تاریخچه درهم برهم انتقال پوکمون‌ها بین بازی‌ها

سری پوکمون، از همان روزهای اول بازیکنان را تشویق به جمع آوریِ حداکثریِ هیولاهای جیبی (یا همان پوکمون) کرده است، و این را حتی در شعارشان «باید همشو جمع کنی» (Gotta catch 'em all) هم می‌توان دید. هر چند در دو دهه بعدی و انتقالِ سری به کنسول‌های جدید، عمل کردن به این شعار به طور فزاینده‌ای پیچیده شد و بازیکنان برای به همراه بردن همه پوکمون‌ها با سختی مواجه شدند.

سوای چند استثنا، استودیوی Game Freak با رسیدن هر ورژن جدید، به بازیکنان توانایی منتقل کردنِ بیشتر هیولاهای قدیمی را داده که قابل تقدیر است. هر چند به خاطر موانع تشریفاتی و اداری که استودیو باید بر آن‌ها فائق می‌آمد تا اجازه انتقال بین کنسول‌ها داده شود، روش‌های جابجایی پوکمون‌ها در هر دستگاه متفاوت و معمولا بیش از حد پیچیده بود و برای انتقال هیولاهای قدیمی به نسخه‌های جدید باید کارهای محیرالعقولی انجام می‌شد.

خوشخبتانه، فرایند انتقال پوکمون‌ها با ظهور بانک پوکمون (Pokemon Bank) به شدت ساده‌تر شد. بانک پوکمون یک سرویس ذخیرسازی ابری برای کنسول 3DS است که امکان جمع کردن هزاران هیولا و انتقالشان بین بازی‌های نسل ششم و هفتم را فراهم می‌کند. سرویس جدید Pokemon Home نیز می‌خواهد همین راه را پیش بگیرد و به بازیکنان اجازه ذخیره سازی پوکمون از بانک، Pokemon Go و Let’s Go Pikachu and Eevee و انتقال آن‌ها به نسخه جدید (Pokemon Sword and Shield) را بدهد.

Pokemon Home اوایل سال ۲۰۲۰ منتشر می‌شود، پس برای انتقال پوکمون‌هایتان از 3DS به Switch باید کمی صبر کنید. در این بین ما می‌خواهیم نگاهی به راه‌های مختلف انتقال پوکمون بین بازی‌هایی که Game Freak تولید کرده داشته باشیم.

کپسول زمان (نسل اول -> نسل دوم)

Pokemon Red and Blue طی سال ۱۹۹۸ در غرب سر و صدای زیادی به پا کرد و دو سال بعد اولین جفت دنباله یعنی Pokemon Gold and Silver از راه رسید. این نسخه‌ها را می‌شد روی همان دستگاه‌ها بازی کرد و حاوی ارجاعاتی به نسخه‌های قبلی نیز بودند. Gold و Silver  آغازگر یک نسل جدید برای سری بودند: امکانات تازه‌ای برای بازیکنان فراهم شد که در آن شخصیت‌ها از نو معرفی شدند و شاهد ۱۰۰ پوکمون جدید نیز بودیم

می‌توان بازی‌های Gold و Silver (و حتی قسمت سوم دنباله Crystal) را علی‌رغم تعلق به نسلی دیگر به Pokemon Blue و Pokemon Red وصل کرد و بعضی از هیولاها را با کمک کپسول زمان -وسیله‌ای که در منطقه Johto جاسازی شده– انتقال داد. وقتی به یک نقطه خاص از داستان می‌رسید، به کپسول زمان دسترسی پیدا می‌کنید و می‌توانید هیولایتان را از بازی نسل قبل (نسل اول، یعنی پوکمون قرمز و آبی) انتقال دهید. کسپول زمان در تاریخ کل سری پوکمون، تنها وسیله‌ای بود که برای جابه‌جایی هیولا بین دو نسل از بازی‌ها درست شده بود.

