
۱۵ حقیقت جالب درباره گیم بوی که احتمالا نمیدانستید
فکتهای جذاب دربارهی Game Boy!

گیم بوی (Game Boy) یک کنسول بازی دستی قابل حمل است که توسط شرکت نینتندو در سال ۱۹۸۹ معرفی شد. این کنسول با صفحه نمایش سیاه و سفید و قابلیت اجرای بازیهای کارتریجی، به سرعت به یکی از محبوبترین کنسولهای بازی در جهان تبدیل شد و پایهگذار سری کنسولهای موفق گیم بوی شد.

گیم بوی نینتندو با بازیهای فوقالعادهای مثل تتریس در زمان عرضه و قابلیت ارائه ساعتها گیمپلی با تنها چهار باتری قلمی AA، به موفقیتی چشمگیر تبدیل شد. بسیاری از مردم در مورد گیم بوی چیزهای زیادی میدانند، اما در این مقاله از ویجیاتو، به طور مفصل حقایق عجیب و غریب از تاریخ طولانی گیم بوی را بررسی میکنیم.
بیشتر بخوانید: ۱۵ حقیقت جالب درباره نینتندو Wii که احتمالا نمیدانستید
بیشتر بخوانید: ۵ باری که کنسول های بازی جان انسانها را نجات دادند
- 1 فان فکت های Game Boy
- 1.1 ۱. کنسولی که به فضا رفت و ۳۰۰۰ بار به دور زمین چرخید!
- 1.2 ۲. WorkBoy؛ وقتی گیم بوی میخواست ابزار برای کار شود
- 1.3 ۳. پایهگذار تجربههای چندنفره در گیم بوی
- 1.4 ۴. گیم بوی بازمانده از جنگ خلیج فارس؛ قهرمانی زخمخورده اما زنده
- 1.5 ۵. Faceball 2000؛ بازیای که میتوانست تا ۱۶ نفر را به هم متصل کند
- 1.6 ۶. نبرد دو دیدگاه در دل نینتندو
- 1.7 ۷. وقتی نیل یانگ از دوربین گیم بوی برای طراحی جلد آلبوم استفاده کرد
- 1.8 ۸. ماهیگیری با گیم بوی؟ بله، با Pocket Sonar ممکن بود!
- 1.9 ۹. نزدیک بود بزرگترین متحد نینتندو، رقیبش شود!
- 1.10 ۱۰. هایپربوی کنامی؛ آرکید جیبیای که فقط ژاپن دید
- 1.11 ۱۱. وقتی گیم بوی هنوز زنده است: عرضه بازیهای جدید برای کنسولی کلاسیک
- 1.12 ۱۲. گیم بوی، مکانیک موتورسیکلت هم بود!
- 1.13 ۱۳. اتصال گیم بوی به اینترنت از طریق موبایل: تلاش بلندپروازانه نینتندو
- 1.14 ۱۴. نسخههای لغو شدهی Resident Evil و Dino Crisis برای Game Boy Color
- 1.15 ۱۵. وقتی بازی South Park تبدیل شد به Mary-Kate & Ashley!
- 1.16 مشخصات فنی Game Boy
- 1.17 جدول مشخصات فنی Game Boy
- 1.18 کلام آخر
فان فکت های Game Boy
در دنیای بازیهای ویدیویی، برخی کنسولها فراتر از ابزاری برای سرگرمی ظاهر میشوند و به نمادهایی ماندگار در تاریخ فناوری تبدیل میگردند. Nintendo Game Boy یکی از همین دستگاهها است. کنسولی قابلحمل که در سال ۱۹۸۹ معرفی شد و توانست با طراحی ساده، دوام بالا و بازیهای سرگرم کننده، انقلابی در دنیای گیم پدید آورد.

