic هستم و خواهم بود.?
درود بر تو برادر
فقط اون بخش از مقاله که گفتید سگا حتی پلیدترین دشمنان سونیک رو بامزه طراحی میکنه رو زیاد قبول ندارم
نمیدونم تو کدوم بازی سه بعدی سونیک بود با سونیک ربات(اسمش رو دقیق یادم نیست)روبرو میشدیم.سه روز و سه شب کابوس خوابم بود:)
متال سونیک?
آره خب من از این قوطی حلبی آبی رنگ خوشم نمیومد? اما خلاقانه بود?
اما همین قوطی حلبی ابی رنگ بود که ما رو ساعت ها کنار تلوزیون نگه می داشت تا ببینیم سونیک و شدو می برن یا متال سونیک?واقعا حقش نیست با اون جذابیت بهش بگی قوطی حلبی?
"درسهایی که Sonic درباره زندگی کردن به من آموخت"
=|
به نظرم مقاله های بهتری می شد رفت تا این مقاله =| که راستش رو بخواین کارایی زیادی نداره =|
اگر می خواستید به یاد سونیک باشید می تونستید یه مقاله از باس فایتاش یا اطلاعاتش برید یا بازی هاشو رتبه بندی کنید و به نظرم این مقاله ارزش چندانی نداره ( با احترام به نویسنده عزیز که زحمت کشیده )
پ.ن: من زحمت نویسنده رو ندید نمی گیرم ولی به نظرم مقاله بهتری می شد نوشت تا این مقاله =|
داداش میخوای ترول کنی اینجا جاش نیست ، اینجا پرنده هم پر نمیزنه
چرا فکر میکنین باید همه مقالات ما باید یا در جرگه لیست کردن قرار بگیره ؟ چرا نمیتونیم به مقوله ویدیو گیم نگاهی فراتر داشته باشیم و فقط اون رو در سطح «بازی» نبینیم؟
"چرا فکر میکنین باید همه مقالات ما باید یا در جرگه لیست کردن قرار بگیره ؟ "
ارش عزیز من که همچین حرفی زد?
مقاله ات خوبه ولی گفتم می تونستید مقاله های جذاب تری برید =)
به عنوان مثال مثل همیشه که لیست های فوق جذابی می ری می تونستی مقاله سخت ترین باس فایت ها یا ... برید باز من کاره ای نیستم =)
پ.ن: اگر بنده توهینی کردم ببخشید نظرم رو گفتم =) بازم عذر می خوام
ادیت :
پ.ن2: البته مقاله واقعا مقاله خوبی بود ولی همون جوری که گفتم ترجیح می دم نکات شخصی نباشه ( به عنوان مثال ای مقاله می تونست به عنوان درسهایی که سونیک به بازیکنان ان داد باشه این جمله "به من آموخت" یکم مقاله رو شخصی می کنه البته می گم بازم قصدم توهین نبود ! فقط نظرم رو گفتم و امیدوارم دلخوری پیش نیومده باشه )
موفق و پیروز باشید
آقای پارسا پور شما خودتو ناراحت نکن این از همون جوجه ماشینیا است که کال آف رو بهترین بازی می دانند و خوب از اینها نباید انتظار داشت که مقاله عالی شما که باعث دوباره یاد اون قدیما و دوره سگا بیوفتم رو بفهمند به حرف این هیتر ها گوش ندین مقالتون جز بهترین مقالاتی بود که من خوندم
=|
فقط می گم که بدونی بهترین بازی عمرم کالاف نیست =|
RDR2هستش البته فکر نکنم تاحالا بازیش کرده باشی ( به مغرت فشار نیار همون ردد 2 هستش )
"به حرف این هیتر ها گوش ندین مقالتون جز بهترین مقالاتی بود که من خوندم"
?
ok ok ?
ممنون ازت
چرا اعصبانی می شید ؟
"جز بهترین مقالاتی بود که من خوندم"
از خود شما خیلی مقالات بهتری وجود داره تا این مقاله !
اولا به کالاف و کالاف بازا هیچوقت توهین نکن
دوما به نظرات دیگران احترام بزارید اونا هم نظر خودشون رو دارن قرار نیست که همه هم فکر و هم عقیده باشیم
برو ادب یاد بگیر جوجه?