البته این فرایند محدودیت‌هایی هم داشت. اولا نمیشد هر پوکمون نسل دومی را به کپسول زمان ببرید، فقط اجازه بردن هیولاهای نسل اول را داشتید. همچنین پوکمون هیچ‌کدام از حملاتی را که در نسخهِ Silver و Gold یاد گرفته بود نمی‌توانست اجرا کند. نهایتا بزرگ‌ترین مانعی که برای بازیکنان جوان‌تر وجود داشت، نیاز به دسترسی به دو کنسول Game Boy و یک کابل اتصال برای انتقال بود. علی‌رغم این موانع، کپسول زمان تضمین می‌کرد بازیکنان راهی برای انتقال پوکمون‌های قدیمی (که زمان زیادی صرف بزرگ کردنشان کرده بودند) دارند. در نسل‌های بعدی این امکان وجود نداشت.

Pokemon Box: Ruby & Sapphire

Pokemon Box از این لحاظ که شرایط را برای انتقال بین نسل‌های مختلف بازی فراهم نمی‌‌کرد، در این لیست کمی جدا افتاده محسوب می‌شود. اما به هر صورت ارزش اشاره کردن را دارد، چرا که یک جورهایی جدِ بزرگ سرویس بانک پوکمون امروزی محسوب می‌شود.

پوکمون باکس که یک انتشار تک نسخه‌ای برای کنسول گیم‌کیوب نینتندو بود، بیشتر شبیه به یک نرم‌افزار پر زرق و برق است تا یک بازی درست و حسابی. با کابل GBA – GC می‌توانستید کنسول گیم‌بوی ادونس را به کنسول خانگی وصل کنید و پوکمون‌هایی که در بازی‌هایی نسل سوم (Ruby ،Sapphire ،Emerald یا FireRed ،LeafGreen) جمع کردید را به کارت حافظه گیم‌کیوب انتقال دهید.

پوکمون باکس چند عملکرد فرعی دیگر هم داشت، مثلا یک حالت ویترین که اجازه می‌داد پوکمون‌هایتان را در فضاهای مختلف نمایش دهید و در درجه اول برای طرفداران پر و پا قرص و به منظور ذخیره‌سازی و انتقال پوکمون‌های اضافی ساخته شده بود.

این قشر مخاطب محدود به معنی انتشار محدود نیز بود و احتمال این که کلکسیون جمع‌کن‌ها هم آن را بخرند بالا نبود (البته اگر قیمت کنونی آن را در Ebay ببینید مغزتان سوت می‌کشد). به هر صورت با این که پوکمون باکس در زمان خودش چندن به‌دردبخور نبود، به خاطر امکان ذخیره‌سازی ابری امروزی‌اش، نسخه مهمی محسوب می‌شود.

Pal Park (نسل سوم -> نسل چهارم)

دو نسل اول بازی‌های پوکمون روی کنسول گیم‌بوی اجرا می‌شدند، اما استودیوی سازنده برای نسل سوم (Pokemon Ruby و Pokemon Sapphire) به به گیم‌بوی ادونس روی آورد. انتقال به یک سیستم قوی‌تر امکانات زیادی برای سری فراهم کرد اما همچنین به این معنی بود که هر پوکمونی که در بازی‌های قبلی بزرگ شده باید رها شود و بازیکنان باید همه‌چیز را از صفر شروع کنند.

سری پوکمون با آمدن نسل چهارم بازی‌ها (Pokemon Diamond و Pokemon Pearl) بار دیگر کنسول عوض می‌کند و به نینتندو دی‌اس انتقال می‌یابد. در این زمان بازیکنان می‌توانستند هیولاهایشان را به لطف سیستمی به اسم Pal Park به نسخه جدید بیاورند (یک انبار داخل بازی که پس از گرفتن National Pokedex می‌شد از آن استفاده کرد). با وارد کردن یک بازی نسل سوم به کارتریجِ DS یا DS Lite، پوکمون‌ها از بازی مهاجرت می‌کردند تا شما آن‌ها در Pal Park بازیابی کنید.

از لحاظ کاربردی بودن، Pal Park را می‌توان راحت‌ترین روش انتقال پوکمونی تلقی کرد که استودیوی Game Freak در اختیار کاربران گذاشته. هر چند این سیستم نیز بی‌نقص نبود. برای مهاجرت پوکمون‌ها هیچ ابزار یا هارد اضافی نیاز نمی‌شد اما در هر بار فقط امکان انقال شش هیولا وجود داشت که تمام قضیه را تبدیل به فرایندی وقت‌گیر می‌کرد.

