سری بتمن کریستوفر نولان پتانسیل ساخت یک فیلم دیگر هم دارد

از آن جایی که فیلم‌های ابرقهرمانی سینما را در چنگال خود قبضه کرده‌اند، مخاطبان این فرصت را پیدا کردند تا چندین نسخه سینمایی از بتمن را تماشا کنند. هر کدام از این بتمن‌ها از بتمن قبلی نیز تیره‌تر بود. اما فقط برخی از این بتمن‌ها توانسته‌اند در فرانچایز خود به طور کامل توسعه پیدا کنند. این بتمن کریستین بیل در سه‌گانه شوالیه تاریکی کریستوفر نولان بود که بین تمام این شوالیه‌های تاریکی توانست یک آرک داستانی جامع را تجربه کند. البته شاید این خط داستانی جامع محسوب شود اما الزاماً کامل نیست.

حالا یک دهه از اتمام تریلوژی بتمن نولان می‌گذرد. این فیلم‌ساز موفق و مشهور در یک دوره هفت ساله به کند و کاو بزرگ‌ترین حقایق زندگی بروس وین و هویت بتمن او به عنوان محافظ گاتهام پرداخت. هر چقدر که این سه‌گانه تحسین شد و به نظر داستانش به اتمام رسید اما ظاهراً داستان بتمن نولان هنوز به آخر نرسیده و نیاز به یک ساخته دیگر دارد. همان طور که تعدادی از بلاک‌باسترهای اخیر اثبات کرده‌اند، هیچوقت برای ساخت یک دنباله دیر نیست. علاوه بر این حقیقت، کریستین بیل نیز بیان کرده که اگر کریستوفر نولان پای کار باشد، خود او نیز به ایفای مجدد نقش بتمن علاقه دارد.

هر فیلم از تریلوژی بتمن نولان از یک منظر متفاوت به شوالیه تاریکی پرداخت و اجازه داد تا بروس وین به نقاط ضعفش غلبه کند. اسکرکرو (Scarecrow) و رأس الغول (Ra's al Ghul) در Batman Begins به شوالیه شنل‌پوش گاتهام یاد دادند تا ترس‌هایش را قبول کند و مصمم باشد تا بتواند از یک عضوِ تراژدی دیده‌یِ خانواده‌هایِ فاسدِ سطحِ بالایِ گاتهام تبدیل به محافظ متعهد شهروندان عادی شود. جوکر و دنیای زیرزمینی مجرمان گاتهام به او یاد دادند نیاز است به چه چیزی تبدیل شود و بین به شوالیه تاریکی نشان داد چطور به آن هدف برسد.

بتمن از یک ویجلنتی تبدیل به نمادی از امید برای شهرش شد و پس از فداکاری قهرمانانه‌اش (تا جایی که عموم مردم مطلع هستند) بازنشسته شد تا میراثش به یکی از شریف‌ترین متحدانش برسد: جان بلیک (John Blake)، کسی که غار خفاشی و احتمالاً تجهیزات بروس را پیدا کرد. فیلم The Dark Knight Rises این گونه به اتمام رسید که انگار جان بلیک هویت بتمن را به خود می‌گیرد یا تبدیل به یک قهرمان کمیک بوکی دیگر با نام رابین می‌شود که الهام بخش شخصیت او در فیلم است.

هر چقدر که این پایان سرگرم کننده به نظر می‌رسد اما جای نامناسبی برای رها کردن داستان شوالیه تاریکی است چرا که خیلی نزدیک بود تا بروس وینِ دگرگون شده به خانه‌ای که به آن تعلق دارد بازگردد.

در کنار تمام چیزهایی که بتمن از هر سوپرویلن یاد گرفت، یک حس اعتماد به افراد دور و اطرافش به وجود آمد. محدوده افراد مورد اعتماد او از لوشس فاکس و آلفرد پنی‌ورث به کمسیر گوردون، کتوومن و در نهایت جان بلیک گسترش پیدا کرد. این گسترش هیچگاه به چیزی جز کشف بلیک در بت‌کیو منتهی نشد. پیش از این که بروس بتواند درس‌های فرا گرفته‌اش به عنوان یک ویجلنتی در تقابل‌هایش با سوپرویلن‌ها را منتقل کند، تریلوژی به یک پایان رسید و این ویجلنتی میلیاردر ظاهراً تا آخر عمر با خوبی و خوشی زندگی کرد.

داستان شوالیه تاریکی نولان نیاز به یک اثر دیگر دارد تا نشان دهد آیا بروس وین واقعاً چیزی از نبردهایش فرا گرفته و آیا می‌تواند هویت بتمن را به فرد دیگری منتقل کند یا نه. آیا بتمن واقعاً یک نماد برای گاتهام است یا چیزی‌ست که با بروس وین به وجود آمده و بدون او از بین می‌رود؟ در هر حال، The Dark Knight Rises نشان داد که بروس بدون ثروت، تجهیزات و متحدانش به مبارزه ادامه می‌دهد. او به گودال (The Pit) فرستاده شده بود اما توانست از آن بیرون بیاید. پس واضحاً مهارت‌ها و پایداری خود بروس وین بخش بزرگی از هویت شوالیه تاریکی را تشکیل می‌دهند.

