عناوین کلاسیک دنیای ویدئو گیم بسیار با شکوه و بزرگ هستند. صادقانه باید بگوییم حتی پیدا کردن رقیب برای برخی از آن‌ها در زمان کنونی هم امری دشوار است. از عمر فرانچایز Streets of Rage چیزی در حدود ۳۰ سال می‌گذرد. اما همچنان می‌توانیم آن را تجربه‌ای لذت بخش و بزرگ به حساب بیاوریم. مطمئنا بسیاری از فعالان دنیای ویدئوگیم به واسطه این عنوان جذب این دنیای بزرگ و جذاب شدند.
اینکه چگونه ساخته شدند، از چه بازی‌هایی ایده‌برداری صورت گرفته و مواردی از این دست هدف ما هستند. آخرین نسخه از فرانچایز Street of Rage چند ماه پیش منتشر شد. بنابراین تصمیم گرفتیم تا نگاهی به تاریخچه ۳۰ ساله مجموعه یاد شده داشته باشیم.
Streets of Rage
زمانی که سگا در اوج شکوهش بود و تقریبا هر نوجوان و جوانی آرزوی داشتن آن را داشت، عنوانی خاص منتشر شد. ماجرا به سال ۱۹۹۱ و چیزی در حدود ۳۰ سال پیش بر می‌گردد. اولین نسخه از خانواده‌ای که به نمادی از دنیای ویدئو گیم مبدل شد. Streets of Rage در ژانری متفاوت به نام بیتم آپ ساخته شد. البته که این بازی به صورت چند نفره و تک نفره در دسترس بود. بازی اولین بار روی کنسول سگا مگا درایو دیده شد. کمی بعدتر و پس از استقبالی که از آن صورت گرفت برای کنسول‌های دیگری هم منتشر شد. در مجموع بازی Streets of Rage که با عنوان شورش در شهر بیشتر برای ما آشناست، در اولین نسخه داستان شهری آرام را برای ما روایت می‌کند که در گیر باندهای خلافکار شده است.
البته برخلاف انتظار، تنها در این بازی با خلافکاران در نبرد نیستیم. در سندیکای این خلافکاران نماینده‌هایی پر نفوذ از پلیس‌ها هم وجود دارند. به همین دلیل هم کنترل خلافکاران در شهر با مشکل روبه‌رو شده و هرج و مرج بسیاری در شهر صورت گرفته است. پذیرش این هرج و مرج برای همه قابل قبول نبود. در همین حال گروهی به نبرد با این دشمنان می‌پردازند. در Streets of Rage با اکسل استون (Axel)، بلیز فیلدینگ (Blaze) و آدام هانتر (Adam) سه پروتاگونیست اصلی این نسخه آشنا می‌شویم.
اکسل استون استاد هنرهای رزمی و رزمی کار حرفه‌ای، آدام هانتر هم بوکسوری ماهر بوده و بلیز استاد جودو و افسر سابق نیروی پلیس بود. پس از ادامه مبارزه آن‌ها به آنتاگونیست اصلی داستان می‌رسند. مستر ایکس، همان هویتی که سندیکا را تشکیل داده و شهر را غرق در جرم و جنایت کرده است. روایت بازی دقیقا زمانی به پایان می‌رسد که شما موفق به شکست مستر ایکس شدید.
گیمپلی این بازی در زمان خودش توانست توجه‌های بسیاری را به خودش جلب کند. درمورد گیمپلی باید بگوییم این شیوه و ساختار که به نوعی ژانر اصلی بازی یاد شده به حساب می‌آید شباهت‌هایی به بازی معروف Golden Axe دارد. درواقع در این نوع گیمپلی شما وارد صفحه‌ای می‌شوید که دشمن‌های مختلفی از جهات مختلف به سمت شما می‌آیند. همان‌طور که انتظار هم می‌رود شما باید تک تک این دشمنان را از بین ببرید. پس از این کار هم به باس فایت آن مرحله می‌رسید.
اما مسلما تفاوت‌هایی بین این دو بازی دیده می‌شود. در Streets of Rage سه شخصیت قابل بازی وجود دارد و شما می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید. این سه شخصیت هرکدام هویت، مهارت و شیوه‌های مختلفی برای مبارزه داشتند. در کنار این کارکترها پلیس‌هایی هم در بازی حاضر بودند که در برخی مواقع به شما کمک می‌کردند. نوار سلامتی در بالای صفحه وجود داشت و درکنار آن هم بخشی امتیاز شما را به‌طور مداوم نمایش می‌داد. بازی در مجموع ۸ مرحله داشت که می‌توانستید آن را به صورت تک نفره یا چند نفره به پایان برسانید.
