ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

ویندوز
آموزش

چگونه کارایی کامپیوترها را برای اجرای بازی‌ها بالا ببریم؟

اگر تا به حال فهرست کارها یا همان Task List کامپیوتر خانگی را بعد از اعمال دستور Ctrl-Alt-Del دیده باشید، حتماً با لیست انبوهی از پردازش های پس زمینه (Background Process) که از کامپیوتر شما ...

تیم ویجیاتو
نوشته شده توسط تیم ویجیاتو | ۱۶ آذر ۱۳۹۸ | ۱۱:۳۰

اگر تا به حال فهرست کارها یا همان Task List کامپیوتر خانگی را بعد از اعمال دستور Ctrl-Alt-Del دیده باشید، حتماً با لیست انبوهی از پردازش های پس زمینه (Background Process) که از کامپیوتر شما کار می‌کشند آشنایی دارید. حتی نصب یک ویندوز تازه روی دستگاه موجب به روی کار آمدن تعداد زیادی اپلیکیشن، سرویس، وظیفه و دستورهای مختلف خواهد شد. خب سوال اینجاست که آیا چنین موضوعی روی کارایی کامپیوتر در پردازش بازی‌های ویدیویی تاثیر ندارد؟

از بین بردن یک سری پردازش‌های اضافی در کامپیوتر جهت بهره‌وری بالاتر موضوع تازه‌ای نیست. ابزار بسیاری مدعی هستند که چنین کاری انجام می‌دهند؛ تا جایی که خود مایکروسافت تصمیم گرفت با یک به‌روزرسانی، کاربران ویندوز 10 را به قابلیت Game Mode تجهیز کند.

ویندوز

با اینکه نسخه بتای سیستم Game Mode نتوانست در پرفورمنس کامپیوترها تاثیر خاصی داشته باشد، تست این برنامه روی سخت افزارهای رده پایین (هم رده NetBook های موجود در بازار) نتایج بسیار قابل توجهی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

لپ‌تاپ‌های ضعیف و تبلت‌ها، مرزهای بسیار محدودی در قدرت و کارایی دارند. به همین دلیل هرگونه کم یا زیاد شدن در این دو مسئله، به شدت در انجام یک کاری خودنمایی می‌کند. در آن سوی قضیه افرادی که از سخت افزارهای قوی‌تری، همچون سیستم‌هایی خانگی یا حتی گیمینگ، برخوردار هستند دست‌شان برای دست و پنجه نرم کردن با محدودیت‌ها بسیار بازتر است.

گیمرهایی که سیستم کامپیوترشان چندان قوی نیست، مجبورند به انجام بازی‌های نه چندان معروف بپردازند یا در بخش تنظیمات رفته و از گرافیک تکنیکی و بصری بازی بکاهند. این حق انتخاب فرضاً برای کاربران تلفن هوشمند که لیست بازی‌هایی که می‌توانند انجام دهند بسیار محدود است، وجود ندارد و مجبورند با سخت افزار محدود دستگاه خود کنار بیایند.

ماشین میکرو

نِت بوک شرکت لنوو مدل 110S Ideapad با ابعاد 11.6 اینچی، یکی از دستگاه‌هایی بوده که در این آزمایش موفق از آب بیرون آمد. این نِت بوک که حوالی 200 دلار قیمت دارد و مخصوص دانش آموزان طراحی شده، از رم 2 گیگی و پردازنده دو هسته‌ای Celeron مدل N3060 پشتیبانی می‌کند که حتی به یک فن خنک کننده نیاز ندارد. این پردازنده که شباهت زیادی به سری اتم شرکت اینتل دارد، بر پایه معماری Airmount طراحی شده  و از برنامه بنچمارک Cinebench R15 نمره 37 تک هسته ای و 68 دو هسته‌ای گرفته است.

ویندوز

روی همان پردازنده یک چیپ پردازنده گرافیکی مجتمع (IGP) مدل HD 400 شرکت اینتل کار گذاشته شده که براساس معماری برادول مدل HD 5300 عمل می‌کند. به علاوه سرعت کلاک 700 مگاهرتز، این پردازنده از ویژگی‌های مدرنی همچون خروجی 4K و استاندارد جدید فشرده سازی ویدیو H.265 پشتیبانی می‌کند.