۱. کنسولی که به فضا رفت و ۳۰۰۰ بار به دور زمین چرخید!
ترکیب هوشمندانهی بازی Tetris با کنسول Game Boy فقط به فروش فوقالعاده این دستگاه قابلحمل منتهی نشد؛ بلکه باعث شد خود بازی تتریس نیز به یکی از نمادهای فرهنگی دنیای گیم تبدیل شود. اما آیا میدانستید که گیم بوی اولین کنسول بازی ویدیویی بود که به فضا رفت؟ و جالبتر اینکه تتریس، اولین بازی ویدیویی بود که همراه با آن به مدار زمین رسید.
این رکورد تاریخی توسط فضانورد روسی، الکساندر سرِبروف (Aleksandr A. Serebrov)، در جریان مأموریتش به ایستگاه فضایی میر در سال ۱۹۹۳ ثبت شد. او پس از گذراندن ۱۹۶ روز در فضا، به زمین بازگشت و در این مدت، کنسول گیم بوی به طور تخمینی ۳۰۰۰ بار به دور زمین چرخیده بود.

این دستگاه کوچک نه تنها لقب «اولین کنسول فضایی» را به دست آورد، بلکه در کتاب رکوردهای گینس نیز ثبت شد. گیم بوی مورد نظر بعدها به یک مجموعه خصوصی اهدا شد و در سال ۲۰۱۱ به حراج گذاشته شد. قیمت نهایی آن حدود ۱۰۰۰ دلار بود.
بیشتر بخوانید: بهترین کنسول های دستی رترو برای سال ۲۰۲۵
۲. WorkBoy؛ وقتی گیم بوی میخواست ابزار برای کار شود
دنیای لوازم جانبی عجیب و غریب برای کنسولهای بازی پایانی ندارد، اما برخی از این محصولات حتی از مرحله نمونه اولیه هم فراتر نرفتند. یکی از جالبترین این نمونهها، WorkBoy بود؛ یک کیبورد کوچک و مقاوم که به عنوان یک لوازم جانبی رسمی برای کنسول گیم بوی طراحی شده بود. هدف از ساخت این ابزار، تبدیل گیم بوی به یک وسیله چندمنظوره اداری بود.

با اتصال WorkBoy به گیم بوی، کاربران میتوانستند از طریق ۱۲ برنامه کاربردی مختلف، کارهایی مانند مدیریت مخاطبین، ثبت قرار ملاقاتها و ذخیره اطلاعات را انجام دهند. این ابزار توسط شرکت Source R&D طراحی و با همکاری Fabtek ساخته شده بود.
حتی نمونه اولیه آن در نمایشگاه CES سال ۱۹۹۲ هم به نمایش گذاشته شد. با این حال، WorkBoy به دلایل مختلفی از جمله قیمت بالای آن که تقریبا برابر با خود کنسول Game Boy، هیچگاه به مرحله تولید انبوه نرسید.
با وجود عدم عرضه رسمی، باور بر این است که تنها دو نمونه اولیه از WorkBoy در جهان باقی ماندهاند. جالبتر اینکه ایده آن سالها بعد برای کنسول Game Boy Advance هم به صورت محدود احیا شد و تلاش شد ویژگیهایی مانند ارسال ایمیل به آن اضافه شود، اما این پروژه هم هرگز به موفقیت نرسید.

در نهایت، WorkBoy یک تجربه شکست خورده اما جسورانه بود؛ تلاشی برای پل زدن میان دنیای بازی و دیجیتال. امروز تمام این امکانات را در گوشیهای هوشمند خود داریم، اما فکر کردن به این که نینتندو قصد داشت گیم بوی را به یک دستیار دیجیتال تبدیل کند، هنوز هم جالب و شگفتانگیز است.
۳. پایهگذار تجربههای چندنفره در گیم بوی
در ابتدا ممکن بود کابل ارتباطی Game Link یک ویژگی فرعی و غیرضروری به نظر برسد، اما بعدها ثابت شد که این وسیله، نقشی اساسی در موفقیتهایی همچون Pokémon ایفا کرده است. امکان مبادله و نبرد میان پلیرها از طریق این کابل، نه تنها بُعدی اجتماعی به تجربه بازیهای دستی افزود، بلکه زمینهساز نسل جدیدی از رقابتها و تعاملها بین گیمرها شد.
پشت پرده این نوآوری، نام فردی مهم در تاریخ نینتندو دیده میشود، ساتورو اوکادا (Satoru Okada). او بیش از ۴۰ سال در نینتندو، به ویژه در بخش تحقیق و توسعه R&D1، و زیر نظر طراح افسانهای گونپی یوکوی فعالیت کرد. اوکادا شخصیتی صریح و بیپرده داشت و حتی در مقابل رئیس وقت نینتندو، هیروشی یامائوچی، هم نظرات خود را بیمهابا بیان میکرد.

