حتماً می‌دانید که یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های پیتر پارکر، هوش سرشارش است. او فقط به توانایی‌هایی که از نیش عنکبوت به دست آورده، اتکا نمی‌کند بلکه بعضی از توانایی‌های او حاصل اختراعات خودش است. یکی از مهم‌ترین اختراعات پیتر نیز وب‌شوترهایش (Web Shooter) به حساب می‌آیند؛ همان وسیله‌ای که با آن تارهای مرد عنکبوتی ساخته می‌شوند و او می‌تواند به کمک آن‌ها به فعالیت ابرقهرمانی‌اش بپردازد.
در طول تمام سال‌های حضور اسپایدرمن در دنیای داستان‌ها، این قابلیت خاص‌ترین و کارآمد‌ترین ویژگی او بوده است که به اسپایدی اجازه می‌داد تا در بین آسمان‌خراش‌ها تاب بخورد، دشمنانش را بسته بندی کند و جان انسان‌های بی‌گناه را نجات دهد. اما وب‌شوتر، و مایع درونش با نام وب‌فلویید (Web Fluid)، از چه چیزی ساخته شده و دقیقاً چه قابلیت‌هایی دارد؟
با وجود این که فرمول پیتر پارکر برای ساخت این مایع همیشه به صورت یک راز نگه داشته شده است اما کمیک‌ها، انیمیشن‌ها و فیلم‌ها اشاراتی به آن کرده‌اند. در این مطلب به وب‌شوتر و وب‌فلویید اسپایدرمن نگاهی می‌اندازیم.
اسپایدرمن چگونه وب‌شوترهایش را ساخت؟
وب‌شوترهای اسپایدرمن در همان اولین کمیکی که مرد عنکبوتی در آن حضور یافت (شماره ۱۵ کمیک Amazing Fantasy) به تصویر کشیده شدند. پیتر مدل اولیه وب‌شوترهایش را خیلی سریع ساخت و ظاهراً هر آن چه که برای ساخت آن نیاز داشت را در اتاقش پیدا کرده بود. البته وب‌شوترهایش در ابتدای کار برای حضورش در برنامه‌های تلویزیونی مورد استفاده قرار می‌گرفتند ولی با این حال فرمول اولیه وب‌فلویید هنوز هم خیلی قدرتمند بود، در حدی که می‌توانست وزن پیتر را تحمل کند یا حتی قاتل عمو بن را گیر بیندازد.
داستان‌های بعدی از اسپایدرمن توضیحاتی در مورد این که چطور پیتر توانست این قدر سریع وب‌شوترهایش را بسازد ارائه دادند. در داستان نوشته شده به وسیله پیتر دیوید که در مورد اوریجین اسپایدرمن بود، نشان داده شد که پیتر پارکر برای مدتی آزمایشاتی بر روی یک نوع چسب انجام می‌داد، به امید این که یک فرمول موفق خلق کند و بتواند با آن برای ادامه تحصیل پول به دست آورد. با این حال، وقتی متوجه شد ماده‌ای که روی آن کار میکند با وجود قدرتمند بودن اما در عرض چند ساعت حل می‌شود، پروژه‌اش را رها کرد.
وقتی که پیتر تبدیل به اسپایدرمن شد، به این نتیجه رسید که اگر بخواهد تارهای موقت بسازد، چنین ماده‌ای به کارش خواهد آمد. کمیک The Ultimate Spider-Man نیز به این داستان اضافه کرد و نشان داد فرمول اولیه پیتر از پدر دانشمندش، ریچارد پارکر، به دست آمده است. ریچارد روی نوعی چسب کار می‌کرد که پیتر سعی در تکمیلش داشت.
فیلم‌های اسپایدرمن نیز توضیحات خودشان در مورد این که چگونه پیتر توانست یک فرمول پیشرفته برای تارهایش پیدا کند را ارائه کرده‌اند. فیلم‌های سم ریمی که با وب‌شوترهای ارگانیک این قضیه را دور زدند. در فیلم‌های The Amazing Spider-Man، اسپایدرمنِ اندرو گارفیلد یک نمونه از ابریشم عنکبوت مصنوعی را از کارخانه آزبورن دزدید و با مهندسی معکوسِ آن توانست وب‌فلویید بسازد.
