با Microsoft Flight Simulator بر فراز ایران پرواز کنید

هیچ وقت زمانی را که نرم‌افزار Google Earth در ایران معروف شده بود، فراموش نمی‌کنم. کنار پدرم می‌نشستم و با اینترنت ضعیف دایال آپ کره زمین را می‌چرخاندیم تا به ایران برسیم. بعد هم روی تهران زوم کرده تا در آخر محله و خانه خودمان را پیدا کنیم. بارگزاری دقیق نقشه با آن سرعت کم چندین دقیقه طولانی طول می‌کشید اما دیدن کامل شهرمان با آن همه جزییات به لطف تصاویر ماهواره‌ای خوب گوگل واقعا شگفت‌انگیز بود.

استفاده از نقشه چه برای دیدن هر گوشه‌ای از دنیا یا راهبری و پیدا کردن آدرس این روزها به هیچ‌وجه چیز جدید و شگفت‌انگیزی نیست اما مایکروسافت این بار می‌خواهد از تکنولوژی تصاویر ماهواره‌ای و تصویرسنجی سه‌بعدی به گونه‌ای استفاده کند که نتیجه آن بسیار حیرت‌انگیزتر از‌ آن زمانی است که برای اولین بار با این تکنولوژی آشنا شدیم. به لطف نقشه‌های ماهواره‌ای بینگ، تمام دنیا در Microsoft Flight Simulator وجود دارد؛ از تهران خودمان گرفته تا هر شهری دیگری که آرزوی سفر به آن را دارید.

ماه گذشته فرصتی برای برخی از خبرنگاران خارجی فراهم شد تا کمی با شبیه‌ساز جدید مایکروسافت بیشتر آشنا شوند و آن را به مدت محدود تجربه کنند. در ادامه یادداشت چارلی هال (Charlie Hall) از سایت پالیگان را می‌خوانیم که در مورد دمو چند ساعته بازی نوشته است.

---

شاید باورتان نشود ولی سیستم عامل ویندوز قدیمی‌ترین محصول و فرانچایز مایکروسافت نیست. اشتباه حدس زدید، آفیس هم نیست، بلکه شبیه‌ساز پرواز یا همان Microsoft Flight Simulator است، بازی‌ای که ریشه‌اش به سال ۱۹۷۹ میلادی باز می‌گردد و حداقل در چند سال اخیر دیگر کاملا مطمئن شده بودم که این سری باسابقه عمرش را به شما داده.

آخرین نسخه این سری، Microsoft Flight Simulator X، بیش از یک دهه پیش و در سال ۲۰۰۶ عرضه شد. همان سالی که نسخه اول گیرز آو وار و The Elder Scrolls 4: Oblivion در اوایل شروع نسل پیش کنسول‌ها، عرضه شدند. اما مایکروسافت در کنفرانس E3 امسال خود همه را معرفی نسخه جدیدی از سری شبیه‌سازش شگفت‌زده کرد؛ نسخه‌ای که نام آن بدون هیچ پسوندی همان Microsoft Flight Simulator بود. محصول نهایی قرار است در سال ۲۰۲۰ برای کامپیوترهای شخصی و کنسول ایکس‌باکس وان عرضه شود.

اوایل این ماه به شمال غریبی پسیفیک رفتم تا تجربه‌ای کوتاه از نسخه ابتدایی بازی داشته باشم. اما هر چند این یکی از آن دموهای معمولی نبود. نه تنها مایکروسافت اجازه داد با یک هواپیما تک موتوره به هر جایی در دنیا سفر کنم، بلکه با یک هواپیما سسنا ۱۷۲ (Cessna 172) واقعی هم بر فراز سیاتل پرواز کردم. تجربه پشت سر هم پرواز با یک هواپیما واقعی و مجازی آن هم با مقصدی و آسمانی مشترک قدرت و دقت تکنولوژی پشت Microsoft Flight Simulator را برایم ثابت کرد.