در شرایطی که شرکت به شدت در تلاش بود تا هزینههای تولید را پایین نگه دارد، اوکادا با جدیت تمام تیم را متقاعد کرد که سرمایهگذاری روی قابلیت ارتباطی میان کنسولها ارزشش را دارد. سرانجام تصمیمگیری به نفع او تمام شد و کابل Game Link از همان روز اول عرضه گیم بوی در طراحی آن گنجانده شد. این تصمیم، تأثیر عمیقی بر آینده بازیهای چندنفره گذاشت.
قابلیت لینک شدن میان کنسولها نه تنها در نسلهای بعدی Pokémon (مثل Gold/Silver) ادامه یافت، بلکه حتی در بازی Pokémon Legends: Arceus روی کنسول Switch نیز با آیتمی به نام Linking Cord به صورت نمادین بازگشت.
بیشتر بخوانید: هر آنچه باید درباره نینتندو سوییچ ۲ بدانید | راهنمای جامع
بیشتر بخوانید: تفاوتهای Nintendo Switch 2 و نسخههای قبلی | کدام یک ارزش خرید دارد؟
۴. گیم بوی بازمانده از جنگ خلیج فارس؛ قهرمانی زخمخورده اما زنده
تا همین چند وقت پیش، بازدیدکنندگان فروشگاه رسمی نینتندو در مرکز راکفلر نیویورک میتوانستند یکی از نمادین و مقاومترین کنسولهای تاریخ بازی را از نزدیک ببینند. گیمبویی که از آتشسوزی در جنگ خلیج فارس جان سالم به در برده بود.

ماجرا به سال ۱۹۹۰ بازمیگردد؛ زمانی که «استیفن اسکاجینز» (Stephen Scoggins)، یکی از سربازان آمریکایی مستقر در خاورمیانه، کنسول Game Boy خود را برای سرگرمی با خود برده بود. در جریان یک حادثه، چادری که اسکاجینز در آن اقامت داشت دچار آتشسوزی شدید شد و گیم بوی او نیز به شدت سوخت. اما نکته عجیب اینجا بود که گیم بوی همچنان کار میکرد.
اسکاجینز تصاویر این کنسول نیمسوخته ولی فعال را برای مجله Nintendo Power فرستاد. نینتندو هم با قدردانی از این وفاداری، یک دستگاه جدید برای او ارسال کرد و نسخه آسیب دیده را به دفتر مرکزی خود منتقل کرد. این گیم بوی پس از مدتی به نمایش دائمی در فروشگاه نینتندو در نیویورک درآمد و تا سالها، با ظاهر سوخته به نمایش گذاشته شد.
در نهایت، این نمونه نادر و خاطرهانگیز به دفتر نینتندو در واشنگتن بازگردانده شد؛ دلیلی رسمی برای این تصمیم اعلام نشده، اما گمانهزنیها حاکی از آن است که شاید قرار باشد در موزه نینتندو در ژاپن به نمایش گذاشته شود.
بشتر بخوانید: MicroSD Express چیست و چرا Nintendo Switch 2 به آن نیاز دارد؟

۵. Faceball 2000؛ بازیای که میتوانست تا ۱۶ نفر را به هم متصل کند
سالها پیش از بازیهای آنلاین چندنفره، یک عنوان پیشرو در سبک تیراندازی اول شخص (FPS) با نام Midi Maze، که بعدها با عنوان Faceball 2000 شناخته شد، توانست نوآوری بزرگی رقم در سال ۱۹۸۷ بزند. نسخه اولیه این بازی روی سیستمهای Atari ST، امکان برقراری ارتباط بین ۱۶ دستگاه را برای رقابتی همهجانبه فراهم میکرد قابلیتی شگفتانگیز برای زمان خود.
این بازی بعدها به پلتفرمهای مختلف، از جمله کنسول Game Boy پورت شد. سازندگان آن یعنی Xanth Software F/X قصد داشتند نسخه گیم بوی را نیز با همان قابلیت ۱۶ نفره عرضه کنند. اما این رؤیا هرگز به واقعیت تبدیل نشد، چرا که نینتندو اجازه عرضه آداپتور خاص مورد نیاز برای این قابلیت را نداد.

