چقدر طول کشید تا اعضای جاستیس لیگ بزرگ‌ترین دشمنان خود را بشناسند؟

معمولاً می‌گویند یک فرد را با دشمنانی که دارد می‌توان واقعاً شناخت. از آن جایی که دی‌سی خانه بزرگ‌ترین قهرمانان دنیاست، پس منطقی است که نیاز به بزرگ‌ترین ویلن‌های دنیا برای تقابل با آن‌ها باشد. اما این رقابت‌های تاریخی یک شبه به وجود نیامده‌اند. در اکثر مواقع، اعضای جاستیس لیگ مدتی صبر کرده‌اند تا بزرگ‌ترین دشمنان خود را بشناسند.

دقیقاً چقدر طول کشیده؟ خب، این پرسش دلیلی است که این مطلب نوشته شده تا شما را با بزرگ‌ترین ویلن‌ها و دشمنان قهرمانان عضو جاستیس لیگ بیش‌تر آشنا کند.

---

هاک‌من (Hawkman) و هاک‌وومن (Hawkwoman) - هث ست (Hath-Set)

• معرفی قهرمان‌ها: شماره ۱ کمیک Flash Comics - انتشار در ماه نوامبر سال ۱۹۳۹
• معرفی ویلن: شماره ۱ کمیک Flash Comics - انتشار در ماه نوامبر سال ۱۹۳۹
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: نفرت در نگاه اول

با این که برای برخی از قهرمانان سال‌ها طول کشیده تا با بزرگ‌ترین دشمن خود آشنا شوند، گاهی اوقات این اتفاق در همان قدم اول می‌افتد؛ مخصوصاً اگر این ویلن در داستان اوریجین قهرمان نیز دخیل باشد.

وقتی برای اولین بار با کارتر هال (Carter Hall) ملاقات کردیم، یک فلش‌بک ناگهانی ذهن او را به زندگی گذشته‌اش به عنوان پرنس خوفو (Khufu) در مصر باستان منتقل کرد؛ وقتی که هث ستِ راهب او را در مرگ از عشق زندگی‌اش، شیرا (Shiera)، جدا کرد. خوفو در لحظه مرگش، هث ست را نفرین کرد تا در یک زندگی دیگر همدیگر را دوباره ببینند و سنگ‌هایشان را با هم وا بکنند.

خوفو احتمالاً اصلاً نمی‌دانست که این حرفش چقدر جنبه پیش‌گویی‌وار دارد. با گسترده شدن روایت‌های هاک‌من در طول هشتاد سال، زندگی مجدد همیشگی کارتر، شیرا و هث ست همیشه در هر نسل و هر دنیا به هم پیوند خورده است.

شاید رقابت دکتر آنتون هاستون (Anton Hastor) و هاک‌ها جزو تقابل‌های مشهور دنیای دی‌سی نباشند اما احتمالاً اساسی‌ترین و اجتناب ناپذیرترینشان باشند؛ چرا که بدون یکی از این‌ها، دو نفر دیگر خیلی نمی‌توانند دوام بیاورند.

بتمن و رابین - جوکر

• معرفی قهرمان‌ها: شماره ۲۷ کمیک Detective Comics - انتشار در ماه آوریل سال ۱۹۳۹
• معرفی ویلن: شماره ۱ کمیک Batman - انتشار در ماه آوریل سال ۱۹۴۰
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۱ سال

حتی با وجود معرفی در اولین شماره سری اختصاصی بتمن و یک سال پس از معرفی خود شوالیه تاریکی، شاهزاده دلقکی جنایت هنوز هم در بهترین حالت به عنوان دومین شخصیت مکمل خفاش گاتهام شناخته می‌شود. چرا که همان طور که در تصویر اولین حضورش می‌توانید ببینید (تصویر بالا)، جوکر هیچوقت قرار نبود بزرگ‌ترین دشمن بتمن باشد.

از همان ابتدا، او به بتمن و رابین تعلق داشت. این تأخیر کوچک چیزی است که جوکر تمام دوران حضورش در دنیای کمیک‌ها را صرف جبران آن کرده.

سعی کنید یک لیست از شرورانه‌ترین بلاهایی که جوکر سر بتمن آورده است تهیه کنید. یا ۵ تا. یا ۱۰ تا. حالا، چندتا از این کارها دقیقاً بلاهایی است که سر خود بتمن آمده و چندتا از آن‌ها سر افرادی که برای بتمن مهم هستند؟

بزرگ‌ترین زجری که جوکر می‌کشد این است که هیچوقت تنها شخصیت مکمل بتمن نخواهد بود؛ فرقی نمی‌کند به چند بتگرل شلیک کند یا چند رابین را منفجر کند. حتی اگر بتمن نیز جوکر را به عنوان بزرگ‌ترین دشمن خودش در نظر بگیرد، رقیب اصلی دلقک گاتهام خانواده بتمن است.