اما بازی هواپیمایی Microsoft Flight Simulator با بی‌نقص بودن فرسنگ‌ها فاصله دارد. راهکار جدید این نسخه برای ساخت ابزارها یا اسِت‌های(Asset) داخل بازی با استفاده از اطلاعات گرفته شده از نقشه‌های بینگ (موتور جستجو) و سرویس‌های کلاود Azure مایکروسافت، چالش تکنولوژیکی خاصی است. پروژه جدید مایکروسافت به شدت جاه‌طلبانه بوده و تیم پشت آن هنوز راه زیادی تا رسیدن به هدف‌هایش دارد.

فهرست محتوا

• 1 قدرت‌ گرفته از موتور جستجو بینگ
• 2 آب و هوای واقعی و زنده
• 3 دستکاری کردن داده‌ها
• 4 تجربه‌ای شخصی‌سازی شده

قدرت‌ گرفته از موتور جستجو بینگ

وقتی که Microsoft Flight Simulator در سال ۲۰۲۰ عرضه شود، شما به تمامی نقاط سیاره زمین دسترسی خواهید داشت. کافی است نقشه بازی از کره زمین را بچرخانید، روی یک نقطه از آن زوم کنید و همه چیز برای پروازتان آماده است.

دنیا و جهان بازی نه تنها شامل تمام ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع آب و خشکی کره‌زمین می‌شود، بلکه بیش از ۲ میلیون شهر و بیش از ۴۰ هزار فرودگاه در Microsoft Flight Simulator وجود دارد. برای دستیابی به چنین دستاورد بزرگی، کارمندان استودیو آسوبو (Asobo) به دیتا و اطلاعات نقشه‌های بینگ دسترسی مستقیم دارند. شبیه‌ساز پرواز مایکروسافت از بین سه سری اطلاعات جغرافیایی این سرویس، از دو مورد از آن‌ها یعنی تصاویر ماهواره‌ای و تصویرسنجی سه‌بعدی اطلاعات مورد نیاز خود را بیرون می‌کشد، تصاویر و اطلاعاتی که برخی از آن‌ها دقتشان در حد ۳ سانتی‌متر بوده و حجمی در اندازه پتابایت (پتا ۱۰ به توان ۱۵ است) دارند.

نتایج چنین رویکردی فوق‌العاده است. شهر نیویورک در بازی را تقریبا نمی‌توان از نمونه واقعی‌اش تشخیص داد. پرواز به فرودگاه اوهیر شیکاگو، گذاشتن از یک آسمان‌خراش بزرگ و چرخش به سمت چپ در انتهای مسیر برای فرود آمدن مسیری است که در سال‌های اخیر بارها آن را پیموده‌ام. مسیر بی‌نظیری است، به خصوص در شب هنگام با نور هزاران چراغ که هر کدام رنگ خاص خودشان را دارند. اما استفاده از این اسِت‌ها و ابزارهای باکیفیت، هزینه‌ خودش را هم دارد.

هفته گذشته فهمیدیم که نسخه فیزیکی لست آو آس ۲ دو دیسک بلوری خواهد بود. برای مقایسه و پی بردن به حجم اطلاعات باید بگم که نسخه فیزیکی Microsoft Flight Simulator حدودا ۲۰ هزار دیسک بلوری می‌شود. پس به جای نصب بازی از روی دیسک یا حتی دانلود بخش اعظمی از محتوای بازی به عنوان نصب اولیه، گیمرها باید محتویات بازی را همان زمان بازی کردن استریم کنند.

تصاویر و اطلاعاتی که برخی از آن‌ها دقتشان در حد ۳ سانتی‌متر بوده و حجمی در اندازه پتابایت دارند.

سازندگان بازی می‌گویند که در حال کار روی راه و روشی هستند تا برخی از مناطق مشخص را پیش‌تر بارگزاری کنند تا تجربه شبیه‌ساز پرواز با اینترنت‌های ضعیف‌تر بهبود یابد و امکان بازی کردن به صورت آفلاین هم ایجاد شود. اما در جریان معرفی هفته پیش بازی، آسوبو و مایکروسافت هر دو از پرداختن به این قضیه خودداری کردند. برای بیشتر گیمرها، داشتن سرعت اینترنت بیشتر به معنای زیباتر بودن دنیای بازی است، به خصوص وقتی بحث وضوح تصویر 4K در میان باشد. اما پیچیدگی طراحی محیط و استفاده از ابزارها به کنار، هر چقدر در مورد چشم‌نواز بودن Microsoft Flight Simulator حرف بزنم؛ کم است.