در نتیجه، بازی تنها به صورت ۲ نفره یا ۴ نفره با کابل لینک رسمی و آداپتور چهارنفره قابل اجرا بود. و امکان استفاده از نسخه ۱۶ نفره هرگز به صورت رسمی در دسترس قرار نگرفت. اما پایان این داستان، سالها بعد رقم خورد.
در سال ۲۰۲۴، گروهی از طرفداران وفادار و ماجراجو بالاخره توانستند شرایط سختافزاری و نرمافزاری لازم برای اجرای نسخه ۱۶ نفره Faceball 2000 روی گیم بوی را بازسازی کنند. نتیجه اینکار چی شد؟ یک تجربه چندنفره عجیب، خندهدار و سرگرم کننده که یادآور روزهای ابتدایی نوآوری در دنیای گیمینگ بود.
بیشتر بخوانید: ۱۹ حقیقت از پلی استیشن ۳ که نمیدانستید
۶. نبرد دو دیدگاه در دل نینتندو
Game Boy با طراحی ساده، رابط کاربری سرراست و قابلیت حمل بالا، یکی از موفقترین و در عین حال مینیمالترین کنسولهای دستی تاریخ به شمار میآید. اما رسیدن به چنین محصولی در سال ۱۹۸۹، برخلاف ظاهر بیدردسرش، مسیر پرتنشی را پشت سر گذاشت. مسیری که در آن دو ذهن بزرگ در نینتندو، دیدگاههایی کاملا متفاوت نسبت به آینده این کنسول داشتند.

از یکسو، گونپی یوکوی (Gunpei Yokoi)، خالق افسانهای سری Game & Watch، گیم بوی را به عنوان ادامهای ساده و اقتصادی از بازیهای LCD دستی تصور میکرد؛ دستگاهی با عملکرد محدود اما قابل اعتماد، شبیه همان چیزی که قبلا طراحی کرده بود.
از سوی دیگر، ساتورو اوکادا (Satoru Okada)، که پیشتر درباره کابل لینک از او گفته بودیم، میخواست گیم بوی تجربهای شبیه به Famicom (نینتندو خانگی ژاپن) را در قالبی قابلحمل ارائه دهد.
این دو، بارها بر سر فلسفهی وجودی این کنسول بحث و مجادله داشتند. در نهایت، تاریخ نشان داد که دیدگاه اوکادا تا حد زیادی پیروز میدان شد. گیم بوی از نظر قدرت سختافزاری، به مراتب از Game & Watch پیشرفتهتر بود. و بازیهایی مانند Super Mario Land، Tetris و Pokémon عملا تجربهای در کلاس کنسولهای خانگی را روی یک دستگاه جیبی ارائه میدادند.
بیشتر بخوانید: ۱۷ حقیقت جالب درباره گیم کیوب که نمیدانستید

۷. وقتی نیل یانگ از دوربین گیم بوی برای طراحی جلد آلبوم استفاده کرد
نیل یانگ (Neil Young)، خواننده و ترانهسرای افسانهای کانادایی، همیشه به خاطر رویکرد مستقل و خلاقانهاش در موسیقی شناخته میشود. یکی از نمونههای جالب این استقلال فکری، مربوط به سال ۲۰۰۰ و آلبوم معروف او با نام Silver & Gold است. در طراحی جلد این آلبوم، بلکه یکی از عجیبترین لوازم جانبی نینتندو یعنی Game Boy Camera مورد استفاده قرار گرفت.
هرچند احتمال اینکه یانگ خودش یکی از طرفداران جدی گیم بوی بوده باشد، کم است؛ اما گفته میشود تصویری که روی جلد آلبوم چاپ شد، توسط دخترش «امبر یانگ» با استفاده از دوربین گیم بوی ثبت شده است.