بدون شک یکی از المان‌های بازی که سبب شد این عنوان نسبت به دیگر بازی‌های زمان خودش ماندگارتر شود، موسیقی آن است. ۸ ترک موسیقی برای مراحل مختلف Streets of Rage ساخته شد. در کنار این ترک‌ها چند ترک هم برای بخش منو، تغییر مراحل و افکت‌ها ساخته شدند. این مجموعه که شاید تعداد ترک‌های کامل آن چیزی در حدود ۱۲ ترک می‌شود یکی از به یاد ماندنی‌ترین موسیقی‌ها در ذهن و روح ما شد. نسخه‌های مختلفی از این عنوان در دسترس قرار گرفت. مثلا می‌توانیم به نسخه‌های کالکتور و یا نسخه‌های پورت شده اشاره داشته باشیم. در مجموع اولین قسمت این فرانچایز تاریخی میانگین امتیاز ۹۰ را به خود اختصاص داد.
نکات پایانی دیگری که باید به آن‌ها اشاره داشته باشیم این است که کامیکی براساس این عنوان ساخته و منتشر شد. از سوی دیگر هم بارها و بارها سازندگان و توسعه‌دهندگان تلاش داشتند تا ادامه‌ای برای این عنوان بسازند. از نمونه‌های معروف که برای کنسول پلی استیشن 1 منتشر شد و نتوانست مسیر را ادامه بدهد می‌توانیم به Fighting Force اشاره داشته باشیم. بسیاری از هواداران قدیمی این عنوان چه در ایران و جهان و چه در ژاپن این عنوان را با نام Bare Knuckle: Furious Iron Fist به یاد دارند. همچنین تلاش‌هایی از سوی سازندگان برای ساخت انیمیشن صورت گرفت اما تا به امروز به نتیجه نرسیده است.
Streets of Rage 2
پس از شهرت و محبوبیت جهانیی که نسخه او بدست آورد، سگا تصمیم به ساخت نسخه بعدی این عنوان شد. اما این بار ظاهرا سگا به خوبی می‌دانست باید عنوانی بسیار متفاوت را به مخاطبانش ارائه دهد. عنوانی که جزئیات زیادی نسبت به زمان انتشارش دارد و چندین توسعه‌دهنده روی آن کار کردند. بازی همانند نسخه اول و برای اولین بار روی کنسول مگا درایو در سال ۱۹۹۲ در دسترس قرار گرفت. داستان این عنوان کاملا به ستون‌های نسخه اول تکیه کرده بودند. این عنوان توانست لقب یکی از بزرگترین بازی‌ها تمام تاریخ ویدئو گیم را به خود اختصاص دهد.
گیمپلی بازی با اینکه ظاهری جدید و جزئیات بیشتری را دریافت کرده بود اما فرمی به شکل همان نسخه اصلی داشت. علاوه‌بر مسئله یاد شده این بار به جای پلیس‌هایی که به کمکتان می‌آمدند و با اسلحه‌هایشان به شما کمک می‌کردند از قدرت‌هایی خاص که مربوط به هر کارکتر بودند استفاده می‌نمودید. شخصیت‌های بازی هم تغییراتی داشتند و تنها دیگر به سه کارکتر محدود نمی‌شدند. در این نسخه دو شخصیت بسیار محبوب عنوان اول یعنی اکسل استون و بلیز حضور داشتند. اما در کنار این دو کارکتر، دو شخصیت جدید هم با نام مکس و ادی هانتر هم به بازی اضافه شده بودند. ادی، اسکیت باز حرفه‌ای و برادر کوچک‌تر آدام هانتر بود. Streets of Rage 2 هم مانند Streets of Rage به صورت تک نفره و چند نفره قابل تجربه بود.