با اینکه از این لپ تاپ بیشتر برای کارهای اداری استفاده می‌شود اما در زمینه گیمینگ نیز حرف‌هایی برای گفتن دارد. تعداد بسیاری عناوین معروف سه بعدی روی این دستگاه پیاده‌سازی شدند که با توجه به نرخ فریم بر ثانیه خروجی آن‌ها، تقریباً قابل بازی بودند. آیا دست کاری در تنظیمات و پردازش‌ها، می تواند این لپ‌تاپ اداری کوچک را به یک دستگاه گیمینگ تبدیل کند یا نه؟

کدام می‌رود و کدام می‌ماند؟

شاید به عنوان یک کاربر معمولی کامپیوتر، انتخاب اینکه کدام اپلیکیشن یا سرویس بسته شود یا کدام یک به فعالیتش ادامه دهد، تشخیص آسانی نباشد. به هر حال چند نکته در این باره توضیح داده خواهد شد که می‌تواند به شما در راستای داشتن یک پی‌سی گیمینگ بهتر کمک کند. اگر مطمئن نیستید که یک Background task چه کاری انجام می‌دهد، با رفتن به محل ذخیره برنامه اطلاعات زیادی دستگیرتان می‌شود. برای پیدا کردن فولدر مربوط به برنامه کافی است که در Task Manager روی اسم آن راست کلیک و گزینه Open File Location را از منو انتخاب کنید.

ویندوز

سرویس ها از طرف بسیاری از ابزارهای موجود در ویندوز، قابل دسترسی هستند و می‌توان با استفاده از این ابزار، اطلاعات بسیاری راجع به کاربرد سرویس‌ها و میزان اهمیت آن‌ها به دست آورد. اکثر برنامه ها و سرویس هایی که معمولاً برای کارایی کامپیوتر در گیمینگ دردسر ساز هستند، عبارتند از: سوپرفتچ (داده‌ها را سریعاً وارد کش می‌کند)، تم ها، نرم افزارهای شخص ثالث که به صورت پیشفرض در کامپیوتر نصب شده، درایوهای کلاد، و نرم افزارهای اشتراک تصویر همچون TeamViewer.

سرویس‌ها و استارتاپ‌ها

اگر کمی بیشتر از یک کاربر عادی با ویندوز سر و کار داشته باشید، قطعاً می‌دانید که بهترین راه درباره سرویس‌هایی که در سیستم شما وجود دارد، Windows MMC Services Console است که با دستور "Services.exe" بالا می‌آید. یکی دیگر از راه های کاربردی برای پیدا کردن سرویس‌های اضافی، استفاده از System Configuration Utility است.

بعد از یک بررسی معمول، شما به راحتی می‌توانید سرویس‌هایی را که نیاز ندارید یا نمی‌دانستید وجود دارند، شناسایی کنید، یادداشت برداری کنید، اسکرین شات بگیرید و قبل از انجام هرگونه تغییر ویندوز خود را ریکاوری کنید که اگر این تغییرات در روند سیستم اختلال ایجاد کند، به حالت اول برگردانده شود.

ویندوز

عبارت "msconfig.exe" را در بخش خط فرمان کامپیوتر (Command Prompt) وارد کنید تا وارد System Configuration Utility شوید. روی تب "Services" کلیک کنید و تیک عبارت "Hide all Microsoft Services" را بزنید تا یک لیست کامل از برنامه‌ها و پردازش‌های مربوط به شرکت‌های شخص ثالث داشته باشید. شاید تعدادی از این پردازش ها همانند Steam Client مربوط به گیمینگ باشد، اما بقیه معمولاً اضافی هستند و می‌توانید آن‌ها را حذف کنید.
اگر غیرفعال کردن یک سرویس در بخش Configuration Utility برای سیستم‌تان مشکل ایجاد کرد، می‌توانید فعالیت آن‌ها را متوقف کنید. با استفاده از متد خود مایکروسافت در بخش Service Console، بدون اینکه دخالت خاصی در روند غیرفعال کردن انجام دهید، با ریبوت سیستم آن سرویس غیرفعال می‌شود.