۸. ماهیگیری با گیم بوی؟ بله، با Pocket Sonar ممکن بود!
در دهه ۹۰ میلادی، گیم بوی فقط یک کنسول بازی نبود؛ بلکه در مواردی به ابزارهایی کاملا غیرمنتظره تبدیل میشد. یکی از عجیبترین و خلاقانهترین نمونهها، Pocket Sonar بود که توسط شرکت Bandai در اواخر دهه ۹۰ میلادی به صورت انحصاری در ژاپن عرضه شد. این دستگاه جانبی که نام ژاپنیاش Gyogin Tanchiki به معنای "ردیاب ماهی جیبی" بود.
این ابزار به قدری منحصر به فرد بود که توانست رکورد جهانی گینس را هم به نام خود ثبت کند. هرچند که کیفیت تصویر پایین گیم بوی و نمایش دادههای تخصصی در چنین صفحه کوچکی، به شدت سخت است بود ولی اگر آن را همراه با Handy Boy استفاده میکردید (ابزاری جانبی برای بزرگنمایی صفحه)، تجربه بهتری داشتید.

متأسفانه Pocket Sonar هیچگاه از مرزهای ژاپن فراتر نرفت، اما نشان داد که مرز بین بازی و ابزار کاربردی در دنیای گیم بوی تا کجا میتواند گسترده شود.
بیشتر بخوانید: ۱۰۵ حقیقت جالب درباره پلی استیشن ۱ که احتمالا نمیدانستید
۹. نزدیک بود بزرگترین متحد نینتندو، رقیبش شود!
وقتی صحبت از بازیهای کلاسیک دهه ۹۰ میشود، نام Rare (یا Rareware سابق) همیشه در کنار نینتندو میدرخشد. این استودیوی بریتانیایی که بازیهایی چون Donkey Kong Country، Banjo-Kazooie و GoldenEye 007 را خلق کرد، برای سالها از مهمترین متحدان نینتندو به شمار میرفت. اما واقعیت جالبی در تاریخچه Rare وجود دارد نزدیک بود این استودیو به جای همکار، تبدیل به رقیب مستقیم گیم بوی شود.

در سال ۱۹۸۸، برادران استمپر، بنیانگذاران Rare (کریس و تیم)، مشغول توسعه بردی اختصاصی برای بازیهای آرکید به نام RAZZ بودند. این پروژه که بیشتر از روی کنجکاوی و علاقه شخصی آغاز شده بود، هیچگاه به مرحله تولید انبوه نرسید. با این حال، برد RAZZ بعدها پایهای شد برای ساخت یک نمونه اولیه کنسول دستی که خود استمپرها آن را با نام غیررسمی "The Playboy" نامیدند.
با وجود این، Rare تصمیم گرفت نمونه اولیه را در نمایشگاه CES سال ۱۹۸۹ به نمایش بگذارد و بازخورد بازار را بسنجد. اما زمانی که آنها برای اولینبار با گیم بوی نینتندو روبهرو شدند، بلافاصله از ادامه مسیر خود صرفنظر کردند.
۱۰. هایپربوی کنامی؛ آرکید جیبیای که فقط ژاپن دید
در میان انبوه لوازم جانبی عجیب و غریب برای گیم بوی، یکی از چشمگیرترین آنها بدون شک Konami Hyperboy بود. دستگاهی جانبی که گیم بوی شما را به یک کابینت آرکید مینیاتوری تبدیل میکرد! اما هایپربوی صرفا یک پوسته تزئینی نبود. این دستگاه با هدف بهبود چند مورد از بزرگترین ایرادات گیم بوی طراحی شده بود صفحهنمایش تار و کمنور، و صدای نسبتا ضعیف خروجی.