تجربه بلند شدن از فرودگاه شهری رنتون، سوخت‌گیری و توقف کوتاه در شهرستان اسنوهومیش واشنگتن و پرواز بر فراز خط ساحلی سیاتل به شکل قابل توجهی مشابه واقعیت بود. در ارتفاع ۱۵۰۰ پا، شکل زمین منظره رو‌به‌رویمان دقیقا یکسان شد. این موضوع قدرت تکنولوژی ماهواره‌های مدرن را هم اثبات می‌کند.

اما مایکروسافت و آسوبو کار خودشان را به خلق زمین و منظره‌های زیبا محدود نمی‌کنند. آن‌ها همچنین با سازندگان هواپیماها مثل سسنا و Robin Aircraft همکاری نزدیکی دارند تا هواپیماهای مجازی Microsoft Flight Simulator را تا حد امکان واقعی و طبیعی بسازند. هر هواپیمایی در بازی دستگاه‌های کاملا قابل تعامل و مدلینگ پرواز بسیار پیچیده و با جزییات دارد. تمام این‌ها به لطف همکاری شرکت‌های تولید کننده هواپیماست. این همکاری شامل دسترسی به فایل‌های CAD می‌شود که از آن‌ها برای ساخت نمونه‌‌های واقعی استفاده می‌شود و همچنین کمک گرفتن از خلبانانی کار کشته‌ای که با هواپیماهای بازی پرواز می‌کنند.

اما جادوی واقعی Microsoft Flight Simulator در توجه به جزییات محیط است.

آب و هوای واقعی و زنده

شبیه‌ساز پرواز مایکروسافت از سیستم آب و هوای زنده که اطلاعاتش از بینگ گرفته می‌شود، بهره می‌برد. به بیان بهتر، خلبانان در بازی با هر سطحی از مهارت می‌توانند در همان شرایط آب و هوایی بر فراز آسمان پرواز کنند که درست در بیرون پنجره اتاقشان در دنیای واقعی در جریان است. منظورم این نیست که با استفاده از ویدیو‌های زنده، هر ابر در بازی شبیه‌سازی می‌شود، بلکه اطلاعاتی چون سرعت و جهت باد، رطوبت، بارندگی و فاکتورهای دیگر پیوسته به بازی انتقال داده می‌شوند تا دنیای آن را تحت تاثیر قرار دهند. نتیجه چنین سیستمی به گفته سازندگان، بی‌نهایت واقعی است و بله، مرز این واقع‌گرایی حتی به اتفاقاتی چون طوفان‌ها هم می‌رسد.

جورگ نومن (Jorg Neumann)، مدیر پروژه Microsoft Flight Simulator، می‌گوید: «در یکی از همین روزها با بچه‌های استودیو آسوبو تلفنی حرف می‌زدم و یک جورایی داستان تلخ و شیرینی است اما به من گفتند: جورگ، همین الان در بازی از داخل توفند دوریان رد شدیم و دقیقا همونجا بود و داشت به سمت ساحل شرقی حرکت می‌کرد. یادم می‌آید نظر تیم این بود که ما به داخل طوفان شیرجه زدیم و پرواز کردیم اما به چند تا باگ برخوردیم چون چشم توفان درست و دقیق نبود.»

بدین شکل نسخه جدید شبیه‌ساز پرواز مایکروسافت تلاش دارد تا سطحی فراتر از فقط خود پرواز را شبیه‌سازی کند. برای مثال پدیده‌ای مثل رنگین‌کمان صرفا استیکری نیست که به آسمان بازی چسبانده شده باشد. خلبان‌های بازی می‌توانند آن‌ها را تعقیب کنند و خودشان را در موقعیت مناسبی نزدیک یک طوفان قرار دهند تا نحوه شکل گرفتن یکی از همین رنگین‌کمان‌ها را درست مانند واقعیت تماشا کنند.

