۱۰ کارتون اقتباس‌شده از بازی‌های ویدیویی که شکست خوردند

ده‌ها کارتون براساس بازی‌های ویدیویی ساخته شده‌اند. پیداکردن عناوین تماشایی در این لیست طولانی واقعا کار ساده‌ای نیست. به طور کلی، کارتون‌هایی از بازی‌های ویدیویی اقتباس شده‌اند در دو گروه قرار می‌گیرند؛ اگر آثاری کلاسیک و دوست‌داشتنی نباشند قطعا شکستی ناامیدکننده هستند. در سال‌های اخیر، اقتباس‌های سینمایی و سریالی بیشتری از بازی‌های ویدیویی تولید شده است. اما در جهان کارتون‌ها و انیمیشن‌های سریالی، سهم بازی‌های ویدیویی نه‌تنها بیشتر بوده بلکه کهنه‌تر هم به نظر می‌رسد.

تولید و پخش کارتون‌هایی که براساس بازی‌های ویدیویی ساخته شده‌اند به اوایل دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. در آن روزها، بازی‌های ویدیویی آهسته آهسته خودشان را به عنوان یک سرگرمی نوظهور و ماندگار مطرح کرده بودند و به همین دلیل تماشای داستان‌های آن‌ها در جعبه جادویی سرگرم‌کننده به نظر می‌رسید. با این حال در لیست طولانی ده‌ها کارتون که براساس بازی‌های ویدیویی ساخته شده‌اند، عناوین موفقی به چشم نمی‌خورد.

با بهترین انیمه‌ها از نگاه ویجیاتو آشنا شوید:

• معرفی بهترین انیمه‌های دهه‌ نود میلادی: از گاندام تا بسکتبالیست‌ها
• رمزگشایی از معروف‌ترین تئوری انیمه My Neighbour Totoro
• پیشنهاد هشت انیمه جذاب برای مخالفان انیمه 
• برترین انیمه‌های پسا آخرالزمانی

در ادامه با ویجیاتو همراه باشید تا ۱۰ کارتون اقتباس‌شده از بازی‌های ویدیویی که شکست خوردند را بشناسید. این عناوین در حالی ناامیدکننده ظاهر شدند که انتظار می‌رفت به آثاری دوست‌داشتنی و به‌یادماندنی تبدیل شوند.

The Super Mario Bros. Super Show

شخصیت‌های دوست‌داشتنی، موسیقی متن گوش‌نواز و روایت‌های داستانی جالب؛ همه آن‌چه می‌توانست بازی محبوب نینتندو را به یک کارتون تماشایی تبدیل کند، برقرار بود. اما این اتفاق رخ نداد. کارتون The Super Mario Bros. Super Show با وجود همه انتظاراتی که از آن می‌رفت در نهایت به یک شکست بزرگ تبدیل شد. هر قسمت این کارتون دو بخش داشت؛ ابتدا بخش انیمیشنی آن پخش می‌شد و سپس نوبت به بخش لایواکشن می‌رسید.

کارتون The Super Mario Bros. Super Show به شدت تلاش می‌کرد تا به روایت سوپرماریو وفادار بماند اما به دو دلیل بزرگ به یک شکست خیره‌کننده تبدیل شد. نه‌تنها انیماتورهای سریال با اشتباهات متعدد ارزش اثری که آماده کرده بودند را کاهش می‌دادند بلکه فیلم‌نامه کارتون هم اساسا چنگی به دل نمی‌زند. شاید این کارتون میزبان میم‌های بسیاری برای هواداران سوپرماریو بوده باشد اما در نهایت تماشای آن بیشتر از یک بار نمی‌ارزد.

The Legend of Zelda

افرادی که به بازی The Legend of Zelda علاقه‌مند هستند قطعا میم جذاب و مشهوری که از کارتون این بازی ویدیویی به دست آمده را هم دیده‌اند. لینک در حال صحبت‌کردن است و با جمله‌ای با پایان باز سوژه کاربران اینترنت شده است؛ ببخشید، پرنسس…! اما این میم مشهور و به‌یادماندنی احتمالا تنها دستاورد کارتون The Legend of Zelda هم لقب می‌گیرد. پویانمایی این کارتون هیچ جذابیت خاصی ندارد اما فیلم‌نامه آن واقعا ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد.

