Anisotropic Filtering (AF) در بازی‌های ویدیویی چیست؟ | اصطلاحات گرافیکی
اگر از علاقه‌مندان به بازی‌های ویدیویی هستید، حتماً هنگام ورود به منوی تنظیمات گرافیکی با گزینه‌ای به نام Anisotropic Filtering یا به اختصار AF مواجه شده‌اید. این گزینه در بسیاری از بازی‌های مدرن وجود دارد ...
اگر از علاقه‌مندان به بازی‌های ویدیویی هستید، حتماً هنگام ورود به منوی تنظیمات گرافیکی با گزینه‌ای به نام Anisotropic Filtering یا به اختصار AF مواجه شده‌اید. این گزینه در بسیاری از بازی‌های مدرن وجود دارد و نقش مهمی در بهبود کیفیت گرافیکی، به‌ویژه در هنگام نمایش بافت‌های دور و زاویه‌دار ایفا می‌کند.
ممکن است در نگاه اول این واژه کمی فنی و پیچیده به نظر برسد، اما عملکرد آن کاملاً قابل مشاهده و درک است: کاهش تاری، حذف نویزهای بصری در فاصله‌های دور، و بهبود وضوح بافت‌ها.
بر خلاف بسیاری از تنظیمات گرافیکی دیگر که ممکن است باعث افت شدید در نرخ فریم (FPS) شوند، فیلتر آنیزوتروپیک تأثیر بسیار جزئی بر عملکرد سیستم دارد، در حالی که تغییر بصری محسوسی ایجاد می‌کند.
این ویژگی به‌ویژه زمانی که بافت‌ها از زاویه‌ای خاص دیده می‌شوند (مثلاً کف زمین، دیوارها یا سطوح دوردست)، عملکردی بسیار مفید دارد و می‌تواند باعث شود ویژال بازی شما واضح‌تر و واقعی‌تر به نظر برسند.
چه گیمر معمولی باشید و چه علاقه‌مند به گرافیک، آشنایی با فیلتر آنیزوتروپیک می‌تواند به شما کمک کند تا تجربه بازی خود را بهتر کتید. در این مقاله از ویجیاتو، به‌طور کامل توضیح می‌دهیم که Anisotropic Filtering چیست، چگونه کار می‌کند، چرا اهمیت دارد، و چگونه بر گیم‌پلی شما تأثیر می‌گذارد.
بیشتر بخوانید: هرآنچه که باید پیش از خرید کارت گرافیک (GPU) گیمینگ بدانید
بیشتر بخوانید: کارت گرافیک دست دوم بخریم یا نه؟ راهنمای جامع خرید کارت گرافیک دست دوم
- 1 راهنمای اصطلاح گرافیکی Anisotropic Filtering
- 1.1 Anisotropic Filtering یا فیلتر آنیزوتروپیک چیست؟
- 1.2 تفاوت کیفیت بافت با فیلتر آنیزوتروپیک چیست؟
- 1.3 فیلتر آنیزوتروپیک دقیقاً چگونه کار می‌کند؟
- 1.4 فیلتر آنیزوتروپیک دقیقا چه کاری می‌کند؟
- 1.5 چرا فیلتر آنیزوتروپیک در بازی‌ها مهم است؟
- 1.6 تنظیمات مختلف فیلتر آنیزوتروپیک در بازی‌ها
- 1.7 مقایسه فیلتر آنیزوتروپیک با روش‌های دیگر
- 1.8 آشنایی کامل با Anisotropic Filtering؛ شفافیت بیشتر بافت‌ها در بازی
راهنمای اصطلاح گرافیکی Anisotropic Filtering
در دنیای بازی‌های ویدیویی، یکی از مفاهیمی که ممکن است با آن مواجه شوید، فیلتر آنیزوتروپیک (Anisotropic Filtering یا AF) است. این تکنیک گرافیکی، نقش مهمی در بهبود کیفیت نمایش بافت‌ها (Textures) در فضاهای سه‌بعدی بازی دارد؛ به‌خصوص زمانی که این بافت‌ها از زاویه‌ای مایل یا در فواصل دور دیده می‌شوند.