سیستم‌های نورپردازی و ابر بازی حیرت‌انگیز‌ هستند. موتور گرافیکی Microsoft Flight Simulator قادر است تا چندین لایه حجمی ابر را همزمان شبیه‌سازی کند. سایه‌ها، هوا و شرایط باد همگی از درون این ابرها رندر می‌شوند. تلاطم هوایی چیزی نیست که به صورت اتفاقی و برای بالا بردن هیجان ایجاد شود، بلکه نتیجه جریان‌های هوایی است که از فراز کوه‌ها و مناطق جنگلی روی زمین می‌گذرد.

این حجم از توجه به جزییات، تجربه شبیه‌ساز پرواز را وارد سطح جدیدی می‌کند و همان شرایط پیچیده‌ای را رقم می‌زند که باعث می‌شود هدایت و کنترل یک هواپیما واقعی تا این اندازه سخت و چالش‌برانگیز باشد.

اما سیستم شبیه‌سازی بازی آنقدر سبک و تطبیق‌پذیر است که حتی می‌توانید در هنگام پرواز شرایط آب و هوایی را به دلخواه خود تغییر دهید. به شخصه این تجربه عجیب و غریب را داشتم که بر فراز آسمانی صاف پرواز می‌کردم و بعد از آن با حرکت دادن یک اسلایدر، هوا ابری و سپس بارانی شد. با هر تغییر در آب و هوا، هواپیما در آسمان تکان می‌خورد اما تنها تغییری کوچک در تجربه گیم‌پلی بازی رخ می‌داد.

دستکاری کردن داده‌ها

این شیوه طراحی دنیا و شبیه‌سازی آب و هوا در کل فرانچایز و سری شبیه‌ساز پرواز مایکروسافت کاملا جدید و نوین است. نسخه‌های قبلی این سری همگی با دست طراحی می‌شدند و طراحانی تمام منظره‌ها را ساخته و در بازی قرار می‌دادند. اما این بار، تیم پشت ساخت بازی دارد از روش بسیار پیچیده‌ای استفاده می‌کند. آن‌ها اطلاعات و داده‌هایی واقعی را به ابزارهای بازی داده و اجازه می‌دهند تا آن‌ها را پردازش کند و امیدوار باقی می‌مانند که بازی در نهایت نتیجه‌ای درست و دقیق به مخاطب تحویل دهد.

اما مانند هر نرم‌افزار دیگری که تا به امروز ساخته شده، اگر به خورد آن اطلاعات و داده‌‌‌های غلط بدهید، نرم‌افزار هم در پاسخ به شما نتیجه‌ای غلط و اشتباه می‌دهد. چالش حال حاضر برای سازندگان بازی این است که به نرم‌افزار یاد دهند تا حد امکان این داده‌های غلط را از بین ببرد. منظورم این است که در مدت تجربه ۴ ساعته‌ام از بازی، چیزهای واقعا عجیبی دیدم.

بیشتر بخوانید:

• Flight Simulator 2020 – تجربه‌ای هیجان انگیز یا زوالی در این بازار آشفته؟

شبیه‌ساز پرواز جدید مایکروسافت به گیمرها اجازه می‌دهد تا بازی خود را از هر فرودگاه یا حتی هر نقطه‌ای در دنیا شروع کنند. بنابراین، یکی از اولین مکان‌هایی که از آن بازدید کردم، مصر بود. درست بالا سر هرم خمیده در نقشه پروازم را شروع کردم و با تصاویر و گرافیکی با رزولوشن بسیار بالا و زیبا رو‌به‌رو شدم اما وقتی خواستم به سمت هرم بزرگ جیزه حرکت کنم، متوجه چیز عجیبی روی زمین شدم. وقتی ارتفاعم را کمتر کردم، فهمیدم آن چیز عجیب جنگلی انبوه است. اعضای تیم سازنده‌ای که بالای سرم ایستاده بودند، توضیح دادند که احتمالا موتور بازی تکسچر و بافت تپه‌‌های شنی را اشتباه تشخیص داده و برای همین هزاران درخت مصنوعی و به رنگ شن به طول چندین مایل ساخته است.