اسپایدرمنِ تام هالند در دنیای سینمایی مارول، فرمول اولیه تارهایش را خودش طراحی کرده بود که تحسین تونی استارک را در بر داشت. شاید هم در ادامه استارک یک نمونه جدید از وب‌فلویید را در لباس مدرن اسپایدرمن قرار داده باشد. با این حال دیدیم که این اسپایدرمن قبل از تونی استارک نیز توانسته بود به تارهایش برسد.
تارهای مرد عنکبوتی چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟
استن لی و استیو دیتکو توانایی‌های تارهای مرد عنکبوتی را با جزئیات بالا در اولین The Amazing Spider-Man Annual به تصویر کشیدند. طبق گفته لی، اسپایدرمن احتمالاً از هر کس دیگری در دنیا بیش‌تر عنکبوت‌ها و تارهایشان را می‌شناسد و وب‌فلوییدش را بر اساس ابریشم عنکبوت می‌سازد تا تارهایش مقاومت کششی تار عنکبوت واقعی را داشته باشد.
لی در ادامه توضیح داد که تارهای مرد عنکبوتی به قدری قدرتمند است که یک رشته ضخیم آن می‌تواند ثینگ (Thing) از گروه فنتستیک فور (Fantastic Four) را گیر بیندازد. در این مورد باید توجه کرد که ثینگ می‌تواند بین ۵ تا ۱۰۰ تن وزن را تحمل کند و این مقایسه نشان می‌دهد تارهای مرد عنکبوتی به طرز غیرقابل باوری قدرتمند هستند.
تارهای مرد عنکبوتی همچنین نسوز بوده و می‌توانند هیومن تورچِ (Human Torch) مشتعل را نیز نگه دارند. البته به شرطی که جانی استورم تصمیم نگیرد دمای بدنش را خیلی بالا ببرد. تارهای اسپایدی مثل آقای شگفت‌انگیز (Mr. Fantastic) قابلیت کشسانی دارند و بعد از حدود یک ساعت نیز حل می‌شوند.
بعدها و با منتشر شدن اطلاعات بیش‌تر از شخصیت‌های دنیای کمیک‌های مارول، جزئیات کار مکانیزم وب‌شوترها و توضیحات بیش‌تر درباره وب‌فلویید نیز به نمایش درآمد.
تارهای مرد عنکبوتی به صورت مایع ساخته و در کارتریج‌های با فشار بالا نگه داشته می‌شوند. این کارتریج‌ها به کمربند اسپایدرمن متصل هستند و او می‌تواند آن‌ها را درون وب‌شوترهایش قرار دهد. حتی با دهانه‌های متفاوت وب‌شوترها، اسپایدی می‌تواند به شکل‌های مختلفی تارهایش را پرتاب کند. از تارهای نازک (برای تاب خوردن) و شبکه‌های از جنس تار تا حالتی شدیداً چسبناک که هدفش را گیر می‌اندازد.
این که اسپایدرمن چگونه می‌تواند شکل تارهایش را تغییر دهد نیز شرح داده شده است. وب‌شوترهای اولیه با دو بار ضربه به ماشه‌ای در کف دست عمل می‌کردند (دو بار ضربه برای این بود که پیتر تصادفاً هنگام مشت کردنِ دستش تار نتند). در مدل‌های بعدی از حساسیت وزنی استفاده می‌شد، برای همین اسپایدی باید مقدار مشخصی نیرو به ماشه وارد می‌کرد تا بتواند تارهایش را شلیک کند.
به همین ترتیب، به جای این که نوک دهانه وب‌شوترها به صورت دستی تغییر پیدا کند، اسپایدی نیاز داشت تا فقط حالت مچش را به یک سمت تعریف شده تغییر دهد تا نوع تار پرتاب شده عوض شود. (البته این نوع تغییر تار بیش‌تر به بن ریلی (Ben Reilly)، کلون پیتر پارکر، نسبت داده شده است.)