Anisotropic Filtering یا فیلتر آنیزوتروپیک چیست؟
بافت‌ها، تصاویر دوبعدی‌ای هستند که روی سطح اجسام سه‌بعدی قرار می‌گیرند تا به آن‌ها رنگ، جزئیات و عمق ظاهری ببخشند. برای مثال، تصویری از سنگفرش می‌تواند روی یک جاده در بازی قرار گیرد تا آن جاده واقعی‌تر و طبیعی‌تر به نظر برسد. این بافت‌ها هم در محیط سه‌بعدی بازی‌ها (مانند دیوارها، زمین، اشیای محیطی) و هم در رابط کاربری استفاده می‌شوند.
تفاوت کیفیت بافت با فیلتر آنیزوتروپیک چیست؟
در منوی تنظیمات گرافیکی اکثر بازی‌ها، گزینه‌ای به نام Texture Quality وجود دارد که تعیین می‌کند از بافت‌هایی با چه وضوحی استفاده شود. وضوح بالاتر بافت‌ها به معنای تصویری واضح‌تر و زیباتر است، اما حافظه بیشتری از کارت گرافیک (VRAM) شما مصرف می‌شود.
بیشتر بخوانید: VRAM چیست و چه مقدار از آن برای گیمینگ لازم است؟
بیشتر بخوانید: چگونه VRAM کارت گرافیک را افزایش دهیم؟
اما Anisotropic Filtering با افزایش وضوح بافت متفاوت عمل می‌کند. این فیلتر با افزایش کیفیت دیداری بافت‌ها بر اساس زاویه‌ی دید گیمر، باعث می‌شود اشیاء دورتر، همچنان واضح و شفاف دیده شوند بدون اینکه نیاز به تغییر وضوح اصلی بافت یا مصرف بیشتر VRAM باشد.
فیلتر آنیزوتروپیک دقیقاً چگونه کار می‌کند؟
تصور کنید در یک بازی در حال دویدن روی یک جاده سنگفرش هستید. اگر فیلتر آنیزوتروپیک فعال نباشد، سنگفرش‌هایی که در فاصله دورتر از دوربین شما قرار دارند، تار، کشیده‌شده یا بی‌کیفیت دیده می‌شوند. این به این دلیل که موتور بازی از بافت‌های کم‌کیفیت‌تری برای این نواحی استفاده می‌کند تا مصرف منابع را کاهش دهد.
بیشتر بخوانبد: موتور بازی‌سازی چیست و چطوری کار می‌کند؟
اما وقتی Anisotropic Filtering فعال می‌شود، با استفاده از نمونه‌برداری چندزاویه‌ای و پیشرفته، بافت‌ها را طوری بهینه می‌کند که متناسب با زاویه دید شما بازسازی شوند. این یعنی حتی سطوحی که در زاویه قرار دارند (مانند کف زمین در میدان دید دوربین سوم‌شخص) نیز با کیفیت بالا نمایش داده می‌شوند.
فیلتر آنیزوتروپیک دقیقا چه کاری می‌کند؟
یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد فیلتر Anisotropic Filtering، بهبود کیفیت بافت‌هایی است که از زوایای غیرمستقیم یا مایل نسبت به دوربین دیده می‌شوند نه فقط سطوحی که مستقیماً در روبه‌روی کاربر قرار دارند. شاید این موضوع در ابتدا کمی انتزاعی یا فنی به‌نظر برسد، اما تأثیر آن درون بازی کاملاً واضح و ملموس است.
تصور کنید در یک بازی در حال قدم زدن در خیابانی سنگفرش‌شده هستید. بخش‌های نزدیک به شخصیت شما کاملاً واضح و دقیق هستند. اما اگر نگاهی به نقطه‌های دورتر جاده بیندازید، ممکن است بافت سنگفرش در آن قسمت‌ها تار، کش‌آمده یا بی‌کیفیت به‌نظر برسد.
دلیل این اتفاق این است که موتور بازی برای بهینه‌سازی عملکرد، معمولاً از نسخه‌های کم‌کیفیت‌تری از بافت‌ها (که فضای کمی از صفحه را اشغال می‌کنند) برای اجسام دور استفاده می‌کند که پیش‌تر این موضوع را گفته بودیم.
