زامبی‌های The Walking Dead چقدر «زنده» می‌مانند؟

تا به حال به این فکر کرده‌اید که اگر یک زامبی در دنیای The Walking Dead توسط واسطه‌ای از بین نرود، تا چقدر «زنده» می‌ماند؟ در این دنیای پدیدآمده به دست رابرت کرکمن، زامبی‌هایی که حالا بیش‌تر با نام واکر بین هواداران شناخته می‌شوند، تبدیل به عامل نابودکننده‌ی دنیا شده‌اند. با این وجود، در شماره‌ی پایانی The Walking Dead نشان داده شد که در نهایت بشریت به این وضعیت چیره و تهدید نامیراها نیز با گذشت زمان کم‌تر و کم‌تر شد. به این ترتیب، این پرسش مطرح می‌شود که آیا زامبی‌ها همانند موجودات زنده یک دوره‌ی حیات مشخص دارند یا تنها با نابود کردن از بین می‌روند؟

برای پاسخ دادن به این پرسش باید به جزئیات کوچکی که در کمیک The Walking Dead مطرح شده است نگاهی بیندازیم. در بخش Letter Hacks شماره‌ی ۱۸۹ کمیک The Walking Dead، شان ماک‌کویچ در نقش ادیتور اشاره کرد که «مرگ» زامبی ها «نسل‌ها دور، ولی کاملاً شدنی است».

دلیلش این است که با این که زامبی‌ها به خاطر مرگاخشکی ثابت مانده‌اند و سال‌خورده نمی‌شوند ولی هنوز هم به آرامی گوشت آن‌ها در حال فساد و پوسیدگی‌ست. با این که روند پوسیدگی بدن زامبی‌ها به خاطر وجود ویروس نسبت به یک انسان ساده‌ی پس از مرگ کندتر است ولی هنوز هم روزی از کار خواهد ایستاد؛ روزی که «همه‌ی بافت‌های عضلانی و گوشت‌هایی که آن توده‌های بدنی را به هم پیوند زده‌اند از کار بیفتند».

یک زندگی دست کم ۶۰ ساله

به طور کلی یک نسل را حدود ۲۰ تا ۳۰ سال در نظر می‌گیرند. با توجه به این که ماک‌کویچ از واژه‌ی «نسل‌ها» استفاده کرده است، می‌توان نتیجه گرفت که زامبی های The Walking Dead می‌توانند دست کم تا ۶۰ سال به فعالیت خود ادامه دهند. با یادآوری این حقیقت که هنوز هم زامبی‌ها در پایان کمیک The Walking Dead که حدود ۳۰ سال پس از آغاز ماجراست دیده می‌شوند، پس این تخمین تا حدودی درست به نظر می‌رسد.

هر چند حالا این پرسش به وجود می‌آید که چرا زامبی‌ها در پایان کمیک به اندازه‌ی دوران شروعشان نیستند، در حالی که عملاً می‌توانند تا این زمانی «زنده» باشند؟ برای پاسخ به این پرسش باید المان‌هایی دیگر همچون شرایط آب و هوایی را پیش کشید که می‌توانند روند سال‌خوردگی زامبی‌ها را دچار دگرگونی کنند.

آب و هوا روند پوسیدگی زامبی ها را دچار دگرگونی می‌کند

تغییرات فصلی و آب و هوایی می‌توانند همان دلیلی باشند که روند پوسیدگی و سال‌خوردگی محاسبه شده برای زامبی های The Walking Dead را دچار نوسان کنند. از آن جایی که این موجودات تکامل ناپذیر به نظر می‌رسند پس المان‌های بیرونی خیلی راحت روی آن‌ها اثر می‌گذارند. این طور که گفته شده، زمستان امن‌ترین فصل برای انسان‌های بازمانده است چرا که سرمای هوا می‌تواند از سرعت واکرها بکاهد و در مواردی حتی آن‌ها را تا گرم شدن هوا منجمد کند.

با این وجود، شرایط سخت زندگی در زمستان می‌تواند تأثیری وارون روی زامبی‌ها بگذارد و به شتاب سال‌خوردگی آن‌ها بیفزاید. از طرف دیگر، گرمای هوا به طور طبیعی روند پوسیدگی و فاسد شدن گوشت را افزایش می‌دهد. پس هوای خیلی گرم نیز چندان مناسب این موجودات نامیرا نخواهد بود.

از آن جایی که مکان‌های فراوانی نیستند که در آن‌ها واکرها بتوانند روند پوسیدگی ثابتی داشته باشند، پس برای دلیل کم شدن دوره فعالیت این موجودات باید به وجود این المان‌های بیرونی توجه کرد. به طور کلی برای پاسخ دادن به این پرسش که دوره‌ی فعالیت یک زامبی چقدر است باید المان‌های بیرون را دخیل کرد؛ از شرایط آب و هوایی و پیرامون تا نبود انسان‌های بازمانده که آن‌ها را نابود کنند.

ولی اگر تنها به زامبی های دنیای The Walking Dead و واژه‌ی «نسل‌ها» بنگریم، باید گفت که گیر کردن در این دنیا اصلاً به نفع بشر نیست چرا که به نظر واکرهای The Walking Dead دست کم می‌توانند تا بخش زیادی از زندگی یک انسان ساده به فعالیت خود ادامه دهند.

• ۵ مرگ دردناک از کمیک‌های The Walking Dead
• تحلیل شخصیت ریک گرایمز – رهبری در دنیای مردگان
• سرنوشت شخصیت‌های کمیک The Walking Dead چه شد؟
• ۱۰ رویداد وحشتناک The Walking Dead که در سریال دیده نشدند
• ۵ بازمانده در دنیای The Walking Dead که سرنوشتی تلخ‌تر از مرگ دارند