اما بخشی جدید تحت عنوان دوئل هم به بازی اضافه شد که به صورت چند نفره مخاطبان می‌توانستند در آن به مبارزه بپردازند. بخش دوئل سیستمی شبیه به جنگ‌های دو نفره داشت اما در دنیایی که به فرانچایز شورش در شهر تعلق داشت. داستان Streets of Rage 2 و یا به عبارتی Bare Knuckle II: The Requiem of the Deadly Battle در ادامه قسمت اول روایت می‌شود. تقریبا یک سال از رویدادهای نسخه اول می‌گذرد، شهر دوباره امن شده و همه از این بابت و البته شکست مستر ایکس جشن گرفتند. درکنار این موارد هم سه شخصیت اصلی قسمت اول یعنی آدام هانتر، بلیز و اکسل هم بابت بازگرداندن آرامش به شهر به عنوان قهرمان شناخته می‌شوند. داستان اصلی از زمانی آغاز می‌شود که اسکیت باز جوان از مدرسه به خانه برمی‌گردد.
زمانی که ادی به خانه می‌رسد می‌بیند که همه چیز به هم ریخته برادرش گم شده است. پس از کمی گردش او عکسی را روی درب می‌بیند که برادرش زیر پاهای مستر ایکس قرار گرفته. پس از فهمیدن این اطلاعات ادی هانتر سریعا با بلیز تماس می‌گیرد و از او کمک می‌خواهد. برای نجات آدام این بار اکسل و بلیز به همراه دوست قدیمی اکسل که کشتی‌گیری حرفه‌ای به نام مکس است برای نجات آدام اقدام می‌کنند. در این نسخه هم ماجرای نبرد دوباره ما با مستر ایکس تا آزاد کردن آدام هانتر پیش می‌رود. پس از پیدا کردن آدام، اکسل و بلیز متوجه می‌شوند که مستر ایکس پس از پایان نسخه اول به همراه بادیگاردش، شیوا، به جزیره‌ای مخفی گریخته بود.
همانند قسمت اول در این عنوان هم موسیقی‌های خارق‌العاده‌ای را شنیدیم. البته به دلیل استقبالی که از موسیقی بازی اول شده بود در این بازی هم بیشتر موسیقی‌ها برپایه همان ریتم ساخته شده بودند. درمجموع بازی Streets of Rage 2 توانست با میانگین امتیاز ۹۵ به کارش پایان دهد. همان‌طور که احتمالا می‌دانید به دلیل محبوبیت بسیار زیاد این خانواده و بخصوص این نسخه شاهد انتشار نسخه‌ها و پورت‌های مختلفی از آن بودیم. بازی Streets of Rage 2 اولین بازی این فرانچایز است که یک پایان دارد. Bare Knuckle II تقریبا روی هر پلتفرمی که برای آن منتشر شد فروشی خارق‌العاده به همراه داشت. به عنوان نمونه می‌توانیم به آمار یک و نیم میلیون کاربر روی پلی استیشن 3 اشاره داشته باشیم.
Streets of Rage 3
هواداران فرانچایز شورش در شهر هر روز بیشتر از روز قبل می‌شدند. آنچه که مسلم بود آن‌ها خواهان تغییراتی مثبت و بیشتر در چارچوب همان عنوان همیشگیی که تجربه می‌کردند بودند. سگا هم به خوبی بر این امر واقف بود. به عبارت بهتر می‌دانست که دقیقا مخاطبانش انتظار چه چیزی را از او دارند. این بار با وقفه‌ای دو ساله نسخه سوم منتشر شد. عنوانی که شاید بیشتر از دو نسخه اول برای همه گیمرها خاطره ساخت. تغییرات بسیار زیادی را در این عنوان هم نسبت به نسخه‌های اول و دوم شاهد بودیم. Streets of Rage 3 یا Bare Knuckle III را می‌توان پایان سه گانه اصلی فرانچایز Streets of Rage به حساب آورد. موسیقی جلوه‌های بصری و داستان این نسخه از هر نظر به بالاترین سطح کیفیتش رسیده بود. این عنوان در سال ۱۹۹۴ تنها به صورت انحصاری برای کنسول سگا جنسیس منتشر گردید.
به دلیل محبوبیت بسیار زیاد قسمت سوم در کنار دو قسمت قدیمی‌تر در Sonic’s Ultimate Genesis Collection برای کنسول‌های ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 منتشر شد. همچنین موارد یاد شده در قالب Sega Genesis Classics برای ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 هم منتشر شد. درمجموع المان‌های بازی تفاوت‌های بسیار بسیار زیادی با نسخه اول پیدا کرده بود. بخش داستانی ترکیب بسیاری با دیگر نسخه‌ها پیدا کرده بود و همه چیز به مراتب متفاوت‌تر و نوتر شده بود.