همچنین نمی‌شد پوکمون‌هایی که Hidden Machines بلد بودند را جابه‌جا کرد و تمام انتقال‌ها یک‌طرفه بودند: هیولاهای مهاجرت کرده، نمی‌توانستند به بازی ابتدایی خود برگردند. اما حتی با وجود این محدودیت‌ها، Pal Park به عنوان یکی از بهترین پل‌های انتقال بین دو نسل بازی شناخته می‌شود، مخصولا اگر آن را با روش‌های نسل بعدی مقایسه کنیم.

Poke Transfer (نسل چهارم -> نسل پنجم)

پنجمین نسل پوکمون در سال ۲۰۱۱ با معرفی Pokemon Black and White برای DS از راه رسید. این دومین باری بود که دو نسل متفاوتِ از بازی برای کنسولی یکسان منتشر می‌شد. اما به جای این که به بازیکنان اجازه داده شود پوکمون‌های قدیمی‌شان را به نسخه جدید بیاورند (همانطور که از نسخه Red و Blue به نسخه Silver و Gold می‌بردند) استودیو روش متفاوتی را برای انتقال پوکمون ابداع کرد: Poke Transfer.

در اصل، Poke Transfer عملکردی مانند Pal Park داشت؛ مثلا اجازه می‌داد در هر بار جابه‌جایی تا شش پوکمون را منتقل کنید. البته به جای کارتریجِ DS، یک سیستم دانلود برای بازی راه انداختند تا با یک کنسول DS اضافی که نسخه نسل چهارم را اجرا می‌کند، تعامل داشته باشد. برای آغاز انتقال، ابتدا باید داخل بازی از جایی به اسم Poke Transfer Lab بازدید می‌کردید که دسترسی به آن بعد از گذراندن لیگ پوکمون و داستان اصلی باز می‌شد. البته خود پروسه انتقال خیلی پیچیده‌تر از Pal Park بود.

بعد از مهاجرت تعداد زیادی از پوکمون، نمی‌شد به سادگیِ Pal Park هیولاها را بازیابی کرد در عوض برای بدست آوردن‌شان باید نوعی مینی-گیم بازی می‌کردید. در این بازی، گوی پوکمون‌ها از بالا تا پایین صفحه چیده شده بودند و پوکمون شما با جهیدن بین بوته‌ها باید آن‌ها را می‌گرفت. دلیل پر زحمت بودن این فرایند، وجود محدودیت زمانی در بازی بود و هر پوکمونی که قبل از به پایان رسیدن زمان مقرر گرفته نمی‌شد به بازی اصلی باز می‌گشت.

خوشبختانه  تعداد دفعاتی که می‌شد در هر روز از Poke Transfer استفاده کرد محدودیت نداشت و می‌توانستید هر هیولایی که نگرفتید را دوباره بفرستید و تلاش کنید. اما به هر حال وجود یک مینی-گیم برای بازپس‌گیری پوکمون‌هایی که از قبل مال شما بودند، غیر ضروری به نظر می‌رسید، مخصوصا که در Pal Park بی هیچ دردسری آن‌ها را پس می‌گرفتید.

به جز همه این‌ها مشکلات همیشگی هم وجود داشت: نمی‌شد پوکمون‌هایی که HM بلدند را انتقال داد و تمام انتقال‌ها هم دائمی بود؛ هر هیولایی که مهاجرت می‌کرد نمی‌توانست به بازی اصلی بازگردد. همچنین یک پوکمون را اصلا نمی‌شد انتقال داد: Spiky-eared Pichu، نوع خاصی از electric mouse که در بازی HeartGold و SoulSilver وجود داشت. اگر این محدودیت‌ها را در نظر نگیریم، انتقال پوکمون بدتر از روش‌های قبلی نبود اما مجبورتان می‌کرد زحمت زیادی برای به‌دست آورندشان بکشید.

