یکی از مهم‌ترین وجوه تمایز ابرقهرمانان نسبت به دیگر شخصیت‌های محبوب بین عام مردم، لباس‌ها و ظاهر آن‌ها است. فرقی نمی‌کند با ظاهری روشن یا تیره طرف باشیم یا این که تن‌پوش‌های آن‌ها تنگ، گشاد، عجیب و غریب یا قدیمی و کلاسیک باشند، لباس ابرقهرمانان همیشه به اندازه توانایی‌ها و قدرت‌های این شخصیت‌ها مهم بوده‌اند.
اما ابرقهرمانان این لباس‌های گوناگونشان را از کجا به دست می‌آورند؟ بعضی از شخصیت‌های کمیک بوکی مثل بوستر گلد (Booster Gold) و تیم دریک (Tim Drake) لباس‌هایشان را به نوعی دزدیده‌اند. بعضی از شخصیت‌ها مثل شزم (Shazam)، گرین لنترن (Green Lantern) و آیس‌من (Iceman) هم لباس‌های خود را از طریق ابرقدرت‌هایشان به دست می‌آورند.
با این حال شخصیت‌هایی نیز هستند که لباس‌هایشان را خودشان تهیه کرده‌اند؛ ظاهری که معمولاً با یک لباس ارزان قیمت و دست‌ساز آغاز می‌شود. در این جا نگاهی به روش‌هایی می‌اندازیم که عده‌ای از ابرقهرمانان برای تهیه اولین لباسشان از آن‌ها استفاده کرده‌اند.
ساخت دست خود ابرقهرمان
بعضی از ابرقهرمان‌ها هستند که به لطف منابع و مهارت‌هایشان، حتی لباس‌های ساخت دست خودشان نیز بسیار پیچیده و سطح بالا هستند. مستر فنتستیک (Mister Fantastic) که لباس خود و اعضای فنتستیک فور (Fantastic Four) را از مولکول‌های ناپایدار ساخت. بتمن هم با ثروت و منابع صنعتی که در اختیار دارد لباسی از جنس الیاف کربن (که البته در هر داستانی جنس آن ممکن است فرق کند) برای خودش دست و پا کرده است.
دانشمند و مخترعی مثل جان هنری آیرونز (John Henry Irons) نیز با دانش خودش توانسته زرهی مناسب برای هویت استیلِ (Steel) خود بسازد. حتی شخصی مثل جنت ون دین (Janet van Dyne) به عنوان واسپ (Wasp) در واقع یک طراح فشن و لباس است که مطمئناً از علم خودش برای لباس ابرقهرمانی‌اش بهره می‌برد.
با این حال بسیاری از ابرقهرمانان نیز وجود دارند که سررشته چندانی در طراحی و ساخت لباس ندارند. آن‌ها ساده‌ترین لباس را برای کار برای خود طراحی می‌کنند. شاید مشهورترین مورد در بین این دسته از ابرقهرمانان اسپایدرمنی باشد که شاهد بودیم هم در دنیای کمیک‌ها و هم در فیلم‌ها اقتباس شده از او، خودش یک لباس خانگی طراحی کرده است.
در فیلم Spider-Man سال ۲۰۰۲ دیدیم که پیتر پارکر ابتدا یک لباس ساده طراحی و از آن برای مبارزات استفاده کرد. کمی بعد هم، ظاهراً با کمی پس‌انداز و دانش طراحی لباس، حتی با وجود این که اکثر وقت روزانه‌اش پر بود، توانست لباس مشهور اسپایدرمن را برای خود سر و هم کند.
اکثر داستان‌های اوریجین ابرقهرمانی وقتی نشان می‌دهند که شخصیت مورد نظر لباسش را خودش طراحی کرده، چندان وارد جزئیات نمی‌شوند و کلی گویی می‌کنند. که البته جای تأسف دارد؛ چون همان طور که می‌توان حدس زد، چنین موضوعاتی می‌توانند جزو حواشی بامزه ابرقهرمانان باشند.
با این که این اولین لباس ابرقهرمانی استیو راجرز کار خودش نبوده است، اما او نیز نشان داده که می‌تواند یک طراح لباس باشد. نمونه آن را در ساخت لباس نوماد (Nomad) می‌تواند دید.
اما اگر ابرقهرمانی منابع مورد نظر در اختیارش نباشد، یا نتواند یک لباس طراحی کند، یا حتی اگر صرفاً تنبل بوده و حوصله چنین درسرهایی را نداشته باشد، آن وقت تکلیف لباسش چه می‌شود؟ به نظر باید سراغ گزینه‌های دیگری برود که در ادامه می‌بینید.
از هر چیزی که در دسترس است
اگر سراغ کازپلیرها بروید، متوجه می‌شوید برخی از بهترین کازپلی‌ها با سر هم کردن هر چیزی که در دسترس است ساخته می‌شوند.
در دنیای داستان‌ها، مایلز مورالز (Miles Morales) برای اولین لباسش سراغ یک فروشگاه تجهیزات ابرقهرمانی رفت و لباس اسپایدرمن را خرید. در دنیای سینمایی مارول هم پیتر پارکر اولین لباسش را با لباس‌های راحتی خانگی و عینک ایمنی ساخته بود. کامالا خان (Kamala Khan) بورکینی‌اش را تبدیل به لباس ابرقهرمانی کرد.
جوبلی (Jubilee) به سراغ کمد تعدادی از اعضای ایکس من رفت و هر چه به دست آورد پوشید تا ظاهر ابرقهرمانی خودش را خلق کند.
با این حال، یک روش دیگر نیز برای سر هم شدن لباس ابرقهرمانان وجود دارد که تعدادی از شخصیت‌های مشهور از آن بهره برده‌اند.
کار را به کاردانش سپردن
در بسیاری از داستان‌های سوپرمن، دیده‌ایم که لباس او نه از قلعه خلوت (Fortress of Solitude)، نه از سفینه فضایی و نه حتی توسط خود کلارک کنت به دست نیامده است. این مارتا کنتِ کشاورز بوده که لباسی را طراحی می‌کند تا پسرش در آن پیام‌آور امید، اعتماد و عدالت باشد.
در بسیاری از آثار لایو اکشن نیز شاهد استفاده از همین فلسفه برای طراحی لباس ابرقهرمانان بوده‌ایم. در دنیای سینمایی مارول دیدیم که لباس‌های پیشرفته پیتر پارکر توسط آیرون من طراحی شده‌اند یا فلشِ شبکه CW، یک تیم از دانشمندان را پشت خودش دارد که علاوه بر فعالیت‌های ابرقهرمانی، در طراحی لباس‌هایش نیز به او کمک می‌کنند.
مقاله خیلی خوبی بود ولی می‌تونست طولانی تر هم بشه در کل ممنون
ممنون آقای صفری .
مقاله خوبی بود . از خوندنش لذت بردم .