هایپربوی با نصب روی گیم بوی کلاسیک (مدل اولیه)، علاوه بر ظاهر چشمنواز، دارای لنزی بود که خوانایی تصویر را به ویژه در نور کم بهبود میبخشید. همچنین از طریق اتصال به پورت هدفون، صدای بازیها را شفافتر پخش میکرد.
بیشتر بخوانید: 20 حقیقت درباره کنسول دریمکست که نمیدانستید
۱۱. وقتی گیم بوی هنوز زنده است: عرضه بازیهای جدید برای کنسولی کلاسیک
با گذشت بیش از سه دهه از عرضه گیم بوی، این کنسول ۸ بیتی نه تنها فراموش نشده، بلکه به لطف جامعهی وفادار و خلاقی از توسعهدهندگان مستقل، همچنان بازیهای جدید دریافت میکند. روند محبوبیت روزافزون بازیهای رترو و نوستالژیک باعث شده تا پلتفرمهایی چون NES، سگا جنسیس، و گیم بوی، دوباره به عنوان مقصدی برای عرضه فیزیکی شناخته شوند.

در سالهای اخیر، دهها عنوان جدید برای گیم بوی کلاسیک تولید شدهاند. جالبتر این که بسیاری از این بازیها به صورت فیزیکی و در قالب کارتریجهای سازگار با مدلهای اصلی گیم بوی عرضه میشوند. تجربهای نوستالژیک که حسی مشابه خرید بازی از فروشگاههای زنجیرهای دههی ۹۰ میلادی را بازسازی میکند.
این موج تولید بازیهای جدید برای کنسولهای قدیمی نه تنها نشان دهنده عشق جامعهی گیمرها به گذشته است، بلکه اثباتی است بر این که سختافزار محدود، خلاقیت را محدود نمیکند. و شاید مهمتر اینکه، اگر گیم بوی هنوز هم الهامبخش توسعهدهندگان است، این سوال پیش میآید: «آیا سی سال بعد، برای نینتندو سوییچ هم بازیهای خانگی تولید خواهد شد؟»
۱۲. گیم بوی، مکانیک موتورسیکلت هم بود!
در میان عجیبترین و غیرمنتظرهترین کاربردهایی که تاکنون برای گیم بوی مشاهده شده، بدون تردید یکی از خاصترین آنها استفاده از این کنسول به عنوان ابزاری برای عیبیابی موتورسیکلت است.
در اواخر دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰، شرکتهایی مانند Aprilia، Peugeot و Suzuki اقدام به توسعه یک کارتریج مخصوص برای Game Boy Color و Game Boy Advance کردند که با اتصال به موتورسیکلت، میتوانست اطلاعات دقیق فنی را به تعمیرکار نمایش دهد.

این کارتریج با اتصال به سیستم ECU (واحد کنترل الکترونیکی) وسیلهی نقلیه، امکان بررسی سرعت موتور، وضعیت دریچه گاز (Throttle)، دمای عملیاتی و سایر پارامترهای کلیدی را فراهم میکرد.
حتی میشد با استفاده از فرمانهای خاص، اجزای مختلفی مثل انژکتورها، پمپها و بخشهای دیگر را از نظر عملکرد مکانیکی و الکترونیکی تست کرد. در برخی مدلها، قابلیت بهروزرسانی ECU نیز از طریق همین کنسول قدیمی مهیا بود.
اگر یکی از این کارتریجها را (به صورت کامل با جعبه و دفترچه موسوم به CIB) پیدا کنید، نه تنها یک ابزار فنی کمیاب در دست دارید، بلکه به یکی از شگفتانگیزترین فصلهای تاریخ نینتندو هم دسترسی دارید.

۱۳. اتصال گیم بوی به اینترنت از طریق موبایل: تلاش بلندپروازانه نینتندو
در روزگاری که اینترنت همراه هنوز مفهومی نوپا و آیندهنگرانه به شمار میرفت، نینتندو دست به آزمایشی جاهطلبانه زد. تبدیل گیم بوی و گیم بوی ادونس به کنسولهایی متصل به اینترنت از طریق تلفن همراه.
این پروژه با همکاری شرکت Mobile1 اجرا شد؛ شرکتی ژاپنی که به صورت مشترک در مالکیت نینتندو و کونامی قرار داشت. محصول این همکاری، Mobile Game Boy Adapter بود. آداپتوری کوچک با سیمی آبیرنگ که از یکسو به گوشی تلفن همراه و از سوی دیگر به کنسول Game Boy یا Game Boy Advance متصل میشد.