Pokemon Bank / Poke Transporter (نسل پنجم -> 3DS)

سری پوکمون برای ششمین نسلش (Pokemon X  و Pokemon Y) در سال ۲۰۱۳ بار دیگر کنسول عوض کرد و به 3DS انتقال یافت. ماه‌ها بعد، استودیو Game Freak از بانک پوکمون رونمایی کرد: یک سیستم ابری یا به عبارت دیگر مبتنی بر کلاد که عملکردی مانند سیستم‌های ذخیره‌سازی داخل بازی داشت. این بانک به ازای حق اشتراکِ سالانه پنج دلار، اجازه می‌داد شما پوکمون‌هایتان را به صورت ابری ذخیره کنید و در هر بازی نسل ششم یا هفتمی که در سیستم‌تان در حال اجرا بود، بازیابی‌شان کنید.

با آمدن بانک پوکمون نه‌تنها دیگر لازم نبود برای انتقال پوکمون‌های قدیمی مراحلی سخت و پیچیده طی کنید بلکه این سرویس امکانی برای مهاجرت پوکمون‌ها از بازی نسل پنجم و حتی نسخه 3DS بازی‌های Red ،Blue ،Yellow و Gold ،Silver ،Crystal نیز فراهم کرد. آن‌ها با نرم‌افزاری به اسم Poke Transporter انتقال داده می‌شدند و با استفاده از آن می‌توانستید در یک بازی نسل پنجم یا Virtual Console پوکمون را انتقال دهید یا در بانک پوکمون دخیره‌اش کنید و بعدا در بازی نسل ششم یا هفتم به آن دسترسی داشته باشید.

البته حتی بانک پوکمون هم محدودیت‌هایی داشت. هیولاهایی که از طریق Virtual Console انتقال می‌دادید فقط در بازی‌های نسل هفتم قابل استفاده بودند و هر هیولای نسل پنجم یا ششمی که به نسل هفتم انتقال می‌یافت را نمی‌شد در بازی‌های قدیمی‌تر استفاده کرد. هرچند بانک پوکمون حتی با این محدودیت‌ها هم موفق شد برای طرفداران قدیمی یک راه ساده و منسجم برای حفظ کلکسیون پوکمون‌هایشان فراهم کند و به‌نظر می‌رسد که همین روش را در Pokemon Home که قرار است برای Switch منتشر شود نیز در پیش بگیرند.

(Pokemon Home (3DS / Mobile -> Switch

هنوز چند ماه تا انتشار Pokemon Home فاصله داریم و با این که جزئیات کمی درباره‌اش تایید شده، اطلاعاتی کلی داریم. Pokemon Home در کنفرانس E3 امسال برای گوشی‌های هوشمند و Switch معرفی شد و شباهت‌های زیادی به بانک پوکمون دارد. نه تنها اجازه می‌دهد پوکمون‌ها از بانک مهاجرت کنند، بلکه از Let's Go Pikachu و Eevee و حتی Pokemon Go نیز می‌توان هیولا ذخیره کرد و آن‌ها را در Pokemon Sword and Shield و بازیابی کرد (در صورتی که در Galar Pokedex در دسترس باشند).

Game Freak می‌گوید علاوه بر این که امکان انبار کردن همه پوکمون‌ها به صورت یک‌جا وجود دارد، می‌توانید پوکمون‌ها را از داخل خود Home جابجا کنید (اگر تلفن هوشمند دارید). هر چند هنوز نحوه انجام را به طور دقیق توضیح نداده‌اند. همچنین این سرویس قرار است برخی از عملکر‌دهایی را که قبلا در سایت Pokemon Global Link وجود داشته، مانند امکان دیدن رتبه‌بندی، رویدادها و... نیز درون خود داشته باشد.

البته هنوز چیز زیادی درباره Pokemon Home نمی‌دانیم، مثلا این که کی منتشر می‌شود. کمپانی پوکمون گفته است اوایل ۲۰۲۰ این سرویس قابل استفاده خواهد بود اما درباره تاریخ دقیقش صحبتی نکرد. همچنین هنوز نمی‌دانیم برای استفاده باید مانند بانک پوکمون حق اشتراک پرداخت کرد یا زیرمجموعه همان سرویس آنلاینِ Nintendo Switch حساب می‌شود. هر کدام از حدس‌ها درست باشد، Pokemon Home برای طرفداران پر و پا قرص، سرویسی بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود.