استفاده از شبیه‌ساز یا جمع‌آوری کلکسیون بازی‌های قدیمی؟

بازی‌های ویدیویی بخش بزرگی از زندگی و گذشته ما بوده است. برای بسیاری از ما، بازی کردن دوباره عناوین دوران کودکی نه تنها حکم نوستالژی را دارد بلکه فرصتی است برای تجربه آنچه که پیش از این به آن دسترسی نداشته‌ایم.

با گسترش و محبوبیت روزافزون رترو گیمینگ، راه‌های جدیدی برای غرق شدن در دنیای بازی‌های قدیمی پیدا شده است. ساده‌ترین و درعین‌حال بهترین راه شاید شبیه‌سازی باشد. شبیه‌سازی دریچه‌ای است که نه تنها گیمرهای قدیمی بلکه مخاطبان جوان‌تر بازی‌های ویدیویی را وارد دنیای دیگری می‌کند. دنیایی که در آن صحبت از کیفیت تصویر 4K، سرویس‌های آنلاین و خرید نسخه‌های دیجیتال بازی‌ها بی‌معنا بود. زمانی که باید برای تهیه نسخه‌های فیزیکی بازی‌ها ساعت‌ها در صف می‌ایستادیم و یا آنها را به هر زحمتی که شده از طریق دوستان یا آشنایان به دست می‌آوردیم.

البته هدف از این مطلب ترویج پایرسی یا استفاده غیرقانونی از محصولات سرگرمی نیست؛ ولی از طرفی باید در نظر گرفت که داشتن اتاقی پر از نسخه‌های فیزیکی بازی‌های قدیمی و تهیه یک کلکسیون بزرگ برای هر کسی مقدور و به صرفه نیست.

در ادامه به این می‌پردازیم که چرا شبیه‌سازی می‌تواند روش مناسب‌تری نسبت به تهیه کلکسیونی از کنسول‌های قدیمی باشد.

همیشه در کنار ما

چه چیزی هیجان‌انگیزتر از آن است که کوله‌باری از کنسول‌ها و بازی‌های قدیمی مورد علاقه خود را در گجتی کوچک در جیب یا کیف همراه خود داشته باشید؟ Pocket GO به یاری شما آمده است!

کنسول‌های دستی قدیمی با تمام جذابیت و نوآوری که در گذشته داشتند امروز چندان کارایی زیادی ندارند. بازی‌کردن در اتاقی تاریک در شب با Game Boy بدون نور پس‌زمینه صفحه نمایش آن حقیقتا تجربه دردناکی است. هرچند Sega Game Gear از نور پس‌زمینه پشتیبانی می‌کرد؛ اما مشکلات دیگری مانند طول عمر کم و تعویض مداوم باتری‌های قلمی دردسرهای زیادی را به همراه داشت.

امروزه کنسول‌های دستی جدیدتر و یا ابزارهایی مانند Pocket Go امکان شبیه‌سازی طیف گسترده‌ای از بازی‌های قدیمی را در اختیار ما قرار می‌دهند. بدین ترتیب، دیگر نیاز نیست نگران طول عمر باتری و یا نور پس‌زمینه باشیم. تکنولوژی به کمک ما آمده است!

بازی هنر است

به باور بسیاری از ما بازی‌های ویدیویی همچون موسیقی یا سینما یک فرم یا مدیوم هنری است. حقیقت این است که بیشتر ما صاحب یا مالک موزه آثار هنری نیستیم و باید پذیرفت که کارتریج‌ها و جعبه‌های کنسول‌ها و سایر محصولات الکترونیکی فضای زیادی از محل زندگی ما را اشغال می‌کنند. کدام یک از ما برای لذت بردن از آثار ونسان ون‌گوگ آنها را در اتاق خوابش نگه‌داری می‌کند!؟

شبیه‌سازی به شما اجازه می‌دهد تا از گونه‌ای از هنر متعلق به گذشته‌ای نه چندان دور لذت ببرید. ضمن اینکه می‌توان با کنترلرهای جدید تجربه‌ای مشابه با کنسول‌های رترو را شبیه‌سازی کرد. از طرفی شاید قابل توجیه باشد که برای نسخه‌های فیزیکی عناوین کلاسیکی چون Sonic The Hedgehog یا Outrun هزینه‌های زیادی را متحمل شویم؛ ولی بسیاری از بازی‌های قدیمی و فراموش شده یا در دسترس نیستند و یا با هزینه‌ای گزاف به فروش می‌رسند.