با وجود جاهطلبی تکنولوژیکی و ظرفیت بالقوهی بالا، این آداپتور هرگز در بازار ژاپن موفقیتی کسب نکرد، چه برسد به عرضه جهانی. دلیل اصلی این شکست را میتوان در دو عامل جست و جو کرد. اول، تعداد بسیار محدود بازیهایی که از این آداپتور پشتیبانی میکردند.
و دوم، مخاطب اصلی یعنی نوجوانان، که در آغاز دهه ۲۰۰۰ میلادی اغلب فاقد تلفن همراه شخصی بودند. یکی از معدود بازیهایی که قابلیت اتصال به این آداپتور را داشت، Pokémon Crystal بود؛ اما نبود زیرساخت کافی، باعث شد تا این پروژه بلندپروازانه به فراموشی سپرده شود.
۱۴. نسخههای لغو شدهی Resident Evil و Dino Crisis برای Game Boy Color
در دورانی که کنسول PlayStation با بازیهایی چون Resident Evil و Dino Crisis ژانر ترس را به اوج رسانده بود، شرکت Capcom تصمیم گرفت این موفقیت را به پلتفرمهای دیگر هم گسترش دهد از جمله Game Boy Color. اما دو پروژه پر سر و صدای مربوط به این عناوین، هیچگاه به مرحله انتشار نرسیدند.

Dino Crisis در مقاطعی متفاوت دارای دو نسخه در دست توسعه برای گیم بوی بود. نسخهی اول یک بازی ماجراجویی با زاویه دید بالا به پایین بود که بسیاری معتقدند بعدها الهامبخش ساخت Resident Evil Gaiden شد؛ تنها نسخهی رسمی Resident Evil برای GBC، که البته مورد استقبال چندانی قرار نگرفت. نسخهی دوم، جاهطلبانهتر بود یک بازی اولشخص با پسزمینههای ثابت، تصاویر ایستا و روایت متنی.
در مورد نسخهی Game Boy Color بازی Resident Evil، پروژه تا مراحل نهایی توسعه پیش رفت و تلاش شده بود تا تجربهی نسخه PS1 به طور وفادارانهای روی سختافزار محدود GBC بازسازی شود. اما در نهایت، کپکام پروژه را کنار گذاشت و اعلام کرد: «اطمینان نداریم که این محصول بتواند هم رضایت مصرفکننده و هم رضایت ما را جلب کند.»
جالب اینکه این پروژه لغو شده در نهایت لو رفت و نسخهی ناتمام آن به صورت غیررسمی در اینترنت منتشر شد. در حالی که کیفیت آن قابل مقایسه با نسخهی پلی استیشن نیست، اما از نظر تاریخی نمونهای ارزشمند از تلاش برای انتقال عناوین بزرگ به کنسولی کوچک است.

۱۵. وقتی بازی South Park تبدیل شد به Mary-Kate & Ashley!
سال ۱۹۹۷، South Park با اون فضای بیپروا و شوخیهای تند و تیزش، دنیا رو شوکه کرد. طبیعی بود که دنیای گیم هم خیلی زود سراغش برود. بازیهای اولیه سری در ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ عرضه شد، و حتی برای Game Boy Color هم یه نسخه در حال توسعه بود اونقدر پیشرفته که حتی توی مجله Nintendo Power هم تبلیغ شد.
اما یهدفعه ناپدید شد. داستان چی بود؟ طبق گزارشها، خود مت استون و تری پارکر تصمیم گرفتن که فضای شوخطبع و بزرگسالانهی South Park به هیچ وجه برای پلتفرم کودکمحور GBC مناسب نیست.

اما شرکت Acclaim که زحمت ساخت بازی رو کشیده بود، دست از کار نکشید و پروژهی تقریبا تمام شده را بازسازی کرد و تبدیلش کرد به دو بازی دیگر که یکی از این بازیها «Mary-Kate & Ashley: Get a Clue!» بود!
بیشتر بخوانید: ۱۰ حقیقت جالب درباره پلی استیشن ۴ که احتمالاً نمیدانستید
مشخصات فنی Game Boy
کنسول Nintendo Game Boy در سال ۱۹۸۹ به عنوان اولین دستگاه دستی موفق تجاری از سوی نینتندو معرفی شد. این کنسول از پردازندهای به نام Sharp LR35902 بهره میبرد که ترکیبی از معماری پردازندههای Z80 و Intel 8080 بود و با فرکانس کاری ۴٫۱۹ مگاهرتز عمل میکرد. هرچند از نظر سختافزاری ساده به نظر میرسید، اما همین سادگی باعث بهینهسازی عملکرد و مصرف انرژی میشد؛ عاملی که نقش کلیدی در محبوبیت گیم بوی داشت.