بخش قابل توجهی از فیلم‌نامه کارتون The Legend of Zelda سرشار از دیالوگ‌های احمقانه‌ای است که هیچ معنایی ندارند. این دیالوگ‌ها به شکل ترسناکی بی‌معنی هستند و به همین دلیل بیننده نمی‌تواند درکی از آن‌ها داشته باشد. اما بزرگ‌ترین شکست کارتون The Legend of Zelda در بخش شخصیت‌پردازی شخصیت لینک است. شخصیتی که لینک در کارتون اقتباس‌شده از بازی The Legend of Zelda ارائه می‌دهد اساسا هیچ سنخیتی با بازی ویدیویی آن ندارد.

Sonic Underground

سال‌ها پیش از موفقیت فیلم‌های سینمایی اقتباس‌شده از بازی ویدیویی خارپشت سریع و بامزه دنیای ویدیوگیم، کارتون Sonic Underground به عجیب‌ترین اقتباس ممکن از بازی‌های ویدیویی تبدیل شد. در این کارتون، سونیک، سونیا و مانیک در جدال با روبوتنیک هستند که ظاهرا جهان را به تسخیر خودش درآورده است. شاید تا این‌جای داستان شباهتی با ویدیوگیم‌های سونیک دیده شود اما ماجرا از این نقطه به بعد کمی عجیب‌تر می‌شود. جایی که سونیک و خواهر و برادرش با تشکیل‌دادن یک گروه موسیقی به جنگ با دشمنان‌شان می‌روند!

در نگاه اول به نظر می‌رسد که کارتون Sonic Underground در جدب حداکثری هواداران بازی‌های ویدیویی سونیک موفق ظاهر می‌شود. اما ترکیب عجیب و غریب داستان‌هایی که چندان با یکدیگر سنخیت ندارند، جذابیت سریال را ویران می‌کند. شاید این کارتون که در سال ۱۹۹۹ منتشر شده یکی از نوستالژیک‌ترین عناوین دهه ۱۹۹۰ باشد اما در نهایت اثری نیست که در حافظه تاریخی هواداران انیمیشن‌های سریالی و بازی‌های ویدیویی ثبت شود.

Captain N: The Game Master

کارتون Captain N: The Game Master داستان نوجوانی را روایت می‌کند که وارد دنیای بازی‌های ویدیویی می‌شود. او با سایمون بلمونت، مگامن و ایکاروس آشنا می‌شود. آن‌ها باید در برابر اشرار قدرتمند قرار بگیرند و دشمنان خود را شکست دهند. اگرچه ایده کلی کارتون Captain N: The Game Master جذاب به نظر می‌رسد اما اجرای قابل قبولی ندارد و در سطح و اندازه کارتونی که کودکان [در کشورهای غربی] برای تماشای آن در صبح شنبه هیجان دارند، ظاهر نمی‌شود.

این کارتون آزادی بیش از حدی در شخصیت‌پردازی به شخصیت‌ها می‌دهد و به همین دلیل آن‌ها را به شخصیت‌هایی کلیشه‌ای و غیرقابل تحمل تبدیل نمی‌کند. برای مثال، مگامن به شکل خسته‌کننده‌ای کلمه «مگا» را درون یکایک جملاتش قرار می‌دهد. این کارتون فاصله زیادی از بازی ویدیویی‌ای که منبع اقتباس خودش است، می‌گیرد. بنابراین به طور کلی حتی قابل تحمل هم نیست.

Mortal Kombat: Defenders of the Realm

کارتون Mortal Kombat: Defenders of the Realm تلاش می‌کند تا ویدیوگیم مورتال کامبت را در محدوده کارتون‌های کودکانه به تصویر بکشد. بیشتر از نیمی از شخصیت‌های محبوب و شناخته‌شده سری بازی‌های مورتال کامبت در کارتون Mortal Kombat: Defenders of the Realm حضور دارند اما این کارتون در نهایت نمی‌تواند به یک عنوان تماشایی تبدیل شود و البته که دلیل آن هم واضح است؛ نویسندگان فیلم‌نامه این کارتون پذیرفته‌اند که خشونت شدید اثرشان را در ازای قابل تماشابودن آن برای کودکان به شکل زیادی کاهش دهند.