داداش من خودم کالاف بازم و برا کالاف بازا احترام قائل هستم و تمام نسخه هاشو بازی کردم منظورم اینه که بعضی ها افراطی به عنوان رو دوست دارن میان بازی های دیگه رو هیت می کنن بعدشم تو خودت اگه کال آف بازی حتما دیدی بعضی از کاربرای کال آف پلیر چطوری هیت می کنن در کل امیدوارم بد برداشت نکرده باشین توهم بهم بگو که دیدی چقدر بعضی از کال آف بازا چطور هیت می کنند
اقا ارش بنده جوابتون رو دادم بازم اگر توهینی شده عذر می خوام امیدوارم دلخوری پیش نیومده باشه
ادیت :متنی که براتون نوشتم امیدوارم این بار تایید نره =|
“چرا فکر میکنین باید همه مقالات ما باید یا در جرگه لیست کردن قرار بگیره ؟ ”
ارش عزیز من کی همچین حرفی زد?
مقاله ات خوبه ولی گفتم می تونستید مقاله های جذاب تری برید =)
به عنوان مثال مثل همیشه که لیست های فوق جذابی می ری می تونستی مقاله سخت ترین باس فایت ها یا … برید باز من کاره ای نیستم =)
پ.ن: اگر بنده توهینی کردم ببخشید نظرم رو گفتم =) بازم عذر می خوام
ادیت :
پ.ن۲: البته مقاله واقعا مقاله خوبی بود ولی همون جوری که گفتم ترجیح می دم نکات شخصی نباشه ( به عنوان مثال ای مقاله می تونست به عنوان درسهایی که سونیک به بازیکنان ان داد باشه این جمله “به من آموخت” یکم مقاله رو شخصی می کنه البته می گم بازم قصدم توهین نبود ! فقط نظرم رو گفتم و امیدوارم دلخوری پیش نیومده باشه )
موفق و پیروز باشید
عمو آرش ولش کن این نوستالژی سرش نمیشه
اصلا بحث نوستالژی هم فقط مطرح نیست. بحث عمیق نگاه کردن به مقوله ویدیو گیمه. اگر میگیم ویدیو گیم یک هنره! یعنی چی که نمیخوایم به ابعاد و زوایای مختلفش نگاه کنیم؟
چطوری ترول.
خوبی خوشی خانوداه خوبن
=|
من جواب اقا ارش عزیز رو کامل دادم در انتظار تایید هستش !
امیدوارم تایید شه تا سوتفهام از بین بره !
من هم امیدوارم:)
بفرما بالا توی ادیت زدم =))
ببین راستش رو بخوای من کاری با دیس ندارم 100 تا دیس هم بخورم نظرمه !
چون نظرم با جمع فرق داره شدم ترول ؟
ببین همیشه نباید نظرت با جمع یکی باشه !
بعدشم من اگر قرار بود ترول باشم خیلی جاها می تونستم !
کسی نیستم که ویجیاتو اولین جایی باشه که توش کامنت می دم =)
واقعا درک نمی کنم چون نظرم مثل جمع نیست شدم ترول ؟
ترول به کسی می گن که میاد بی منطق حرف می زنه (و....) ولی من برای حرفی که
گفتم دلیل دارم و اگر هم ترول بودم قطعا نمی یومدم به تک تک کامنت ها جواب بدم !
خیلی شیک ترولم رو می کردم و می رفتم !
اگر شما مخالفی اوکی یه دیس بده تمام لازم نیست این همه اسپم درست شه برای اینکه شما با نظر من مخالفی به خدا دیس و لایک برای همینه =)
امیدوارم از این به بعد به هرکی که می رسید که نظرتون با اون یکی نیست بهش برچسب ترول ندید
ببین راستش رو بخوای من کاری با دیس ندارم ۱۰۰ تا دیس هم بخورم نظرمه !
چون نظرم با جمع فرق داره شدم ترول ؟
ببین همیشه نباید نظرت با جمع یکی باشه !
بعدشم من اگر قرار بود ترول باشم خیلی جاها می تونستم !
کسی نیستم که ویجیاتو اولین جایی باشه که توش کامنت می دم =)
واقعا درک نمی کنم چون نظرم مثل جمع نیست شدم ترول ؟
ترول به کسی می گن که میاد بی منطق حرف می زنه (و….) ولی من برای حرفی که
گفتم دلیل دارم و اگر هم ترول بودم قطعا نمی یومدم به تک تک کامنت ها جواب بدم !
خیلی شیک ترولم رو می کردم و می رفتم !
اگر شما مخالفی اوکی یه دیس بده تمام لازم نیست این همه اسپم درست شه برای اینکه شما با نظر من مخالفی به خدا دیس و لایک برای همینه =)
امیدوارم از این به بعد به هرکی که می رسید که نظرتون با اون یکی نیست بهش برچسب ترول ندید
... راست میگه. اگه انتقادی منفی دارید مودبانه بیان کنید که البته این برادر حرف بدی هم نزد.
هامون با این کارِت میخوای بگی زومجی بهتره مثلا؟
زومجی که سال به سال یه مقاله درست حسابی نمیره نمیدونم داری از چی دفاع میکنی