بررسی بازی Moonlighter 2: The Endless Vault (نسخه دسترسی زودهنگام)

بازی Moonlighter زمانی درخشید که نشان داد یک ایده ساده چگونه می‌تواند به تجربه‌ای دلنشین تبدیل شود. ترکیبی از اینکه شما در روز یک فروشگاه را اداره می کنید و شب‌ها برای پیدا کردن آیتم‌‌ها به جستجو در دانجن‌های مختلف مشغول می‌شوید. این‌ها هویت نسخه اول را ساخت؛ هویتی که توانست در میان دیگر بازی‌های مستقل دیده شود. حالا بازی Moonlighter 2 وارد میدان شده و از همان لحظات نخست اعلام می‌کند که قصد ندارد تنها یک دنباله مستقیم باشد. بازی بزرگ‌تر، بلندپروازانه‌تر شده و تلاش می‌کند ستون‌های جدیدی برای این مجموعه بنا کند.

بازی Moonlighter 2: The Endless Vault همچنان در فاز ارلی اکسس یا دسترسی زودهنگام است. پشت لایه‌های چشم‌نواز و تغییرات‌، یک ناپختگی مشخص دیده می‌شود؛ چیزی شبیه دیواری که ستون‌های اصلی‌اش کامل شده‌اند اما هنوز در مرحله بالا رفتن است. استودیو Digital Sun تلاش کرده بسیاری از سیستم‌ها را از نو طراحی کند و همین رویکرد باعث شده Moonlighter 2 بیشتر شبیه بازآفرینی‌ای جسورانه به نظر برسد تا یک دنباله محتاطانه.

در این نسخه، ساختار روایت از حالت خطی فاصله گرفته است. جهان بازی گسترش پیدا کرده و گردش بین قلمروها و پیش‌بردن Vaultها تبدیل به ستون اصلی روایت بازی شده است. فعلا از داستان‌گویی پررنگ خبری نیست و در حال حاضر بیشتر با یک چارچوب مواجه هستیم تا یک روایت کامل. مشخص است که سازنده عمدا این بخش را باز گذاشته و تلاش دارد تا در طول دوره ارلی اکسس به تکمیل آن بپردازد. انگیزه ورود به دانجن‌ها و جمع‌آوری گنج‌ها در بازی دیده می‌شود، اما انسجام و ریتم داستانی نسخه اول هنوز دیده نمی‌شود. پتانسیل‌اش کاملا وجود دارد، اما زمان بیشتری لازم است تا این بخش به نقطه خوبی برسد.

در همین نقطه است که بازی Moonlighter 2 پتانسیل واقعی خود را نشان می‌دهد. مبارزات بازی حالا سریع‌تر، شلوغ‌تر و بی‌رحم‌تر از نسخه اول هستند. دشمنان از هر سمت به شما هجوم می‌آورند؛ درست مثل مهمانان ناخوانده‌ای که ناگهان سر و کله‌شان پیدا می‌شود. در این فضا تنها ابزار واقعی برای بقا، جاخالی‌دادن است. ضربه‌زدن در اولویت دوم قرار می‌گیرد؛ اول باید زنده بمانید و سپس فرصت کوتاهی پیدا کنید تا حمله کنید.

چهار سلاح اصلی بازی شمشیر معمولی، شمشیر بزرگ، نیزه و گانتلت است که هرکدام سبک و ساختار مبارزه خاص خود را دارند. گانتلت‌ها سریع، نرم و با ریتم تند هستند و انگار برای این نسخه ساخته شده‌اند. نیزه فاصله‌ را حفظ می‌کند و به بازیکن اجازه می‌دهد با ضربه‌های از راه دور به دشمن آسیب خوبی وارد کند. شمشیر بزرگ در یک بازی اکشن سرعتی مثل Moonlighter 2 بیشتر حکم یک سنگ بزرگ را دارد که می‌تواند مبارزات شما را مختل کند. شمشیر معمولی هم در بازی وجود دارد، اما همه این‌‌ سلاح‌ها قطعا در سایه گانتلت قرار می‌گیرد.

کوله‌پشتی در Moonlighter 2 دیگر صرفا جایی برای نگهداری آیتم‌ها نیست و این‌بار نقش مهم‌تری در گیم‌پلی بازی را دارد. هر Relic قوانین مخصوص خود را دارد و نحوه فعال‌سازی‌ آن‌ها به محل قرارگیری آن در کوله‌پشتی وابسته است. چینش اهمیت زیادی پیدا می‌کند؛ بعضی Relicها کنار هم ترکیب‌های قدرتمند می‌سازند، بعضی هنگام فعال‌شدن اثر سایر آیتم‌ها را تقویت می‌کنند و بعضی هم اگر اشتباه چیده شوند می‌توانند کل ساختار را بهم بزنند. قلمروها هم قوانین ویژه‌ای دارند و حتی ممکن است Relicهای خاص را تقویت یا کاملا بی‌اثر کنند. نتیجه این طراحی، سیستمی شبیه یک آزمایشگاه است که مدام بازیکن را به امتحان چیدمان‌های تازه مجبور می‌کند.

زمانی که همه‌چیز در جای درست قرار بگیرد و اثر Relicها پشت‌سر هم فعال شود، بازی لحظه‌ای خلق می‌کند که نشان می‌دهد صرف زمان برای طراحی این چینش‌ها کاملا ارزشش را داشته است. بازی Moonlighter 2 دقیقا همین حس پازل‌ حساب‌شده را به مرکز تجربه خود آورده و آن را به یکی از ستون‌های اصلی گیم‌پلی تبدیل کرده است.

در نسخه اول، مدیریت فروشگاه یکی از جذاب‌ترین بخش‌های تجربه بازی بود، اما در نسخه دوم این بخش هنوز به آن پویایی و زنده بودن نرسیده است. روند کار همچنان ساده است، با آیتم‌هایی که از دانجن‌ها به‌دست آورده‌اید وارد مغازه می‌شوید، آن‌ها را روی سکوها می‌چینید و برای هر کدام یک قیمت مشخصی تعیین می‌کنید. مسئله از جایی شروع می‌شود که هیچ جریمه‌ای برای قیمت‌گذاری بی‌منطق وجود ندارد. می‌توانید قیمت را خیلی بالا بگذارید و هر بار ارزش آن را پایین‌‎تر بیاورید تا مشتری راضی شود. این فرآیند چالشی برای بازیکن ایجاد نمی‌کند؛ نتیجه این است که مدیریت فروشگاه، به‌جای یک فعالیت خلاقانه، بیشتر شبیه یک روتین تکراری شده است.

نسخه اول تلاش می‌کرد حس یک فروشگاه واقعی را منتقل کند و بازی هم انگار می‌خواهد همین مسیر را ادامه بدهد، اما نتیجه فعلا شبیه یک نقاشی نیمه‌تمام است. روزهای خاص مثل Uncommon Day، مشتری‌هایی که قرار است خاص‌تر باشند و مبلمانی که باید سرعت فروش یا جذابیت مغازه را بالا ببرد، حضور دارند؛ ولی تاثیرشان در عمل بیشتر به تزئینات رنگی روی کیکی می‌ماند که هنوز کامل نشده‌اند. جذاب‌اند، اما وزن بازی را بالا نمی‌برند.

بازی Moonlighter 2 از لحاظ ساختار هنری نسبت به نسخه اول تغییرات زیادی کرده است و نکته‌ای که در بازی به چشم می‌‌آيد این است که سایه‌ها حسابی جاافتاده‌اند، افکت‌ها پرحجم‌تر شده‌اند و محیط‌ها عمق بیشتری پیدا کرده‌اند. دشمن‌ها با انیمیشن‌های نرم‌تر حرکت می‌کنند و همین موضوع، ریتم مبارزات را بهتر کرده است.

بازی از همان اول نشان می‌دهد پایه‌های محکمی برای رشد دارد، فقط هنوز وقت نداشته همه چیز را سر جایش بگذارد. بالانس مبارزات گاهی دچار مشکل می‌شود، سیستم قیمت‌گذاری هنوز شکل درستش را پیدا نکرده و رویدادها و رفتار مشتری‌ها بیشتر شبیه طرح اولیه‌اند تا ویژگی‌هایی که به تجربه عمق بدهند. البته Digital Sun قبلا هم ثابت کرده بود که در طول زمان بازی‌هایش را قوی‌تر می‌کند، پس طبیعی است امیدوار باشیم Moonlighter 2 هم همین مسیر را ادامه بدهد.

بازی Moonlighter 2: The Endless Vault دقیقا همان چیزی است که از اسمش مشخص است؛ سیاه‌چاله‌های بی‌پایان، مبارزات تند، پازل‌هایی که Relicها نقش اولشان را بازی می‌کنند و تجربه فروشگاه داری‌ای که هنوز کامل نشده اما پتانسیلش را دارد. کار زیادی باقی مانده است، اما همین نسخه اولیه نشان می‌دهد سازنده برای آینده این سری نقشه‌های بزرگ‌تری در سر دارد. اگر دنبال یک تجربه کامل هستید، فعلا دست نگه دارید ولی اگر از همراه‌شدن با روند تکامل یک بازی لذت می‌بری، همین نسخه هم پر از لحظه‌های جذاب و ایده‌هایی است که ارزش تجربه‌کردن را دارند.

در نهایت Moonlighter 2 همان Moonlighter است؛ فقط بلندپروازتر و درگیر مسیر طولانی‌تری که هنوز باید پشت سر بگذارد. این بازی اگر فرصت رشد پیدا کند، می‌تواند این مجموعه را به یک دنباله ماندگار برساند. Moonlighter 2 در این مرحله بیشتر شبیه وعده‌ای است برای چیزی بزرگ‌تر؛ وعده‌ای که هنوز کامل نشده، اما می‌شود به آینده‌اش اعتماد کرد.

بررسی نسخه اولیه بازی بازی براساس کد ارسالی ناشر (11bit Studios) برای ویجیاتو روی پلتفرم پی‌سی انجام شده است.