امکان استفاده از اسلحه‌ها، گیمپلی سریعتر، اضافه شدن کارکترهای مخفی، اضافه شدن کات سین‌ها و دیالوگ گفتن طولانی‌تر شخصیتها همگی بخشی از این المان‌های جدید و ارتقاء یافته بودند. حرکات جدیدی هم برای مبارزه به این شخصیتها اضافه شده بود که تنها به یک نوع خاص محدود نمی‌شد. مثلا نوع خاصی از نبرد برای زمانی که به صورت چند نفره این عنوان را تجربه می‌کنید وجود داشتند. حرکات اختصاصی کارکترها هم که به قدرت آن‌ها بستگی داشت بسیار متنوع‌تر شده بود.
داستان این نسخه هم دقیقا همانند عنوان دوم به دنبال دو بازی اول بود. مستر ایکس تصمیم در زمان فعالیتش تصمیم گرفته بود تا شرکتی رباتیک با نام روبوکای ایجاد کند تا به واسطه آن کارهای خلاف قانونش را انجام دهد. در این راه هم بهترین رباتیک جهان دکتر زیرو به کمک او می‌رود و آن‌ها با همکاری یکدیگر تصمیم می‌گیرند ارتشی از ربات‌ها را بسازند. هدف از ساخت این ربات‌ها تحت کنترل گرفتن شهر هر زمانی که مستر ایکس خواست بود.
دکتر زن که کارکتر جدید قسمت سوم است متوجه اهداف شوم این کمپانی می‌شود و با بلیز تماس می‌گیرد. بلیز این بار هم دوباره اکسل و ادی را با خودش همراه می‌کند و به کمک دکتر زن می‌رود تا به همراه سه شخصیت دیگر جلوی این اتفاق شوم را بگیرد. ماجراجویی ما دقیقا با همین روند ادامه پیدا می‌کند. روبه‌رو شدن با شخصیت‌هایی مانند اکسلی که ربات بود و یا ربات مستر ایکس همه از جذابیت‌های این عنوان هستند. یکی از المان‌های شخصیت دکتر زن تبدیل به انرژی بود. او هر نوع سلاحی را به انرژی و به نوعی نور تبدیل می‌کرد.
داستان شورش در شهر 3 همانند نسخه اول دو پایان دارد. پایان خوب زمانی اتفاق می‌افتد که شما می‌توانید پروفسور را نجات دهید. به دنبال آن هم جلوی حوادث بعدی را می‌گیرید. اما پایان بد زمانی اتفاق می‌افتد که پرفسور از بین می‌رود. پس از آن شما به تالار مرکزی شهر می‌روید تا پروفسوری که ربات است را از بین ببرید. از موارد مهمی که در این بازی حذف شد اما به واسطه چیت‌ها می‌توانستید آن را باز گردانید مرحله موتورها بود.
همان‌طور که می‌دانید در برخی از مراحل موتور سوارها به سمت شما می‌آیند و شما می‌توانید با پرش و یا کارهای مختلف آن‌ها را از بین ببرید یا به زمین بیندازید. این تنها بخشی از چیزی بود که حذف شد. ظاهرا این بخش به دلیل ناقص بودن از بازی حذف شده بود. اما به هر دلیلی این بخش از عنوان نهایی حذف شده بود. اما همان‌طور که کمی بالاتر هم گفتیم به کمک چیت‌هایی می‌توانستیم این بخش را هم بازی کنیم. موسیقی بازی همان‌طور که در ابتدا هم گفتیم از کیفیتی بالا برخوردار بود و خاطرات بسیاری را برای ما برجا گذاشت. المان‌هایی از موسیقی اولین عضو این خانواده همچنان در این بازی دیده می‌شد. در مجموع Bare Knuckle III با کسب امتیاز میانگین ۸۳ به کار خودش پایان داد.