نتیجه کار به اقتباسی از دنیای مورتال کامبت تبدیل شد که نه تنها صحنه‌های اکشن قابل قبول و هیجان‌انگیزی ندارد بلکه می‌خواهد به تماشاگران کودک و نوجوان خود درس زندگی هم بیاموزد. کارتون Mortal Kombat: Defenders of the Realm می‌توانست ارائه بهتری از شخصیت‌های جهان مورتال کامبت ارائه دهد اما آن طور که باید تلاش نمی‌کند.

Adventures of Sonic the Hedgehog

سه کارتون در دهه ۱۹۹۰ براساس بازی‌های ویدیویی سونیک ساخته شدند و هیچ شک و تردیدی وجود ندارد که کارتون Adventures of Sonic the Hedgehog بدترین آن‌ها لقب می‌گیرد. این کارتون به شکل واضحی تلاش می‌کند تا سبک کمدی خودش را از کارتون‌های محبوب دهه ۱۹۹۰ کپی کند اما نه‌تنها این تقلید ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد بلکه کمدی کارتون Adventures of Sonic the Hedgehog هم اساسا هیچ جذابیتی برای خنداندن مخاطب ندارد.

شخصیت‌های مهمان در کارتون Adventures of Sonic the Hedgehog به شدت قابل پیش‌بینی، کلیشه‌ای و مسخره هستند. انیماتورهای کارتون هم به دلیل بودجه اندکی که در اختیار داشته‌اند، چندان روی پویانمایی اثرشان کار نکرده‌اند. بنابراین کارتون Adventures of Sonic the Hedgehog به یک شکست تاریخی تبدیل شد که درس‌های بسیاری برای علاقه‌مندان به اقتباس‌های سینمایی، سریالی و انیمیشنی از بازی‌های ویدیویی داشت.

Donkey Kong Country

وقتی مردم درباره مجموعه بازی‌های ویدیویی Donkey Kong Country صحبت می‌کنند احتمالا هیچ اشاره‌ای به کارتون Donkey Kong Country نمی‌کنند. این کارتون در همه حوزه‌ها بی‌کیفیت بود؛ از فیلم‌نامه تا شخصیت‌پردازی تا طراحی سه‌بعدی شخصیت‌ها که واقعا افتضاح به نظر می‌رسید. هیچ دلیل قابل قبولی وجود ندارد که کیفیت ناامیدکننده طراحی‌های سه‌بعدی کارتون Donkey Kong Country را توجیه کند. وقتی این کارتون در سال ۱۹۹۷ پخش شد، انیمیشن‌های سه‌بعدی از سال‌ها پیش وارد صنعت سرگرمی شده بودند.

طراحی سه‌بعدی شخصیت‌های کارتون Donkey Kong Country به حدی ناامیدکننده است که شخصیت‌ها به صورت هم‌زمان روی صحنه حرکت می‌کنند. کارتون Donkey Kong Country به مرور زمان به اسباب خنده هواداران بازی‌های ویدیویی تبدیل شد و ده‌ها میم و شوخی اینترنتی از آن ساخته شد که تا همین امروز هم ترند هستند.

Darkstalkers

کارتون Darkstalkers براساس مجموعه‌ای از بازی‌های ویدیویی به همین نام [که توسط استودیوی کپکام ساخته شده] خلق شد و اساسا توهینی به بازی Darkstalkers است. این کارتون تقریبا همه آن‌چه در بازی Darkstalkers ارائه شده بود را به صورت کامل تغییر داد و به طور کلی یک روایت متفاوت با شخصیت‌هایی متفاوت را به نمایش گذاشت. به عبارت دیگر، کارتون Darkstalkers به جز نامی که یدک می‌کشد، هیچ شباهت دیگری با بازی‌های ویدیویی این مجموعه ندارد.

