نینتندو سوییچ اولد ارزشش را دارد؟

مقدمه

همواره از نینتندو (Nintendo) به عنوان خالق تجربه‌ها نو یاد کرده‌ایم. سازندگان ضعیف‌ترین کنسول نسل هشتم گیم‌پلی،‌‌ خلاقیت و نوآوری را برتر از هر قدرت سخت‌افزاری می‌دانند. این مجموعه که خود را فرای رقابت‌های گرم کنسولی نسل نهم می‌بیند، با حفظ سیاست انحصار و برتری دادن پیاده سازی بر سخت افزار توانسته است بازار قابل توجهی را برای خود فراهم آورد.

نینتندویی که نسل هشتم را با یک شکست زود هنگام آغاز کرد، با عرضه سوییچ توانست به جبران اشتباهات گذشته‌اش درآید. به طوری که در طی چند سال گذشته می‌توان نینتندو سوییچ را از موفق‌ترین کنسول‌های بازار یاد کرد. اما این درخشش تا چه زمانی پایدار است؟

نینتندو از شکست تا سوییچ

Wii U اولین کنسولی بود که در نسل هشتم و یک سال قبل از ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴ منتشر شد. Wii U با تنها ۱۳.۳۶ میلیون فروش، در کمتر از یک سال تبدیل به شکستی بزرگ برای نینتندو شد و اولین کنسول نسل هشتمی بود که تولید آن متوقف شد. و در نهایت شرکت نینتندو در سال ۲۰۱۷ تولید و پشتیبانی از این کنسول ناموفق را در حالی خاتمه داد که در آستانه ورشکستگی بود.

اما نینتندو طی چهار سالی بعدی با مدیریت تاتسومی کیمیشیم (Tatsumi Kimishima) و به کمک عرضه‌ی کنسول موفق نینتندو سوییچ و تمرکز بر نوآوری فرنچایزهای انحصاری خود توانست ورق را برگرداند. نینتندو در تمام این چندسال با محوریت قرار دادن خلاقیت بر پلتفرم توانست موقعیت خوبی در بازار کنسول‌های دستی و عناوین موبایلی کسب کند.

و حال که کمتر از شش ماه نیز به پایان سال ۲۰۲۱ باقی مانده است، این کمپانی کمابیش با همان سیاست سابق را حفظ کرده است. در نتیجه ما همچنان شاهد ادامه تولید این کنسول با سخت افزاری نه چندان قابل قبول چهار سال پیش در قالب نسخه‌های مختلف هستیم.

و در کمال تعجب، کمتر از یک هفته قبل نینتندو با ناامید کردن بسیاری از مخاطبان خود اقدام به معرفی نسخه اولد سوییچ (Nintendo Switch OLED) نمود. نسخه‌ای که تغییرات بنیادی چندانی نسبت به کنسول قبلی نداشته است. و با وجود برچسب قیمت ۳۵۰ دلاری‌اش، عملا نینتندو را در مسیر پرخطری در نسل نهم قرار می‌دهد.

نیتندو سوییچ اولد؛ آنچه مخاطبان انتظارش را نداشتند

آخرین نسخه عرضه شده این کمپانی نینتندو سوییچ اولد است. نسخه‌ای که با عرضه‌ش، پایانی بود بر هیجانات و انتظارات مخاطبان برای سوییچ نسخه دو یا نسخه پرو. این کنسول جدید در حالی معرفی شد که تقریبا هیچ تفاوت بنیادینی در هسته سخت افزاری با نسخه پیشین نداشت. و به نظر سیاست ناامید کننده‌ای است از سمت نینتندو برای جبران عقب افتادگی‌هایش در آغاز نسل نهم.

نینتندو سوییچ اولد همچنان با همان سخت افزار سابق سوییچ عرضه شده است. سخت افزاری که قابل مقایسه با یک دیوایس تلفن همراه هوشمند امروزی است. این نسخه نسبت به سوییچ از صفحه بزرگتر هفت اینجی اولد بهره برده و شامل تغییرات ظاهری جزیی نیز می‌شود.

عرضه نسخه اولد بیشتر به مانند شیوه‌ای ناامید کننده و موقت برای کسب درآمد بیشتر از سمت کمپانی نینتندو به نظر می‌رسد. شیوه‌ای که احتمالا مخاطبان بسیاری را خشمگین کرده و فروش کنسول‌های این کمپانی را تا حد زیادی کاهش دهد.

بررسی نینتندو سوییچ اولد

نسخه نینتندو سوییچ اولد در عمل تغییرات سخت افزاری چشمگیری را به مخاطب ارائه نمی‌کند. با این حال شامل برخی بهبودهای کاربردی نسبت به مدل قبلی است. بزرگترین تغییر این نسخه، جایگزینی نمایشگر ۶.۲ اینچی ال‌سی‌دی با صفحه ۷ اینچی اولد و بدون حاشیه جدید است. هرچند این تغییر منجر به افزایش سایز خود کنسول نشده است.

همچنین نسخه اولد از حافظه داخلی دو برابر مدل قبلی بهره می‌برد. این مدل همچنین به سیستم صوتی کمی قدرتمندتر از نینتندو سوییچ مجهز شده است. که در مجموع کیفیت تجربه‌ی بازی در حالت داک را برای مخاطبان بهبود می‌بخشد.

