معرفی بازی The Last Case of Benedict Fox
وقتی اسم بازی‌های مترویدونیا وسط می‌آید، تصور شما از آن‌ها چیست؟ احتمالا یک دنیای فانتزی کهن شبیه به دد سلز، کسلوانیاهای کلاسیک، یا حتی هالو نایت، حدس‌های اول هر کسی باشد. بازی The Last Case ...
وقتی اسم بازی‌های مترویدونیا وسط می‌آید، تصور شما از آن‌ها چیست؟ احتمالا یک دنیای فانتزی کهن شبیه به دد سلز، کسلوانیاهای کلاسیک، یا حتی هالو نایت، حدس‌های اول هر کسی باشد. بازی The Last Case of Benedict Fox آمده تا دقیقا تصورات ما را از این ژانر و بازی‌های نامبرده تغییر دهد؛ اما آیا در این امر موفق بوده؟ با بررسی ویجیاتو در ادامه همراه باشید.
اولین چیزی که در مورد بازی نظرتان را جلب می‌کند، پرونده قتلی است که شما را با داستان آشنا می‌کند. بندیکت فاکس یا همان آقای فاکس، قهرمان قصه ماست. او به عنوان یک کارآگاه حرفه‌ای استخدام شده تا پرده از یک ماجرای قتل بردارد. ماجرایی که البته به همین قتل ختم نشده و به یک دنیای زیرزمینی و اتفاقات ماوراالطبیعه ختم می‌شود.
بندیکت فاکس همین جا بزرگترین برگ برنده خودش را رو می‌کند. یک ستینگ محشر دهه سی میلادی که در بوستون آمریکا روایت می‌شود و از یک طرف هم حال و هوای صد سال پیشِ آمریکا و تم کارآگاهی آن را دارد و هم یک روی دیگر که دنیایی و اتفاقات ماوراالطبیعه را نشان می‌دهد.
چیزی که این دو سوی دنیاها را به همدیگر وصل می‌کند هم کسی نیست جز همراهِ بندیکت که این بازی را از یک مترویدونیای عادی، به یک مترویدونیای خاص -و البته نه چندان بی‌نقص- تبدیل می‌کند. این همراه شیطانی بندیکت در واقع همزمان نقش سایدکیک و راوی قصه را دارد و علاوه بر این که شرح وضعیت را از اتفاقات اطراف تعریف می‌کند، می‌توانید از او راهنمایی‌های مختلف هم بگیرید.
در بازی The Last Case of Benedict Fox بیشتر از هر چیزی احتمالا با داستان و فضاسازی ارتباط برقرار کنید. در ادامه، چیزی که احتمالا شما را ناامید و حتی عصبانی کند، سیستم مبارزات و احتمالا کنترل‌های سخت بازی است. سازنده‌ها انگار که با بازیکن سر لج داشته باشند و یک سری از کلیدهای بازی مثل جاخالی دادن را روی آنالوگ سمت راست طراحی کرده‌اند. به طور کلی، بندیکت فاکس در بحث سیستم مبارزات اصلا در حد و اندازه بهترین بازی‌های مترویدونیا نیست و اگر خودتان را خوره این بازی‌ها می‌دانید، احتمالا با این بازی آن‌قدرها ارتباط برقرار نکنید.
از سوی دیگر، ما با اثری روبرو هستیم که کار خودش را برای القای اتمسفر و حس و حال دهه ۳۰ آمریکا به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد. بندیکت فاکس یک بازی خوش‌ساخت و زیباست و اگر از ایرادهای گیم‌پلی و نکات کوچکی که تجربه بازی را به بازیکن تلخ می‌کنند بگذریم، هم ارزش تکرار بالایی دارد و هم می‌تواند شما را برای ساعت‌ها سرگرم کند. بازی The Last Case of Benedict Fox از طریق استیم و استور اکس‌باکس، برای پی‌سی و کنسول‌های اکس‌باکس در دسترس قرار دارد.
بازی The Last Case of Benedict Fox با کد نسخه پی‌سی که ناشر در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
مجموع نظرات ثبت شده (3 مورد)
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
از حیث گیم پلی توی بازی مترویدوینا نمیشه گذشت چون شاکله اصلی این بازی ها همینه
میتونسته یه مترویدوینای خفن بشه داستان پتانسیل زیادی داره و خوب هم ارائه کرده
ولی گیم پلی وقتی بد باشه توی مترویدوینا دیگه گرافیک و داستان میرن کنار
دد سلز گرافیک پیکسلی فکر کنم 16 بیتی (اگه اشتباه میکنم بگید) بود ولی خوش رنگ و لعاب بود،ولی گیم پلی که داشت گیمر رو غرق در خودش میکرد اینقدر خوب بود
هالونایت همه چیز این بازی عالی بود ولی گیم پلی که ارائه میکرد بازی روی بقیه عوامل هم تاثیر مثبت داشت
گرافيكش نزديك به كسلوانيا Sotn بود كه ٣٢ بيتيه
از ایراد های گیم پلی بگذریم؟
از ایراد های مهم ترین المان هر بازی نمیشه گذشت مخصوصا این سبک مترویدوینیا که نه رو گرافیک مانور میده نه خیلی رو داستان فقط گیم پلیه. حیف این ایده که بد عملی شده.