اگر دستور یا سرویسی روی ویندوز وجود دارد که مطمئنید از آن استفاده نمی‌شود اما از کامپیوترتان کار می‌کشد، به جای غیر فعال کردن، آن را حذف کنید. در بخش Programs and Features با آپشن «Turn Windows feautres on or off» اینکار به راحتی میسر است. درنظر بگیرید که اگر سرویسی تحت این روال به راحتی حذف شود، هیچ وقت سیستم شما به آن نیاز مبرم نخواهد داشت.

ویندوز

بخش Task Manager، که با زدن سه دکمه Ctril-Alt-Del و یا دستور «Taskmgr.exe» روی صفحه‌تان ظاهر می‌شود، یکی از راه‌های کاربردی برای رسیدن به حذف خدمات اضافی است. بعد از بازشدن پنل، با رفتن روی تب Startup، لیستی از نرم‌افزارهایی که هنگام بوت شدن سیستم رو به کار می‌آیند، ظاهر می‌شود.

بخش Startup می‌تواند ایده خوبی راجع به اینکه یک برنامه چه فایده‌ای برای سیستم دارد و یا چقدر از دستگاه شما کار می‌کشد، به شما بدهد. با راست کلیک روی هر کدام از آن‌ها، می‌توانید سرویس‌ها را فعال یا غیر فعال کنید. اگر از کاربرد یک برنامه یا سرویس اطلاع ندارید، می‌توانید قبل از انجام هر کاری در اینترنت راجع به آن تحقیق کنید.

معمولاً در لیست Startup سرویس‌های غیر ضروری زیادی وجود دارند اما فراموش نکنید که هر سرویس یا نرم افزار مربوط به گیمینگ را غیرفعال نکنید تا در روند بازی کردنتان اختلال ایجاد نشود.

در بخش Task List نیز می‌توانید پردازش هایی را که توسط کامپیوتر انجام می‌شود، کنترل و سرویس‌های دلخواه را حذف کنید. بعد از تمیز کاری و ریبوت، دوباره مروری روی پردازش‌ها داشته باشید و هر برنامه‌ای را که به سیستم عامل و گیمینگ مربوط نیست، از حالت فعال خارج کنید.

ویندوز

منابع بسیاری برای تحقیق راجع به اعمال پس‌زمینه و سرویس‌های مختلف وجود دارند که برای نمونه می‌توانید به دو سایت Elder Geek و Black Viper رجوع کنید. این سایت‌ها می توانند اطلاعات مربوط به هر چیزی را که توسط کامپیوتر پردازش می‌شود، در اختیارتان بگذارد و به شما می‌گویند که کدام سرویس‌ها برای غیرفعال شدن مناسب تر هستند.

 آزمایش - سیستم عامل و برنامه‌ها

یک سیستمی که جدیدترین نسخه ویندوز 10 به همراه تعدادی برنامه همچون مایکروسافت آفیس، استیم، فوتوشاپ، آنتی ویروس آواست، دراپ باکس، کروم و جدیدترین درایورهای مربوط به برنامه ها روی آن نصب است، برای آزمایش این فرایند به کار می‌بریم. نِت بوک لنوویی که مشخصات آن در مطلب توضیح داده شد، به همراه 128 گیگ هارددرایو، قرار است برای آزمایش استفاده شود.

از آنجایی که خریداران نِت بوک در استفاده از منابع سیستم خود بسیار محتاط هستند، هر پردازش اضافی و آزاردهنده هنگام روشن شدن دستگاه نادیده گرفته می‌شود. سرویس‌هایی مانند فلش، جاوا، helper apps, add-on toolbar و نرم افزار Adobe Acrobat Reader غیرفعال شده و نِت بوک لنوو در حالت مناسب قرار دارد. بدون شک استفاده از یک دستگاه قدیمی با نرم افزارهای اضافی و پردازش‌های سنگین برای چنین کاری تفاوت‌های فاحشی در بالا آوردن یک بازی به وجود می‌آورد.

سه گیم و بنچ مارک 3DMark روی سیستم پیاده شدند و تمام برنامه‌های Startup، عمل‌های پس‌زمینه و سرویس‌ها یک بار فعال و یک بار غیر‌فعال آزمایش می‌شوند. نرخ فریم بر ثانیه، نکات گرافیکی و تمام جزئیات هر دو حالت، به طور کامل یادداشت برداری شده‌اند.

برای انجام این آزمایش به بخش‌های مختلف ویندوز رفته و تمام پردازش‌های اضافی روی سیستم را در کمتر از دو دقیقه حذف کرده و دستگاه را ریبوت کردیم.

تمام برنامه‌های دسکتاپ سیستم‌های نرمال بسته شدند اما برای اینکه نتیجه آزمایش به واقعیت نزدیک‌تر باشد، یک تب مرورگر و یک صفحه explorer window باز گذاشتیم. در سیستم‌های بهینه شده تمام برنامه های استارتاپ همچون System Tray Utilities، سرویس‌های اضافی و اکثر کارها و اعمالی را که در پس زمینه کامپیوتر انجام می‌شود، حذف کردند.

ویندوز

Torchlight

یکی از محبوب ترین نقش آفرینی‌های پی‌سی یعنی تورچلایت، برای آزمایش استفاده شده است. بین این سه بازی، تنها عنوانی که توانست از تنظیمات پایین کمی بالاتر عمل کند، تورچلایت بود. تورچلایت روی تنظیمات متوسط با رزولوشن 1366x768 و فعال بودن سایه‌ها اجرا شد.

دو صحنه برای آزمایش انتخاب شدند؛ یکی در شهری شلوغ که مردم در حال رفت و آمد هستند و دیگری هنگام وارد شدن داخل یک سیاهچال. فریم ریت در اکثر مواقع نزدیک 30 می‌چرخد اما هنگامی که تعداد دشمنان زیادتر شده، دستگاه محدودیت‌هایش آشکار و کنترل کردن شخصیت اصلی به لطف مشکلات تکنیکی، دشوار می‌شود.

ویندوز

با قیچی کردن پردازش‌ها و سرویس‌های اضافی از سیستم، در هر دو صحنه فریم ریت حدود 3 الی 6 عدد افزایش داشته است. به این معنا که توانستیم 10 الی 20 درصد کیفیت بازی را در سیستم بهبود ببخشیم. با همین کار، تورچلایت روی سیستم سریع‌تر و نرم‌تر اجرا می‌شود و بازیکن از روند بازی لذت بیشتری می‌برد. هنگامی که تعداد دشمنان زیاد می‌شود، مشکلات کمتری به چشم می‌آیند.

 Left 4 Dead 2

هنوز هم کسانی هستند که به صورت آنلاین یا آفلاین، دور هم جمع می‌شوند و شاهکار شوتر زامبی Left 4 Dead 2 را تجربه می‌کنند. دومین عنوانی که تصمیم گرفته شد روی این لنوو کوچک اجرا شود، یکی از عناوین شرکت والو است. جدا از اینکه نرم افزار استیم در پیش زمینه باید فعال باشد، انجین بازی Left 4 Dead 2 یعنی Source از دستگاه بیشتر کار می‌کشد. این را هم باید درنظر گرفت که با یک بازی شوتر اول شخص طرف هستیم.

دو صحنه در مرحله Dead Center، یکی داخل پناهگاه و دیگری در خیابان، برای آزمایش انتخاب شده اند تا میزان حداقل و حداکثر فریم ریت به درستی سنجیده شود.

ویندوز

در حالت معمولی و بدون دستکاری در سیستم، لنوو توانست Left 4 Dead 2 را در مناطق بسته حدود 30 و در مناطق باز حدود 25 فریم، با تنظیمات پایین، به اجرا در آورد. رزولوشن 1366x768 و شرایطی که در قبل به آن اشاره شد، pause‌های نا به هنگام و مشکلات گرافیکی دیگری به وجود آورد که نسبت به آزمایش تورچلایت، بیشتر جلب توجه می‌کرد و مانع لذت بردن از بازی می‌شد.