در کمیک‌ها، در اطراف شوالیه شنل‌پوش گاتهام پر است از شاگردها که مسئولیت بزرگ کردن تمام آن‌ها برای مدت بر عهده بروس بود. دیک گریسون (Dick Grayson) که در نهایت تبدیل به نایتوینگ (Nightwing) شد. جیسون تاد (Jason Todd) که هویت رد هود (Red Hood) را به خود گرفت. و همچنین تیم دریک (Tim Drake). تمام این شخصیت‌ها مدتی به عنوان رابین فعالیت داشتند. در کنار این‌ها، باربارا گوردون (Barbara Gordon) که با هویت بتگرل (Batgirl) هم فعالیت می‌کرد و پدرش در زندگی او حضور پررنگی داشت نیز وجود دارد.

یک بحث مفصل اخلاقی در مورد این که بروس افراد کم سن و سال را زیر بال و پر خود می‌گیرد و آیا این کار به نفع این کودکان هست یا نه وجود دارد. خود همین موضوع می‌تواند محوریت یک فیلم باشد. اما به عنوان یک خط داستانی شخصی برای بروس وین در فیلم‌های شوالیه تاریکی، یک اثر که در آن رابطه او با یک شاگرد تحت بررسی قرار بگیرد می‌تواند به نولان این فرصت را دهد تا توانایی بروس در تبدیل شدن به یک استاد شبیه به کسانی که او را راهنمایی کردند و توانایی‌اش در کنار آمدن با نداشتند یک فرد به عنوان پدر و مادر در زندگی‌اش را کند و کاو کند.

بتمن با محوریت همین موضوع به وجود آمد. بروس وین هویت خفاش را به عنوان راهی برای کنار آمدن با به قتل رسیدن والدینش پدیدار ساخت تا انتقام آن‌ها را با مبارزه با جرم و جنایت و شرارت بگیرد. هر چقدر که سه‌گانه نولان در بررسی شخصیت بروس وین واقع‌گرایانه و با جزئیات بود، ضربه وارد شده به او در دوران کودکی و توانایی‌اش در کنار آمدن با آن و بازگشت به روشنایی هیچوقت واقعاً مورد بررسی قرار نگرفت؛ حداقل نه چیزی عمیق‌تر از قبول ترس در فیلم Batman Begins.

البته، نسخه‌های متفاوتی از بتمن که راهی سینماها شده‌اند را نمی‌توان در نظر نگرفت. هر کدام از آن‌ها نسبت به نسخه پیشین تیره‌تر و خشن‌تر محسوب می‌شوند اما هیچکدام از آن‌ها روش کند و کاو عمیق که مخاطبان در تریلوژی نولان دیدند را به نمایش نگذاشته‌اند. بتمن بن افلک برای دنیای پر از اکشن و پر از ضد و خورد DCEU به وجود آمد. بتمن رابرت پتینسون هم اصلاً نزدیک به پایان دادن به ضربه دوران کودکی‌اش نیست. حداقل نه در حدی که بتمن کریستین بیل در انتهای سه‌گانه شوالیه تاریکی به آن رسیده بود.

با این که ظاهراً کریستین بیل آماده ایفای مجدد نقش شوالیه تاریکی است اما چیزی وجود ندارد که نشان دهد مخاطبان باید انتظار ادامه این فرانچایز را داشته باشند. اما طرفداران همیشه می‌توانند چراغ بتمن را رو به آسمان روشن و امیدوار باشند تا روزی فیلم‌های شوالیه تاریکی ادامه پیدا کنند.

نظر شما چیست؟ فکر می‌کنید چنین مفهوم و داستانی مناسب برای ادامه دادن دنیای بتمن نولان است؟ دوست دارید فیلم‌های شوالیه تاریکی کریستوفر نولان ادامه پیدا کنند؟ یا فکر می‌کنید پایانی که در The Dark Knight Rises تماشا کردیم به قدری عالی است که نیاز به ادامه نداشته باشد؟ دیدگاه‌های خود را با ویجیاتو در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

به مطالعه در مورد بتمن و کریستوفر نولان ادامه دهید

• ۷ بتمن خوشحال در مولتی‌ورس دی‌سی
• چه می‌شد اگر DCEU با بتمن نولان آغاز به کار می‌کرد؟
• تمجید کریستوفر نولان از رابرت پتینسون در نقش بتمن
• اساتید بروس وین در مسیر تبدیل شدن به بتمن چه کسانی بودند؟
• چگونه فیلم The Dark Knight Rises تام هاردی را برای همیشه تغییر داد؟