	نینتندو سوییچ (Nintendo Switch)	نینتندو سوییچ اولد (Nintendo Switch OLED)
صفحه نمایش (Display)	تاچ اسکرین ۶.۲ اینچی	تاچ اسکرین ۷ اینچی
رزولوشن (Resolution)	۷۲۰p دستی / ۱۰۸۰p داک	۷۲۰p دستی / ۱۰۸۰p داک
فضای ذخیره سازی (Storage)	۳۲ گیگابایت (قابل توسعه)	۶۴ گیگابایت (قابل توسعه)
چیپست (Chipset)	Custom Nvidia Tegra X1	Custom Nvidia Tegra X1
عمر باطری (Battery life)	۹ ساعت	۹ ساعت
اتصالات (Connectivity)	USB-C, 3.5mm audio, microSD	USB-C, 3.5mm audio, microSD, wired LAN
سایز (Size)	۹.۵ در ۴ در ۰.۵۵	۹.۵ در ۴ در ۰.۵۵
وزن (Weight)	۰.۸۸ پوند	۰.۹۳ پوند

از دیگر تغییرات این مدل می‌توان به پایه‌ی نگهدارنده‌ کمی بزرگتر، افزودن یک ورودی LAN، افزایش وزن ناچیز و رنگ جدید سفید نیز نام برد. اما در مجموع هیچ یک از ویژگی‌های فوق به جز صفحه نمایش اولد منجر به افزایش ارزش خرید نسخه اولد نمی‌شود.

مشکلات سابق همچنان باقیست

این در حالی است که بعد از قریب به چهار سال، همچنان مشکلاتی نظیر دریفت جوی کان و ضعف سخت افزاری در این کنسول وجود دارد. برخلاف شایعاتی که پیش از این نیز درز کرده بود، این مدل از رزولوشن 4K و فناوری DLSS نیز پشتیبانی نمی‌کند. در واقع همان کنسول قدیمی است با نمایشگر بهبود یافته.

این تغییرات جزیی در مقابل افزایش قیمت پنجاه دلاری واکنش‌های زیادی را در فضای مجازی علیه نینتندو به راه انداخت. به طوری که بسیاری مدل اولد را با PS Vita مقایسه کرده‌ند. و اولد را آغازی بر یک شکست بزرگ برای نینتندو نامیده‌اند.

لازم به ذکر است که کنسول دستی PS Vita با وجود عرضه در اواخر سال ۲۰۱۱ نه تنها از صفحه نمایشگر اولد بهره می‌برد، بلکه به قابلیت‌هایی نظیر پوشه سازی، تم، Gravity rush و... نیز مجهز بوده است. ویژگی‌هایی که ظاهرا حالا حالاها نباید در کنسول‌های دستی سوییچ انتظارش را کشید.

کنسول نینتندو سوییچ اولد در روز ۸ اکتبر سال جاری میلادی (۱۶ مهر ۱۴۰۰) با قیمت ۳۵۰ دلار عرضه خواهد شد. این کنسول در در دو رنگ سفید و رنگ آبی و قرمز آشنای سوییچ عرضه خواهد شد.

نینتندو سوییچ اولد؛ آیا ارزشش را دارد؟

با هدف قرار دادن مخاطب ایرانی قطعا پاسخ این سوال خیر است. هزینه ۳۵۰ دلاری آن ‌هم برای کنسول دستی با محدودیت‌های سخت افزاری فراوان و بازی‌های گران قیمت برای کاربران ایران چندان مقرون به صرفه به نظر نمی‌رسد.

آن هم زمانی که کنسول ایکس باکس سری اس با قیمت قریب به ۵۰۰ دلار در دسترس است. تهیه این کنسول در کنار سرویس گیمپس احتمالا پیشنهاد معقولانه‌تری نسبت به تهیه‌ی نینتندو سوییچ اولد برای مخاطب ایرانی باشد. پس ما نیز خرید این کنسول را پیشنهاد نمی‌کنیم.

از طرفی آپگرید نسخه نینتندو سوییچ به مدل اولد در ازای افزایش قیمت پنجاه دلاری نیز همچنان منطقی به نظر نمی‌رسد. در عمل نسخه اولد در مقابل این افزایش قیمت تنها ویژگی جالب توجه صفحه اولد را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. اما اگر پول اضافی برای هزینه کردن دارید، شاید آپگرید به نسخه اولد بتواند تا حدی کیفیت تجربه بازی را بهبود بخشد.

نینتندو در نسل نهم

ادامه سیاست‌ها انحصار محور نینتندو در کنار محدودیت‌های سخت افزاری می‌تواند عواقب طولانی مدت نه چندان دلچسبی برای نینتندو فراهم آورد. نینتدو در حالی نسل نهم را با یک کنسول عملا تکراری آغاز کرد که رقابت سونی ومایکروسافت و به رخ نمایی توان پردازش کنسول‌های قدرتمند آن بیش از پیش داغ شده است.

ظهور سرویس‌های اشتراکی ماهیانه نظیر گیم‌پس که امکان تجربه عناوین با کیفیت‌ را با قیمت تمام شده بسیار پایین‌تر فراهم می‌آورد نیز می‌تواند یک زنگ خطر برای نینتدو و بازی‌های گران قیمت‌ش باشد. بازی‌هایی که غالبا بازسازی و زنده کردن فرنچایزهای دلنشین و نوستالژیک‌ند.

عیان است که با ادامه چنین سیاست‌های محتاطانه‌ای نینتندو نمی‌تواند همانند نسل قبلی درخششی قابل توجه داشته باشد. و برای حفظ حیات و محبوبیت خود نیاز به تغییراتی از جنس ابتدای نسل هشتم دارد. این که نینتندو قادر به اعمال چنین تغییراتی خواهد بود یا نه سوالی است که تنها زمان می‌تواند به آن پاسخ دهد.

بیشتر بخوانید:

• در نسل نهم نینتندو چگونه با کنسول‌های جدید رقابت می‌کند؟
• بهترین بازی هایی که برای نینتندو سوییچ پورت شده اند
• بدترین بازی‌هایی که برای نینتندو سوییچ پورت شده‌اند