با این که وب‌فلویید به صورت مایع ساخته می‌شود اما این مایع به محض تماس با هوا منبسط و سفت می‌شد. این تارها در لحظات اولی که با اکسیژن تماس پیدا می‌کنند، کم‌کم مستحکم می‌شوند. این به این معنی است که یک رقیب سریع می‌تواند تارهای اسپایدرمن را قبل از این که خیلی قدرتمند شوند، پاره کند. با این حال بعد از گذشت مدتی، تارها ضعیف‌تر و شکننده‌تر شده و در نهایت در عرض یکی، دو ساعت حل می‌شود.
در حالی که در انیمیشن‌های سریالی ساخته شده از اسپایدرمن شاهد تبدیل تارهای مرد عنکبوتی به سپر، چتر نجات، توپ و تور نجات از سقوط بودیم اما در کمیک‌ها، خلاقیت پیتر خیلی بیش‌تر از این حرف‌ها است. استیو دیتکو یک صفحه کامل طراحی کرده که در آن می‌بینیم تارهای مرد عنکبوتی تبدیل به چماق، اسکی و حتی قایق نجات شده است!
وب‌فلویید اسپایدرمن ممکن است از چه چیزی ساخته شده باشد؟
با این که کمیک‌های مارول هیچوقت فرمول دقیق تارهای مرد عنکبوتی را مشخص نکرده است ولی در سریال انیمیشنی Spider-Man: The Animated Series، اسپایدی به یکی از طرفداران جوانش گفت که نیش عنکبوت، دانشی غریزی از مواد شیمیایی تار عنکبوت را به او منتقل کرده است.
با چنین توضیحی می‌توان گفت که تارهای مصنوعی اسپایدرمن بر اساس ابریشم عنکبوت واقعی ساخته شده است. ابریشم عنکبوت ترکیبی از زنجیره‌های امینو اسید مثل گلیسین و آلانین بوده که نوعی پروتئین محسوب می‌شود. مثل تارهای مرد عنکبوتی، ابریشم عنکبوت واقعی نیز خیلی مستحکم است و طبق مطالعات به نسبت فولاد قدرتمندتر و از کولار با دوام‌تر است.
البته باید این را در نظر گرفت که پیتر پارکر فرمول اولیه‌اش را در دوران دبیرستان ساخته بود و از نظر مالی هم وضعیت چندان خوبی نداشت. از این رو می‌توان نتیجه گرفت که پیتر مجبور به استفاده از موادی شیمیایی بود که می‌توانست از فروشگاه‌های مواد شیمیایی بخرد.
در سال‌های بعد، پیتر تجهیزات و مواد شیمیایی را آزمایشگاه‌های شیمی کاملی مثل دانشگاه امپایر استیت قرض می‌گرفت تا فرمول تارهایش را بهبود ببخشد. از آن جایی که پیتر تقریباً همیشه از نظر مالی وضع خرابی دارد، می‌توان تصور کرد که او از مواد شیمیایی خیلی گرانی برای ساخت وب‌فلوییدش استفاده نمی‌کند.
حتی در داستان‌های طنز اسپایدرمن نیز به این موضوع اشاره می‌شود. در یکی از این داستان‌ها می‌بینیم که پیتر از یک فروشگاه مواد شیمیایی پلاستیک برای ساخت تارهایش می‌خرد. با این حال، به خاطر بالا رفتن قیمت پلاستیک، پیتر دیگر نمی‌تواند به اندازه کافی پلاستیک بخرد و همین می‌شود که در یک تعقیب و گریز تارهایش تمام می‌شود. البته شانس می‌آورد که خلافکاری که دنبالش بوده نیز دچار مشکلی شبیه به خودش شده. او نیز به خاطر گران شدن گاز هلیوم، نتوانسته بود به اندازه کافی از آن گاز بخرد و در نتیجه نقشه فرارش نقش بر آب می‌شود. اسپایدی شانس آورد که تورم اقتصادی این بار به نفع او کار کرده، دقیقاً بر عکس وضع همیشگی ما!
از آن جایی که اسپایدرمن از عناصر پایه‌ای برای ساخت وب‌فلویید خود استفاده کرده، توانسته ترکیبی کارآمد از مواد ارزان را گرد هم آورد. بن ریلی که گفتیم کلون پیتر پارکر است و تمام خاطرات پیتر را (و در نتیجه فرمول مخفی تارهایش) دارد، مجبور شد در شماره ۰ کمیک The Sensational Spider-Man چنین کاری انجام دهد.
او که در این دوره به اوج استیصال رسیده بود، متوجه می‌شود که می‌تواند تمام مواد شیمیایی‌اش را با قیمت ۱۶.۵ دلار در یکی از فروشگاه‌های محله‌اش بخرد. البته این تارها شکننده‌تر بودند و در وب‌شوترهای بن رسوب کردند اما هنوز هم تا حدودی قابل استفاده بودند.
شاید راز تارهای مرد عنکبوتی در ارزان بودن آن‌ها مخفی شده باشد. در طول ماه عسل پیتر پارکر و مری جین واتسون، پیتر توسط ضد قهرمانی به اسم پوما (Puma) به یک مأموریت مخفی فرستاده می‌شود. پیتر هم که وب‌فلوییدش رو به اتمام بود، تصمیم می‌گیرد از آزمایشگاه مجهز پوما استفاده کرده و کمی ذخیره خودش را افزایش دهد.
با این حال ترکیب به دست آمده اصلاً خوب نبود، شدیداً حالت اسیدی داشت و هر چیزی را در خود حل می‌کرد. پیتر نمی‌دانست چرا هیچکس نتوانسته بود تارهایی که در دوران دبیرستان ساخته بود را تقلید کند اما شاید دلیلش این باشد که یک آزمایشگاه مجهز، برخی از مواد شیمیایی ارزان قیمت استفاده شده توسط پیتر را در خود جای نداده باشد.
یکی از بهترین توضیحات از تارهای مرد عنکبوتی در شماره ۲۶ کمیک Peter Parker: Spider-Man داده شده است. در این کمیک می‌بینیم که یکی از نیروهای بخش آزمایشگاه پلیس می‌گوید اسپایدرمن نابغه‌ای است که توانسته چنین فرمول عجیبی را خلق کند. پلیس توانسته بود نمونه‌ای از تارهای مرد عنکبوتی را قبل از حل شدن در یک محفظه فرمالدهید جمع کند. آن ها توانستند تارها را مورد آزمایش قرار دهند و متوجه شدند در ساختارش از پلاستیکی ناشناس، پلی‌کربن و رشته‌های ریز روبیدیوم استفاده شده است.
در حالی که کمی غیرقابل باور می‌رسد که یک دانشجوی دبیرستانی بتواند چنین ماده شگفت انگیزی را به تنهایی خلق کند اما ساخت آن یکی از ویژگی‌های اساسی شخصیت اسپایدرمن را نشان می‌دهد. پیتر تصمیم گرفت تا فقط بر اساس قدرت‌های فرا انسانی‌اش که از نیش عنکبوت به دست آورده عمل نکند بلکه با خلاقیت خود به قابلیت‌های هویت جدیدش اضافه کند. چنین چیزی می‌تواند نشان می‌دهد پیتر پارکر چقدر نسبت به مسیری که پیش گرفته مصمم است و از هیچ کاری برای یک قهرمان بودن کم نمی‌گذارد.
یکی از چیزایی که همیشه دوست داشتم داشتع باشم این وب شوترا بود کاش دانشمندا سریع اختراعش کنن?
من یه چیزی رو متوجه نمیشم.مگه این تار ها از بدن اسپایدرمن بیرون نمیاد؟مگه عین عنکبوت متعلق به خود پیتر نیست؟پس چرا باید بسازدش؟
باحال بود حال کردم .
ممنون خیلی برام جالب بود
بعد یه سوال اگه اینقدر تارا قویه
چرا تانوس مثل پنبه تار های پیترو از رو صورتش میکند؟?
(( ای تارهای پرتوان، برس به داد این ناتوان ))
کارآگاه پیتر.