سبک گرافیکی Diablo Immortal چگونه نوید یک تغییر جدید را می‌دهد؟

اخبار و گزارش‌های اخیر حاکی از این مساله هستند که بازی دیابلو ۴ (Diablo 4) حداقل تا سال ۲۰۲۳ عرضه نخواهد شد و طرفداران هم برای تجربه نسخه جدید این مجموعه باید مدتی به نسبت طولانی را به انتظار سپری کنند. در این میان اما می‌دانیم دیابلو ایمورتال (Diablo Immortal) نیز برای گوشی‌های موبایل و کامپیوترهای شخصی عرضه شده و در حال حاضر بازیکنان بیشتری با دنیای دیابلو آشنا شده‌اند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا در این مطلب از سبک و جلوه بصری دیابلو ۳ بگوییم؛ هنری که در ابتدا با انتقاد مواجه اما در نهایت فراتر از انتظارات ظاهر شد. همان استایلی که در دیابلو ایمورتال دوباره تکرار شده و به ما یادآوری می‌کند مناطق کارتونی و روشن به اندازه دخمه‌های تاریک به‌یادماندنی هستند. با ویجیاتو و ارزیابی جلوه‌های بصری Diablo Immortal همراه باشید.

• بیشتر بخوانید: معرفی بازی Diablo Immortal؛ شروع مجدد دوران طلایی موبایل گیمینگ

اکتیویژن بلیزارد طی سال‌های اخیر به هیچ عنوان در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد. از شکایت‌های مختلفی که علیه این کمپانی تنظیم شده تا ناشایستی مدیران و فشار کاری که بر کارمندان تحمیل می‌شد همه و همه باعث شدند تا این شرکت در روزهای بدی به سر برده و در نهایت توسط مایکروسافت خریداری شود؛ معامله‌ای که به اعتقاد بسیاری برای طرفین قرارداد منفعت زیادی داشته و قرار است تا ناجی اکتیویژن در این بحران باشد. با این حال در این گیر و دار، پیشرفت و توسعه یک آی پی همچون دیابلو به خودی خود یک خبر خوب به شمار می‌رود و تصویر امیدوارانه‌تری از این کمپانی در ذهن‌ها تداعی می‌کند. همچنین از این حقیقت که ایمورتال (به عنوان نسخه‌ای ناخواسته که قرار است فاصله میان سومین و چهارمین قسمت این فرنچایز را پر کند) همیشه از سوی بازیکنان توجه کمتری را به سمت خود جلب و گاها مورد تمسخر و انتقاد قرار گرفته است چشم‌پوشی کرد. خوش‌بختانه اما با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال ۲۰۱۹ بود که دیابلو ۴ نیز معرفی و به طرفداران این سری فرصتی داد تا از دید دیگری به دیابلو ایمورتال بنگرند؛ یک اثر جانبی و فریبنده که جذب مخاطبان تازه به این مجموعه را در سر می‌پروراند.

تفاوت بصری قابل توجه دیابلو ۴ و ایمورتال نه در طولانی‌مدت که از همان ابتدا به طرز قابل توجهی مشهود است. اشتباه نکنید در این اینجا از گرافیک فنی صحبت نمی‌کنیم بلکه هدف اصلی مطلب نگاهی به گرافیک هنری و جلوه‌های بصری این اثر است. حقیتا ایمورتال برای موبایل توسعه داده شده و سازندگان با در نظر گرفتن این مساله گرافیک فنی آن را توسعه داده‌اند. پس در وهله اول مقایسه گرافیکی این دو بازی برنده مشخصی (دیابلو ۴) دارد. نتیجه هم اینکه چهارمین قسمت مجموعه دیابلو در حالی تکرارکننده محیط‌های تاریک و فانتزی نسخه دوم است که ایمورتال از رویکرد رنگارنگ دیابلو ۳ برای جان‌بخشی به شخصیت‌ها و مناظر مختلف بهره می‌برد. پس بیایید با نگاهی به گذشته به درک بهتری از این تصمیم برسیم.

دیابلو ایمورتال برای اولین بار در مراسم افتتاحیه بلیزکان سال ۲۰۱۸ (BlizzCon 2018) به عنوان همکاری بین بلیزارد اینترتینمنت (Blizzard Entertainment) و غول فناوری چینی؛ NetEase معرفی شد. در همین راستا به راحتی می‌توان متوجه شد که یکی از اهداف پررنگ و اصلی بازی تاثیرگذاری در بازارهای آسیایی است؛ جایی که بازی‌های موبایل، فوق‌العاده بزرگ و پر از عناوین واقعا چشمگیری هستند و گاها هم‌راستا با آثار پی سی و کنسول‌های گیمینگ رقابت تنگاتنگی را ایجاد می‌کنند. طی این سال‌ها و با توجه به پورت بازی‌هایی قبیل Genshin Impact به راحتی می‌توان حدس زد که یک سبک هنری کارتونی در نهایت بسیار موفق‌تر از اثری با جلوه‌های بصری واقع‌گرایانه و تاریک ظاهر خواهد شد. اما احتمالا از خود می‌پرسید چرا؟

مزیت بزرگ و اصلی به‌کارگیری یک آرت‌استایل رنگارنگ در مقایسه با فانتزی تاریک و واقع‌گرایانه این است که اثر مورد بحث مدت طولانی‌تری قابل بازی خواهد شد و به اصطلاح انقضای آن تا سال‌ها به تعویق می‌افتد. رویه‌ای که به طور خاص بازی‌های ویدیویی را هدف قرار داده و بارها ثابت شده یک بازی با گرافیک هنری قوی در مقایسه با آثاری که بیش از حد به داشتن گرافیک واقع‌گرایانه تکیه می‌کنند در ۹۰ درصد اوقات آینده بهتر و کامنیوتی وفادارتری خواهند داشت. برای مثال بازی دیابلو ۳ در حال حاضر و با گذشت ۱۰ سال از عرضه نه‌تنها یکی از زیباترین آثار سال ۲۰۱۲ که از جذاب‌ترین آثار بصری امروزه نیز شناخته می‌شود. اثری که تجربه‌اش آن هم در این روزها حکم ورق زدن یک کمیک فانتزی را به مخاطب القا می‌کند.

دلیل اصلی دیگری که نمی‌توانیم از آن چشم‌پوشی کنیم این است که دیابلو ایمورتال یک بازی موبایل‌محور است. به این معنی که آثاری که برای این پلتفرم عرضه می‌شوند محدویت‌های سخت‌افزاری بسیاری داشته و آثار کمی هستند که در این حوزه (بازی‌های موبایلی) سعی در نمایش گرافیک خیره‌کننده دارند. بنابراین برای جذب بازیکنانی که به سرعت میان طیف گسترده‌ای از بازی‌های مختلف مشغول گشت و گذار هستند، اخذ ظاهری جذاب تصمیم معقولی است که بسیاری از سازندگان به آن وفادار می‌مانند. جالب است بدانید عرضه دیابلو ۳ با چنین گرافیکی هیچ‌گاه بر پایه جذب بازیکنان بیشتر نبوده است. در عوض سازندگان بازی در ابتدا قصد داشتند تا فرمول «مرگ‌ناپذیری» قسمت دوم را تکرار و میراث دو نسخه ابتدایی را در قسمت سوم هم پیاده کنند. به‌طوری‌که دیابلو ۳ در ابتدا بسیار شبیه به دیابلو ۲ و برداشتی مدرن (چیزی شبیه به Diablo 2: Resurrected) از این بازی به‌نظر می‌رسید. در نهایت اما بلیزارد تصمیم گرفت بازی را رنگارنگ‌تر و بزرگ‌تر از آنچه بود بسازد و تا می‌تواند حس یک اثر فانتزی را به صورت بذری در بطن بازی بکارد.

در نهایت اما این تغییر زیاد به مذاق بازیکنان اصلی و دوآتشه این مجموعه خوش نیامد و بسیاری از بازیکنان تصمیم گرفتند تا به آثاری مثل Grim Dawn یا Path of Exile کوچ کنند. زیرا آن‌ها فکر می‌کردند رویکردی که این بازی‌ها در پیش گرفته‌اند شباهت بیشتری به ریشه‌های دیابلو دارند. نتیجه هم این شد که قسمت سوم علی‌رغم تمام تغییرات و نوساناتی که با خود داشت در بلندمدت توانست توجهات زیادی را به خود جلب کند. جالب است بدانید بعد از اینکه دیابلو ۳ با چنین واکنشی از سوی بازیکنان مواجه شد سازندگان تصمیم گرفتند تا در ایمورتال از رنگ‌های تیره‌تری استفاده کنند. علاوه بر تمام نکاتی که به آن اشاره داشتیم عرضه این بازی برای کنسول‌های نسل هفت، هشت، رایانه‌های شخصی و بعدها نینتندو سوییچ باعث شد تا بازی علاوه بر اجرای بی‌نظیرش بر کنسول‌های نسل هفتمی به هنگام پورت برای پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان (به لطف پردازنده‌های قوی که این دو کنسول داشتند) نیز بهتر از قبل به‌نظر برسد.

در حال حاضر بازی دیابلو ایمورتال با سیستم Pay To Win عجیب و غریبی که دارد و بخش PvP ناعادلانه‌اش بازیکنان زیادی را شاکی کرده است. با این حال امیدواریم این مشکل به‌زودی رفع گردد و در آینده شاهد عملکرد بهتری از این اثر باشیم.