معرفی بازی Cities: Skylines – رویای بزرگ شهرسازی

پایه‌گذاری ژانر شهرسازی یا همان City Building را به آن صورتی که امروز می‌شناسیم، مدیون اولین نسخه از سری SimCity در سال ۱۹۸۹ هستیم. ویل رایت (Will Wright)، سازنده بازی، در آن زمان دست به خلق عنوانی زد که نه تنها در آینده‌ای نزدیک به فرانچایزی بزرگ تبدیل شد، بلکه سبک جدیدی از بازی‌های ویدیویی را هم به وجود آورد. اما سری SimCity به لطف داستان تکراری و همیشگی سیاست‌های اشتباه الکترونیک آرتز هیچ وقت بعد از عرضه نسخه چهارمش نتوانست آنطور که باید روی پاهایش دوباره بایستد، اتفاقی که البته زمینه ظهور و ساخت عنوان شایسته دیگری در آینده را رقم زد.

از طرفی این ژانر محبوبیت سابقش را هم در بین گیمرهای پی سی از دست داد و در عوض در دنیای موبایل زنده شد. خلاصه کلام اینکه این روزها اگر به دنبال یک بازی استراتژی و شهرسازی خوب می‌گردید، انتخاب‌های زیادی ندارید. راستش را بخواهید، تقریبا تنها یک انتخاب دارید اما از بخت خوب‌‌مان، این انتخاب یعنی Cities: Skylines تقریبا تمام آن چیزی است که از یک نسخه دیگر سیم‌سیتی انتظار داشتید.

Cities: Skylines داستان ساخت جالبی دارد. استودیو فنلاندی کوچک و مستقل Colossal Order مدت‌ها بود که آرزوی ساخت یک بازی مدیریتی و شهرسازی را داشتند. این استودیو پیش‌تر دو نسخه از سری Cities in Motion را با کمک ناشر شناخته شده Paradox Interactive منتشر کرده بود، عنوانی که مدیریت و کنترل تنها بخش حمل و نقل یک شهر را در اختیار شما می‌گذاشت.

اما پارادوکس اینترکتیو به دلیل ترس از فروش بالا و سلطنت سری سیم‌سیتی در این ژانر اجازه ساخت بازی وسیع‌تری را به این استودیو نمی‌داد تا اینکه نسخه سال ۲۰۱۳ سیم‌سیتی همه را ناامید کرد و این بهترین فرصت برای ساخت و عرضه Cities: Skylines بود.

Cities: Skylines به هیچ وجه بازی آسانی نیست. بدون تماشای ویدیوهای آموزشی در یوتیوب یا پشت سر گذاشتن بخش آموزشی خود بازی، احتمالا چند ساعتی طول بکشد تا موفق شوید حتی اولین خیابان‌ها و خانه‌های شهر خودتان را احداث کنید اما زمانی که با قابلیت‌ها و ساختار بسیار گسترده و پیچیده بازی آشنا می‌شوید، تازه متوجه خواهید شد سازندگان چقدر در طراحی و ارائه درست آن موفق بوده‌اند.

ابتدایی‌ترین تصمیمات شما در آینده توسعه شهری که می‌سازید، تاثیر‌گذار است و Cities: Skylines ابایی از رعایت کوچک‌ترین جزییات ممکن و به کارگیری سطح نسبتا بالایی از واقع‌گرایی ندارد. برای مثال نه تنها شما هستید که یک طرفه یا دو طرفه بودن خیابان‌های شهر را مشخص می‌کنید، بلکه حتی این اختیار را دارید تا برای جلوگیری از ترافیک، عبور و مرور در خیابان‌های مختلف را به تنها اتومبیل‌هایی خاص چون تاکسی یا اتوبوس اختصاص دهید.

ترافیک ورودی به خیابان‌ها، آلودگی هوا، شرایط مختلف آب و هوایی، تاثیر ساخت پاساژ‌ها در نزدیکی محله و تقریبا تاثیر هر اتفاق دیگری از چشم Cities: Skylines دور نمی‌ماند و همین موضوع بازی را به عنوانی چالش‌برانگیز و در عین حال بسیار اعتیادآور تبدیل می‌کند. اگر رشته تحصیلی‌تان مهندسی شهرسازی نباشد یا استعدادی نهفته در مدیریت و ساخت شهر نداشته باشید، بدون شک چند تلاش اول شما هم برای ساخت یک شهر با شکست رو به رو می‌شود اما بعد از پشت سر گذاشتن منحنی یادگیری بازی، شرایط مهیاست تا شهر رویایی خود را بسازید و ساعت‌ها و روزها سرگرم اداره آن شوید.

مزیت بزرگ دیگر Cities: Skylines این است که اگر حتی روزی از شهرسازی در بازی و اداره‌اش خسته شدید، بیش از ۲۰ بسته الحاقی و صدها ماد مختلف انتظارتان را می‌کشند. یکی از بسته‌های الحاقی کنسرت‌های زنده موسیقی را به شهر می‌آورد، دیگری روی ساخت دانشگاه و آموزش پرورش شهر تمرکز دارد و با بسته الحاقی Natural Disasters باید آماده مقابله با بحران‌هایی چون زلزله و طوفان شوید.

بیشتر بخوانید:

• ۱۵ بازی مترویدوانیا برای اینکه ۱۰۰ درصدشان کنید
• Escape from Tarkov چطور بازی‌های بتل رویال را به تکامل می‌رساند؟

به جرات باید اعتراف کرد Cities: Skylines دقیقا همان عنوانی است که طرفداران این ژانر و سری سیم‌سیتی سال‌ها انتظار داشتند و اگر شما هم در این گروه قرار می‌گیرید، بهتر است بیشتر از این برای تجربه بازی دست روی دست نگذارید و می‌توان آن را در لیست بازی شهرسازی برای کامپیوتر قرار داد.