با افزایش محبوبیت بازی‌های قدیمی، بازار رترو گیمینگ نیز بزرگتر شده است. قیمت‌های نجومی بسیاری از این عناوین و کنسول‌ها گواهی بر این مدعا است که امروزه به آنها به چشم اجناس قیمتی یا لوکس نگاه می‌شود. با در نظر گرفتن این شرایط، راهی به غیر از دانلود رام‌های آنها ترجیحا به صورت قانونی باقی نمی‌ماند!

بهشت دلال‌ها

شاید بی‌خبر باشید؛ اما بازار رترو گیمینگ بسیار داغ شده است. با این حال، قیمت بازی‌ها و کنسول‌های قدیمی سر به فلک می‌کشد. پرداخت 300 دلار برای یک کارتریج N64 با جعبه و دفترچه حتی برای بازی مانند Super Mario 64 چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.

آسیبی که از جانب دلال‌های کنسول‌های قدیمی به این بازار وارد شده قابل توجه است. تنها کافی است که تصور کنید باید 150 دلار برای یک GBA کثیف و پر از خط و خش هزینه کنید. چه حسی به شما دست می‌دهد؟ حاضر به پرداخت چنین پولی هستید؟ حتی ویرایش‌های جدید و کوچک کنسول‌های قدیمی مانند SNES Classic که مدتی است وارد بازار شده‌اند نیز شرایطی مشابه دارند.

پس اگر پولتان از پارو بالا نمی‌رود و قصد تهیه کلکسیون‌های بزرگ را ندارید، چه ایرادی دارد که همان بازی‌ها را روی PC یا سایر ابزارهایی که امکان پیاده‌سازی شبیه‌سازها را دارند تجربه کنید؟ بدین ترتیب، هم خودتان را از عناوین کلاسیک محروم نکرده‌اید و هم به تعداد نامحدودی از بازی‌ها و کنسول‌ها دسترسی دارید.

احیای رترو گیمینگ

بالاتر گفتیم که کمتر کسی از عهده مخارج یک اتاق پر از کنسول‌ها و بازی‌های قدیمی برمی‌آید. بنابراین، برای دوباره زنده کردن خاطرات دوران کودکی، شبیه‌سازی با اختلاف فراوان بهترین گزینه است.

با پیشرفت تکنولوژی و افزایش قدرت پردازشی دستگاه‌های جدید، گنجینه وسیعی از بازی‌های ویدیویی را می‌توانیم همواره در کنار خود داشته باشیم. چه چیزی خوشایند‌تر از سپری کردن ساعات پایانی شب با Crash Bandicoot بدون اینکه نگرانی بابت تهیه سی‌دی یا کنسول قدیمی داشته باشیم. این که اطمینان داریم بازی همیشه روی PC یا PlayStation Classic ما آماده و منتظر است تا به واسطه شبیه‌ساز تونلی به گذشته‌های دور بزنیم و غرق خوشی‌های کودکانه شویم.

انجام بازی‌های قدیمی روی تلویزیون‌های جدید نیز می‌تواند تجربه متفاوتی باشد. به طور خاص، بازی Earthworm Jim در رزولوشن 1080p شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد. این امر در مورد بازی چون Outrun یا Comix Zone نیز صدق می‌کند. حتی می‌توان فراتر رفت و گفت عناوین N64 با وجود گرافیک‌های سه‌بعدی منسوخ شده هم خروجی تصویر به مراتب تمیزتری روی نمایشگرهای مدرن با وضوح تصویر بالا دارند.

هرچند باید پذیرفت که چیزی را نمی‌توان جایگزین حس و حال نشستن پشت کنسول قدیمی و خیره شدن به صفحه تلویزیون‌های CRT کرد و این واقعیت که رزولوشن‌های بالا ممکن است کم و کاستی بصری بازی‌های قدیمی را بیشتر نمایان کند؛ اما واقعا چند نفر ما فضای کافی برای این تلویزیون‌های بزرگ و غول‌پیکر را داریم؟

حرف آخر

کار با این شبیه‌سازها خیلی دشوار نیست و پیاده‌سازی آنها نیاز به نبوغ خاصی ندارد. گرچه ممکن است بسیاری از ما علاقه به جمع‌آوری بازی‌های قدیمی و کمیاب داشته باشیم؛ ولی با بالارفتن قیمت‌ها و عدم دسترسی به بخش وسیعی از بازی‌های کلاسیک، باید پذیرفت شبیه‌سازی کنسول‌های قدیمی می‌تواند بهترین گزینه برای تجربه مجدد و ستایش تاریخ پرفراز و نشیب بازی‌های ویدیویی باشد.

• بررسی بازی Paradise Lost – یک بهشت یخ زده
• نگاهی به سریال مردم معمولی – سکوت دردناک خنده‌ها
• چرا ظاهر بسیاری از ویلن‌های کمیک بوکی سبز و بنفش رنگ است؟