این فرآیند که به آن mipmaping گفته می‌شود، اگرچه در کاهش فشار بر GPU مفید است، اما می‌تواند منجر به ناهمخوانی در پرسپکتیو و ایجاد جلوه‌های بصری ناخوشایند شود مانند تغییر ناگهانی وضوح، لبه‌های تیز یا خطوط ناهموار در مسیر نگاه بازیکن.
وقتی فیلتر آنیزوتروپیک فعال می‌شود، بازی شروع به بازسازی هوشمندانه‌ی بافت‌ها می‌کند، آن هم با در نظر گرفتن زاویه دید کاربر. نتیجه این فرآیند، وضوح بیشتر سطوح دور و ایجاد یک نقطه گریز واقعی‌تر در تصویر است. سطوحی مانند کف زمین، دیوارهای مورب، جاده‌ها یا سکوهای شیب‌دار که قبلاً تار دیده می‌شدند، اکنون با جزئیات دقیق‌تر و خطوط شفاف‌تر به نمایش درمی‌آیند.
چرا فیلتر آنیزوتروپیک در بازی‌ها مهم است؟
استفاده از Anisotropic Filtering (AF) در تنظیمات گرافیکی بازی نه‌تنها باعث بهبود جلوه‌های بصری می‌شود، بلکه بدون بار پردازشی زیاد، تجربه‌ای روان‌تر و عمیق‌تر از بازی ارائه می‌دهد. در ادامه، به سه دلیل کلیدی اشاره می‌کنیم که چرا این فیلتر یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های گرافیکی در بازی‌های امروزی محسوب می‌شود:
۱. افزایش وضوح بافت و تکسچر
این فیلتر، وضوح بافت‌هایی که از زاویه دیده می‌شوند را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. سطوحی مانند کف زمین، جاده‌ها یا زمین بازی، حتی از فاصله دور هم واضح و واقعی نمایش داده می‌شوند.
۲. افزایش حس واقع‌گرایی و غوطه‌وری در بازی
با بافت‌های شفاف‌تر، فضای بازی طبیعی‌تر و واقعی‌تر به‌نظر می‌رسد که موجب بهبود تجربه کاربر می‌شود. بافت‌هایی که به‌صورت طبیعی‌تر و با جزئیات بالا نمایش داده می‌شوند، فضای گرافیکی بازی را بسیار واقع‌گرایانه‌تر جلوه می‌دهند.
این یعنی وقتی بازیکن به اطراف نگاه می‌کند، مرز بین فضای واقعی و محیط بازی کمتر حس می‌شود. در بازی‌های جهان‌باز یا مسابقه‌ای، که دوردست‌ها نقش مهمی دارند، این مسئله تأثیر زیادی در تجربه‌ی کاربر و احساس حضور در دنیای بازی دارد.
۳. مصرف کم منابع سخت‌افزاری
کارت‌های گرافیک مدرن به‌خوبی از عهده پردازش فیلتر آنیزوتروپیک برمی‌آیند. حتی در بالاترین سطح (مانند 16x) نیز تأثیر اندکی بر نرخ فریم (FPS) دارند. در نتیجه بهتون پیشنهاد می‌کنم این فناوری را روی بالاترین میزان خود قرار بدهید.
بر خلاف بسیاری از تنظیمات گرافیکی مانند Shadow Quality یا Ray Tracing که ممکن است فشار زیادی به کارت گرافیک وارد کنند، فیلتر آنیزوتروپیک حتی در حالت‌های بالا مثل 8x یا 16x، مصرف نسبتاً کمی از منابع سیستم دارد. کارت‌های گرافیکی مدرن (از سری GTX 1000 به بعد) به‌راحتی از عهده اجرای این فیلتر برمی‌آیند.
تنظیمات مختلف فیلتر آنیزوتروپیک در بازی‌ها
بیشتر بازی‌ها به شما اجازه می‌دهند سطح فیلتر آنیزوتروپیک را در تنظیمات گرافیکی انتخاب کنید:
- خاموش (Off): بافت‌ها در زوایای تند تار و بی‌کیفیت به‌نظر می‌رسند.
