بدون فوت وقت بگویم که حتی به عنوان یک بازی کاملا منحصر به سبکی خاص، Propnight ارزشش را ندارد و شاید در بهترین حالت ممکن به اندازه ۲ یا ۳ ساعت محتوا برای ارائه داشته باشد. باقیش می‌شود اینکه شما چقدر به مکانیک‌های بازی دل ببندید یا از سبک پراپ‌هانت خوشتان بیاید.
بازی یک داستان کوتاه نوجوانانه دارد و با استفاده از همان، دنیای بازی را به شما معرفی می‌کند. در دنیای بازی پراپنایت، نوجوان‌های کنجکاو هر از گاهی گم می‌شوند و اثری از آن‌ها یافت نمی‌شود. همین. داستان بازی همین یکی دو جمله‌ای است که خواندید و فراتر از آن هر چه بخواهید در محیط بازی روایت می‌شود.
پراپنایت از آن سبک بازی‌هایی است که نوستالژی بزرگترها را هدف قرار داده و به کوچکترها هم دهه ۹۰ میلادی را نشان می‌دهد تا بتوانند دورانی که در آن زندگی نکرده‌اند را بیشتر به چشم ببینند. طراحی محیط و فضاسازی پراپنایت دقیقا به ستینگ‌های دهه نودی شباهت دارد و به لحاظ گرافیکی آنقدر تمیز و خوش‌ساخت است که اولین دیدار شما از بازی قطعا همراه با نگاهی مثبت است.
جلوه‌های بصری بسیار پولیش شده و هنرمندانه پیش روی شما قرار می‌گیرند و هر گوشه از بازی یک قصه کوچکی برای تعریف کردن دارد اما هر چقدر از سطح بازی بیشتر به عمق آن وارد می‌شوید و درگیر گیم‌پلی می‌شوید، خالی بودن بازی عیان می‌شود.
پراپنایت یک تجربه ۴ در برابر ۱ نفره است. ۱ نفر قرار است در نقش منفی بازی وارد شود تا ۴ نوجوان کنجکاو بازی را شکار (یا هانت) کند. نقش منفی بازی یک سری قابلیت‌های محدود دارد تا دست بالا را در برابر نوجوان‌هایی که تعدادشان بیشتر است داشته باشد و نوجوان‌ها هم باید در نقشه‌های پرجزئیات بازی پراکنده شوند و وسیله‌هایی به نام پراپ ماشین را تعمیر کنند تا درب خروج به رویشان باز شود و بتوانند فرار کنند.
در این میان طبیعتا همگی می‌توانند به اشیاء مختلف تبدیل شوند و خودشان را به هدف نزدیک‌تر کنند یا از دست شکارچی فرار کنند. و متاسفانه این تنها حالت بازی در Propnight است و اگر نیم‌ساعت زمان بگذارید با تمام پیچیدگی‌های بازی آشنا می‌شوید. نه پیچ و خم دیگری در بازی دیده می‌شود و نه مُد دیگری وجود دارد که تجربه شما را تنوع ببخشد. همین و تمام.
در واقع بگذارید اینطور بگویم که بازی Propnight به عنوان یک گیم مستقل، نه قسمتی از یک بازی دیگر، فونداسیون خوبی دارد اما خالی از محتوا است که شما را درگیر خودش نگه دارد. به اندازه‌ای که شاید مفیدترین و بیشترین تایمی که بشود به این بازی ۲۰ دلاری اختصاص داد ۵ ساعت است و پس از آن قطعا حوصله‌تان از بی‌محتوایی سر خواهد رفت.
اگر اتفاق خاصی برای بازی رخ ندهد، Propnight به مرور ضعیف و ضعیف‌تر خواهد شد و بازیکنان کمتری به آن سر می‌زنند اما اگر پشتیبانی خوبی دریافت کند و تنوع بیشتری به بازی تزریق شود، سیستم پیشروی در بازی اصلاح شود و به طور کل، چیزهای بیشتری برای کشف کردن وجود داشته باشد، این گیم می‌تواند عمر بلندی هم داشته باشد. با مسیر فعلی، بعید است که بازیکن‌ها بیشتر از یک سال درگیر آن باقی بمانند و به‌زودی فراموش می‌شود.
مطلب پیشنهادی:معرفی بازی موبایلی Frostpunk – هنر بقا در سرزمین‌های یخ‌زدهانتشار بزرگ‌ترین بازی استراتژیک پی‌سی برای موبایل