کمی بعد به منطقه South Rim در گرند کنیون (Grand Canyon)‌ رفتم تا صحنه معروف پرواز ویل اسمیت (Will Smith) در فیلم روز استقلال (Independence Day) را تکرار کنم. درست در زیر نور طلایی آفتاب و آسمان آبی‌ رنگ بازی، تلاطم هوایی و منظره فوق‌العاده بودند. اوا وقتی به سمت چپ و بالا حرکت دادم و به کناره یک صخره بزرگ رسیدم، بافت و طراحی صخره به ظاهری بی‌شکل، نرم و عجیب تغییر پیدا کرد. از آنجایی که تصاویر ماهواره‌ای بینگ از فضا گرفته می‌شوند، گاهی اوقات هیچ اطلاعاتی از برخی قسمت‌های آن منطقه موجود نیست. نتیجه این اتفاق، ظاهری عجیب و غریب در کنار صخره‌ای به طول چند صد متر بود.

از سازنده‌های بازی سوال کردم که آیا قصد دارند به عقب برگردند و این منطقه را با دست درست کنند، آن‌ها در پاسخ گفتند خیر. در عوض، هدف آن‌ها این است تا ابزارهایی نرم‌افزار محور درست کنند که این کار را به صورت خودکار انجام دهد. به بیان بهتر، هر چقدر اطلاعات نقشه‌های بینگ بهتر شود، ظاهر و گرافیک Microsoft Flight Simulator نیز بهتر می‌شود.

تجربه‌ای شخصی‌سازی شده

هدف شبیه‌ساز پرواز مایکروسافت این نیست که تنها جان دوباره‌ای به این فرانچایز ۴۰ ساله و بسیار قدیمی ببخشد، بلکه می‌خواهد دایره مخاطبینش را نیز بزرگ‌تر کرده و از هر زمانی گسترده‌تر کند.

بخشی از روند لازم برای رسیدن به این هدف، بدون شک بخش چندنفره است اما سازندگان هنوز مطمئن نیستند که چطور آن را پیاده‌سازی کنند. عامل دیگر، سازگاری با کنسول است. پیش از این فقط کامپیوترهای شخصی میزبان شبیه‌سازهای پرواز بوده‌اند. اما اجرای بازی روی ایکس باکس وان و ارائه آن روی سیستم ایکس باکس گیم پس به شکل قابل توجهی دایره مخاطبان بازی را بزرگ‌تر می‌کند.

سازندگان می‌گویند دسترسی‌پذیری نیز یکی دیگر از عوامل دخیل است. برای همین، Microsoft Flight Simulator با کنترلر عادی ایکس باکس و کنترلر جدید Adaptive قابل بازی خواهد بود.

مایکروسافت جامعه گیمرهای حرفه‌ای‌تر را هم از یاد نبرده است. برای مثال امکان ساخت ماد مانند سیستم ترافیک کنترل هوایی و هواپیماهای بیشتر وجود دارد. اما مهم‌تر از آن مایکروسافت در تلاش است تا بازی را تا حد امکان با تمامی کنترلرهای موجود سازگار کند.

برای رسیدن به این هدف، استودیو آسوبو تمامی دسته‌های خلبانی و پدال‌های موجود در سایت آمازون را خریداری کرده و به سازنده هر برند راهکار مخصوصی ارائه داده است. بنابراین وظیفه آزار دهنده و خسته کننده برطرف کردن باگ‌های دسته‌های خلبانی و تنظیم دکمه‌ها روی دستگاه‌های متنوع بین اعضای مختلف تیم پخش شده است. اما مشخص نیست که در این صورت آیا برخی از پدال‌ها و کنترلرها به صورت مستقیم و تنها با وصل کردن قابل استفاده باشند یا خیر.

تیم آسوبو حتی تا این حد جلو رفتند که کابین خلبانی مخصوص خودشان را در محل کار ساختند. آن‌ها بدنه یک هواپیما DR400 قدیمی را خریداری کرده، پلکانی بهش متصل کرده و آن را در گوشه‌ای از دفتر قرار دادند. بعد‌ها آن را با دستگاه‌ها و دکمه‌های سالم و جدید مجهز کردند و حالا از آن برای تست محصول نهایی استفاده می‌کنند.

تمام این‌ها در راستای ایجاد آن تجربه دقیق و غرق کننده است که مایکروسافت برای تحقق آن بسیار تلاش می‌کند. نومن در جریان یک مصاحبه اختصاصی همان روز به من گفت: «ما در حال ساخت یک محصول نیستیم، ما داریم یک پلتفرم می‌سازیم.»