- 2x – 4x: بهبود نسبی با مصرف کم منابع.
- 8x: کیفیت قابل قبول در اکثر شرایط.
- 16x: بالاترین کیفیت با بافت‌های بسیار شفاف و دقیق.
این مقادیر x2، x4، x8، یا x16 نرخ نمونه‌برداری را تعیین می‌کنند. برای مثال، در حالت x4، فیلترگذاری آنیزوتروپیک چهار نمونه از هر عنصر بافت (Texel) می‌گیرد تا ظاهر نهایی آن را تعیین کند. مقدار x16، که از ۱۶ نمونه استفاده می‌کند، بیشترین بهبود را برای بافت‌هایی که در زاویه‌های تند دیده می‌شوند ارائه می‌دهد.
اگر کارت گرافیک شما پشتیبانی می‌کند، تنظیم AF روی 8x یا 16x توصیه می‌شود. البته لازم به ذکر این فناوری فشار کمی به کارت گرافیک وارد می‌کند و اکثر کارت‌ها از پس این فناوری به خوبی برمی‌ایند. پس بهتره آن را در بیشترین مقدار خود قرار بدید.
مقایسه فیلتر آنیزوتروپیک با روش‌های دیگر
فیلتر بی‌لینیر (Bilinear) و تری‌لینیر (Trilinear) از روش‌های قدیمی‌تر فیلترگذاری بافت هستند. این فیلترها کمک می‌کنند بافت‌ها بهتر با پیکسل‌های صفحه هماهنگ شوند.
- فیلترگذاری بی‌لینیر یک روش پایه برای نرم کردن ظاهر بافت‌هاست که حالت پیکسلی و بلوکی آن‌ها را کاهش می‌دهد.
- فیلترگذاری تری‌لینیر نسبت به بی‌لینیر پیشرفته‌تر است و خطوط مرزی بین بافت‌های با کیفیت متفاوت را نرم‌تر می‌کند.
هردوی این روش‌ها ایزوتروپیک (یعنی یکسان در تمام جهات) هستند، و فرض می‌کنند عناصر بافت به شکل مربع هستند. در مقابل، فیلتر آنیزوتروپیک به بافت‌ها اجازه می‌دهد مقادیر متفاوتی در محورهای مختلف داشته باشند. یعنی می‌توانند در اشکال غیر مربعی مانند مستطیل یا ذوزنقه استفاده شوند، که نتایج واقع‌گرایانه‌تری برای بافت‌هایی که در زاویه دیده می‌شوند فراهم می‌کند.
در نتیجه، استفاده از فیلترگذاری بی‌لینیر یا تری‌لینیر معمولاً باعث تصویر تارتر نسبت به فیلترگذاری آنیزوتروپیک می‌شود. اگر سیستم شما در اجرای حالت x16 مشکل دارد، توصیه می‌شود ابتدا سطح x4 را امتحان کنید، پیش از آنکه به روش‌های قدیمی‌تر بازگردید.
| نوع فیلترگذاری | کیفیت بصری | تأثیر بر عملکرد (FPS) |
|---|---|---|
| Bilinear Filtering | پایین | بسیار کم |
| Trilinear Filtering | متوسط | کم |
| Anisotropic Filtering | بالا | کم تا متوسط |
آشنایی کامل با Anisotropic Filtering؛ شفافیت بیشتر بافت‌ها در بازی
فیلتر آنیزوتروپیک یکی از بهترین تنظیمات گرافیکی برای بهبود کیفیت تصویر در بازی‌هاست. این فیلتر با حفظ وضوح بافت‌ها در زوایا و فواصل دور، تجربه‌ای بصری بهتر فراهم می‌کند و در عین حال تأثیر کمی بر عملکرد دارد.
برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی اصطلاحات گرافیکی مقاله‌های «Depth of Field در گیمینگ چیست؟ بررسی کامل + تاثیر آن بر تجربه بازی»، «Anti-Aliasing چیست و کدام تکنیکش برای شما بهتر است؟ | اصطلاحات گرافیکی» و «Motion Blur در بازی‌ها چیست و چگونه کار می‌کند؟ | اصطلاحات گرافیکی» را مطالعه کنید.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.