ویندوز

دستکاری در سیستم و حذف پردازش‌های اضافی، نتایج جالب‌تری به ارمغان آورد. فریم ریت حدود 4 الی 10 عدد افزایش یافت و مشکلات گرافیکی همچون pause‌ها دیگر بازیکن را هنگام نشانه گیری اذیت نمی‌کرد. با از بین رفتن چنین مشکلاتی، جوهره سرعتی بازی روی خود را نشان داد و بازیکنان می‌توانستند از Left 4 Dead لذت ببرند.

 DIRT 3

انجین استفاده شده برای ساخت یکی از معروف‌ترین ریسینگ‌های نسل هفتم، یعنی DIRT، برای عملکرد بهتر روی سیستم به چیزی بیشتر از حذف پردازش‌های اضافی نیاز دارد. با این اوصاف، DIRT 3 روی سیستم حداکثر 28 و حداقل 21 فریم ریت می‌دهد. نسبت به دو عنوان قبلی، DIRT 3 عنوان سنگین‌تری است و در حالت معمولی بازی کردن آن روی رزولوشن 1366x768 تقریباً آزاردهنده است. فریم ریت پایین برای عناوین ریسینگ مشکل ساز نیست اما هنگامی که از 30 پایین تر رود دیگر بازی کردن سخت خواهد شد.

با حذف پردازش‌ها و سرویس‌های اضافی، سرعت فریم در حالت میانگین حدود 10 درصد افزایش پیدا کرد. مسئله مهم‌تر، میزان حداقل نرخ فریم بود که 20 درصد باعث شد DIRT 3 تحت هر شرایطی قابل بازی باشد. به طور کلی فریم ریت بازی به عدد 30 نزدیک شد و بدترین حالت با 26 فریم بر ثانیه مواجه شدیم که قابل تحمل است.

ویندوز

این پیشرفت در کیفیت باعث شد تا DIRT 3 روی این دستگاه به عنوانی قابل بازی تبدیل شود. هر سه بازی، بعد از ترفندهای مختلف توانستند نمایش بهتری از خود نشان دهند. بهبود درنرخ فریم بر ثانیه باعث شد تا هر سه بازی گیم پلی لذت بخش‌تری داشته باشند.

بعد از آزمایش هر سه بازی، انتظار داشتیم که در بنچمارک 3DMark نتایج به همان اندازه امیدوار کننده باشد اما همه چیز برخلاف انتظارات بود. معمولاً تست بنچ مارک Ice Storm Unlimited ( یکی از انواع برنامه‌های تست بنچمارک از برند 3DMark) نتایج را بالاتر از حد معمول اعلام می‌کند اما برای این آزمایش تفاوت ها بسیار ناچیز بود. هر تنظیماتی که برای برنامه 3DMark درنظر گرفتیم، فرقی در نتیجه ما ایجاد نکرد.

ویندوز

نکته قابل توجه این است که نتایج واقعی، با نتیجه ای که بنچ مارک در اختیارمان گذاشت تفاوت دارد. شما با پی‌سی بازی‌های ویدیویی انجام می‌دهید نه یک بنچمارک. از طرف دیگر، نتایج بنچمارک منطقی است. زیرا شما هیچ تغییری در سخت افزار خود ایجاد نداده اید و تنها سیستم خود را با یک سری ترفند بهینه کردید.

شاید تغییراتی که حذف پردازش‌های غیرضروری ایجاد می‌کند بسیار ناچیز باشد اما اگر یک سیستم ضعیف دارید که از بازی‌ها کمتر از 30 فریم خروجی می‌گیرد، شرایط فرق می‌کند.

برای این افراد چنین ترفندهایی می‌تواند در لذت بردن از یک بازی ویدیویی تاثیر به شدت مثبتی بگذارد. این را به یاد داشته باشید که چنین کاری، فقط روی راه حل واقعی سرپوش می‌گذارد. مهم‌ترین کاری که باید انجام دهید، این است که سخت افزار تاریخ گذشته خود را ارتقا داده و با حذف پردازش‌های اضافی برای خود زمان بخرید.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مطالب پیشنهادی