صفحه نمایش Game Boy یک نمایشگر LCD تکرنگ با اندازه ۲٫۶ اینچ و رزولوشن ۱۶۰ در ۱۴۴ پیکسل بود. این صفحه تنها قادر به نمایش چهار طیف خاکستری بود، اما با استفاده خلاقانه از نور و طراحی پیکسلی، توسعهدهندگان توانستند بازیهایی چشمنواز برای آن خلق کنند.
با اینکه صفحهنمایش آن فاقد نور پسزمینه بود و در نور کم دید مناسبی نداشت، اما همین طراحی کممصرف باعث شد باتریها تا مدت زمان قابلتوجهی دوام بیاورند. از لحاظ صدا، گیم بوی به یک سیستم صوتی ۴ کاناله مجهز بود که تجربه صوتی ساده اما مؤثری ارائه میداد.
خروجی صدا از طریق بلندگوی داخلی و همچنین خروجی هدفون استریو امکانپذیر بود. این کنسول با استفاده از چهار باتری قلمی (AA) کار میکرد و بسته به نوع استفاده، تا ۱۵ ساعت گیمپلی مداوم را فراهم میکرد؛ رقمی بسیار مناسب برای یک کنسول دستی در آن زمان.

Game Boy همچنین از یک درگاه ارتباطی Link Cable برخوردار بود که امکان اتصال دو کنسول برای بازیهای چندنفره را فراهم میکرد. این قابلیت، به ویژه در بازیهایی چون Pokémon اهمیت زیادی پیدا کرد و تجربه اجتماعی خاصی را بین پلیرها شکل میداد. در مجموع، گیم بوی با طراحی مقاوم، سختافزار ساده ولی بهینه به یکی از نمادهای ماندگار دنیای بازیهای ویدیویی تبدیل شد.
جدول مشخصات فنی Game Boy
ویژگی | مشخصات |
---|---|
نام کنسول | Nintendo Game Boy |
سال عرضه | ۱۹۸۹ |
نوع دستگاه | کنسول دستی (Handheld) |
پردازنده (CPU) | Sharp LR35902 @ 4.19 MHz |
حافظه RAM | ۸ کیلوبایت |
حافظه VRAM | ۸ کیلوبایت |
صفحهنمایش | LCD تکرنگ، ۲٫۶ اینچ، ۱۶۰×۱۴۴ پیکسل |
رنگهای قابل نمایش | ۴ طیف خاکستری |
صدا | ۴ کانال صوتی، خروجی استریو از طریق هدفون |
باتری | ۴ عدد باتری AA، تا ۱۵ ساعت استفاده |
درگاه ارتباطی | پورت Link برای اتصال دو کنسول |
وزن | حدود ۲۲۰ گرم |
بازیهای برجسته | Tetris، Pokémon Red/Blue، Super Mario Land، Zelda: LA |
بیشتر بخوانید: تاریخچه کنسول های پلی استیشن
بیشتر بخوانید: تاریخچه کنسول های ایکس باکس
کلام آخر
در نگاه اول، Game Boy فقط یه کنسول ساده با صفحه سیاه و سفید بود. اما پشت همین ظاهر ساده، دنیایی پر از نوآوری، دیوانگی، شکست، و ایدههای خلاقانه نهفته بود از صید ماهی گرفته تا عیبیابی موتور؛ از بازیهایی که هیچ وقت عرضه نشدن، تا بازیهایی که ناخواسته تغییر ماهیت دادهاند! Game Boy فقط یه وسیله بازی نبود. یه صحنه آزمایش برای ایدههایی بود که در بسیاری از موارد از زمان خودش جلوتر بودند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.