Streets of Rage 4
دقیقا پس از گذشت ۲۷ سال از انتشار آخرین عنوان از سه‌گانه Streets of Rage، عنوانی جدید در ادامه فرانچایز ساخته شد. داستان بازی در ادامه پایان خوب شورش در شهر 3 ساخته شد. این بار داستان به جای روایت از مستر ایکس به دنبال فرزاندانش رفته است. دوقلوهای مستر ایکس با نام آقا و خانم وای به کارهای پدرشان ادامه می‌‌دادند. این اقدامات دوباره سبب به هم ریختگی شهر شد. همان مبارزان همیشگی داستان ما این بار با کمی تغییر در لیستشان وارد میدان شدند تا با دوقلوهای وای مبارزه کنند. این بار اکسل، بلیز، دختر آدام یعنی چری هانتر و فلوید، کسی که شاگرد سایبریک دکتر زن بود، شخصیت‌های ما در این عنوان بودند.
گیمپلی بازی شباهت‌های زیادی به سه‌گانه اصلی دارد. هرچند که در زمان انتشار نقدهایی به برخی مشکلات بازی در زمینه گیمپلی و در قیاس با نسخه اصلی بر این عنوان وارد شد. اما به هر صورت همانند آنچه که بیشتر دیدیم، چهار شخصیت اصلی ما هرکدام ویژگی منحصر به فرد خودشان را دارند. به عبارت بهتر به سبک خودشان مبارزه می‌کنند. بازی به صورت چند نفره آنلاین و آفلاین امکان پذیر است. از سوی دیگر همچنان امکان تجربه یک نفره و خطی پا برجاست. پس از هربار تمام کردن بازی و کسب مقدار امتیاز مشخصی شخصیت‌های قدیمی دیگری هم برای بازیکن باز می‌شود. البته این شخصیتها صرفا محدود به پروتاگونیست‌های محبوب قدیمی نمی‌شود و مثلا شیوا هم که به نوعی دشمن ما در نسخه قبلی بوده هم در دسترس قرار می‌گیرد.
بروزرسانی‌های مختلفی برای Streets of Rage 4 منتشر شد. این بروزرسانی‌ها همه چیز را از صدا گذاری گرفته تا مواردی چون سیستم امتیازدهی بهتر کردند. بسته‌های الحاقی مختلفی برای این عنوان در راه هستند. این بسته‌ها و محتویات جدید با هدف نزدیک‌تر کردن تجربه این عنوان به نسخه‌های قدیمی و همچنین بهتر کردن تجربه بازی در دست توسعه هستند. از مورد انتظارترین محتویات می‌توانیم به Mr. X Nightmare اشاره داشته باشیم. براساس آمار سمی منتشر شده این عنوان توانست به آمار فروش دو و نیم میلیون نسخه در جهان دست یابد. چهارمین عضو خانواده Streets of Rage توانست امتیاز متا ۸۷ را روی نینتندو سوئیچ، ۸۲ روی ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 و ۸۴ از رایانه‌های شخصی را دریافت کند.
- تاریخچه سری فورزا؛ پیست‌ها در انتظار شما هستند
- تاریخچه سری بتلفیلد – از نبردهای جنگ جهانی دوم تا جنگ‌های آینده
- تاریخچه سری اساسینز کرید؛ از داستان الموت تا دزدان دریایی کارائیب
- تاریخچه سری Resident Evil – طلوع عصر وحشت و بقا
- تاریخچه سری Call of Duty – قسمت اول
- تاریخچه سری Need for Speed [قسمت اول]
- تاریخچه Mortal Kombat – سه‌گانه‌ای فراموش‌نشدنی
قسمت دوم Street Of Rage) Bare Knuckle) (مخصوصاً نسخۀ ژاپنیش) از هر لحاظ خیلی بهتر از نسخه سوم آن بود بزرگترین مشکل Bare Knuckle III این بود که قیافۀ شخصیتها نسبت به قسمت دوم تغییر کرده و زشت شده بود. قسمت بازسازی شده (۴) هم خوب بود مخصوصاً اون قسمت که میتونستی با موزیکهای کلاسیک و زیبای
Bare Knuckle II بازی کنی
ببخشید تاریخچه CS رو کی میذارید؟
ممنون بابت مقاله واقعا خاطراتم زنده شد?
یه زمانی ما کود پای درخت بودیم و پدران ما شورش در شهر بازی میکردن
یکی از فرنچایزایی که اگه تجربش نکنی زندگیت به باد رفته
سلام.
پسر بابای من طرفدار دو آتیشه این سری است ?یعنی ببین اگر بش بگم اینو بخریم میگه اوکی هرچقدر هم باشه مشکلی نیست بخریم ?