با وجود پیچیدگی‌های جذابی که در بازی Darkstalkers وجود داشت و می‌توانست به بهترشدن کارتون Darkstalkers کمک کند، فیلم‌نامه‌نویسان این کارتون به آن‌ها اعتنایی نکردند و روایتی متفاوت را ارائه کردند. در کنار همه مشکلاتی که در فیلم‌نامه کارتون Darkstalkers وجود دارد، انیمیشن‌سازی این کارتون هم حقیقتا خنده‌دار و مسخره به نظر می‌رسد. چشم‌های شخصیت‌ها در بیشتر صحنه‌های کارتون Darkstalkers حتی در یک جهت قرار ندارند!

Mega Man: Fully Charged

کارتون Mega Man: Fully Charged یکی از غیرعادی‌ترین اقتباس‌های ممکن از بازی‌های ویدیویی لقب می‌گیرد. این کارتون فقط نام مگامن را یدک می‌کشد و اساسا هیچ شباهت دیگری با ماجراجویی‌های این پسرک خارق‌العاده را به نمایش نمی‌گذارد. رول، دکتر ویلی و پروتومن در کارتون Mega Man: Fully Charged حضور ندارند اما فرصت اندکی به مگامینی داده می‌شود تا در نقش رباتی در کنار مگامن حضور داشته باشد.

در حالی که شخصیتی به نام برت ویلی در کارتون Mega Man: Fully Charged وجود دارد، آنتاگونیست اصلی این کارتون شخصیت دیگری به نام سرجنت نایت است که به شکل طعنه‌آمیزی در نقطه مقابل دکتر لایت قرار می‌گیرد. به طور کلی، کارتون Mega Man: Fully Charged یک فاجعه تمام‌عیار و غیرقابل باور است. فیلم‌نامه ضعیف و شخصیت‌پردازی‌های وحشتناک باعث شده‌اند که این کارتون به کاریکاتوری تهوع‌آور تبدیل شود که مخاطب برای تمام‌شدن هر چه زودتر آن دعا می‌کند.

Bubsy

نوبتی هم که باشد، نوبت به ضعیف‌ترین کارتون تاریخ که براساس بازی‌های ویدیویی ساخته شده، می‌رسد. بازی‌های بابسی روی گربه‌ای متمرکز می‌‌شدند که می‌تواند دست‌های خود را مثل یک هواپیما بگشاید و در آسمان پرواز کند. او همواره با جیغ و داد حرف می‌زد و البته که صدایی تودماغی داشت. کارتون Bubsy در همان نخستین اپیزود به بن‌بست خورد. اولین قسمت این کارتون به حدی وحشتناک بود که قسمت‌های بعدی آن هرگز پخش نشدند.

پیش‌بینی دلیل شکست کارتون Bubsy هم چندان دشوار به نظر نمی‌رسد. وقتی این گربه پرواز می‌کرد با سر و صداهای بسیار آن‌قدر آلودگی صوتی ایجاد می‌کرد که سایر شخصیت‌های کارتون اصلا فرصتی برای حرف‌زدن پیدا نمی‌کردند!

درباره گودزیلا بخوانید:

• نقد فیلم Godzilla Vs Kong – نبرد بزرگ هیولاها
• نگاهی به ۱۰ هیولا از قدرتمندترین دشمنان گودزیلا
• مفهوم پس پرده آثار سینمایی جدید گودزیلا چیست؟
• بررسی انیمه Godzilla: Planet Eater؛ گودزیلا علیه گیدورا
• گودزیلا: 10 فیلم لغو شده که شاید تبدیل به آثار محشری می‌شدند
• گودزیلا چگونه به وجود آمد؟ خاستگاه‌های متفاوت هیولا از آغاز تاکنون
• دنیای هیولایی هالیوود عملکردی بهتری از بازخیز گودزیلای سینمای ژاپن داشته است
• فیلم‌های آینده گودزیلا می‌توانند پر از هیولاهای کلاسیک و وحشتناک این سری باشند