سوپرمن - لکس لوتر (Lex Luthor)

• معرفی قهرمان: شماره ۱ کمیک Action Comics - انتشار در ماه می سال ۱۹۳۸
• معرفی ویلن: شماره ۲۳ کمیک Action Comics - انتشار در ماه فوریه سال ۱۹۴۰
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۱ سال و ۹ ماه

تصویر دنیایی که در آن خبری از لکس لوتر نبود تا به عنوان باهوش‌ترین مجرم دنیا دردسر مرد پولادین شود سخت است. اما سوپرمنِ بدون لوتر شخصیتی بود که در سال ۱۹۳۸ مردم دنیا را عاشق خودش کرد.

در اولین سال ماجراجویی‌هایش، بزرگ‌ترین دشمنان سوپرمن برخی از شخصیت‌های نزدیک به دنیای واقعی مثل تاجران جنگی، سرمایه دارانی که با کارگرهایشان بد رفتاری می‌کردند و رانندگان سر به هوا بودند. ایده ساده سوپرمن این بود که یک مرد شکست ناپذیر است تا مشکلات روزانه را حل کند و برای حدود دو سال، چنین تصوری کافی بود.

در شماره ۱۳ کمیک Action Comics، اولین ویلن مداوم سوپرمن به عنوان اولترا هیومنایت (Ultra-Humanite) معرفی شد اما مرد پولادین، لوتر را به عنوان یک مغز برای تقابل با زور خود شناخت. با سری با موهای قرمز و در ابتدا بدون نام کوچک، نقشه‌های لوتر به سوپرمن فرصتی خاص برای اثبات این که بتواند مشکلات را با چیزی به جز قدرت و اخلاقیاتش حل کند می‌داد؛ سوپرمن حالا می‌توانست با هوش خودش، نقشه‌های یک نابغه شرور را خنثی کند.

دشمن‌ها و رقبای زیادی آمده‌اند که قدرت خود را به رخ او کشیده و با زور مرد پولادین مقایسه کرده‌اند اما این نبرد ذهن‌ها بوده که باعث شده تا لکس لوتر در مرکز توجه سوپرمن قرار بگیرد.

---

---

واندر وومن - چیتا (Cheetah)

• معرفی قهرمان: شماره ۸ کمیک All-Star Comics - انتشار در ماه اکتبر سال ۱۹۴۱
• معرفی ویلن: شماره ۶ کمیک Wonder Woman - انتشار در ماه آگوست سال ۱۹۴۳
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۱ سال و ۱۰ ماه

تصویرسازی‌های طوفانی از واندر وومن در سال‌های اولیه‌اش باعث شد تا ویلن‌های خلاقانه‌ای برای این قهرمان به وجود آید. ویلیام مولتن مارستون (William Moulton Marston) با راضی نبودن به فقط معرفی آرس (Ares)، خدای جنگ، در داستان پس‌زمینه واندر وومن، ویلن‌های متنوعی را برای تقابل با قهرمان حقیقت خلق کرد.

دکتر پویزن (Doctor Poison)، دوک آو دیسپشن (Duke of Deception)، پاولا وون گونتر (Paula von Gunther) و دکتر سایکو (Doctor Psycho). اما هیچ کدام از این دشمنان اولیه آن تداومِ چیتا را نداشتند. یک ویلن با ظاهر حیوانی و تنفر خروشان نسبت به داینا (Diana) و پیام عشق او.

مثل خیلی از دشمنان اولیه واندر وومن، مارستون، چیتا را با توجه به یک پیام اجتماعی خلق کرد. در مورد چیتا، حسادت بی‌فایده بین زن‌ها بود در حالی که آن‌ها باید در برابر مردان ستمگر به هم می‌پیوستند.

از پریسیلا ریچ (Priscilla Rich) تا باربارا آن مینروا (Barbara Ann Minerva)، زنانی بوده‌اند که از نام چیتا استفاده کرده‌اند. اما حسادت نسبت به واندر وومن و جایگاه او همیشه در این شخصیت وجود داشته است. هر دختری می‌خواهد واندر وومن باشد اما اگر چیتا نتواند او باشد، نابودش خواهد کرد.

گرین لنترن (Green Lantern) - سینسترو (Sinestro)

• معرفی قهرمان: شماره ۲۲ کمیک Showcase - انتشار در ماه جولای سال ۱۹۵۹
• معرفی ویلن: شماره ۷ کمیک Green Lantern - انتشار در ماه می سال ۱۹۶۱
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۱ سال و ۱۰ ماه

مهم‌ترین رابطه در داستان‌های گرین لنترن از ابتدای دوران نقره‌ای تا به امروز همیشه در مورد تنش بین جنگجویان زمردین با اربابانشان است که حلقه‌هایشان را به آن‌ها داده‌اند؛ ارتش گرین لنترن‌ها (Green Lantern Corps) و نگهبانان کائنات (Guardians of the Universe). در هر صورت، هر کسی که چنین عنوانی را به خودش اعطا کند، بدون در نظر گرفتن این که چقدر شایسته آن باشد، اختلافاتی با همان کائنات خواهد داشت که درخواست حضورشان را نکرده بودند.

حتی در داستان‌های اولیه از هال جوردن (Hal Jordan) به عنوان گرین لنترن بخش ۲۸۱۴، هال شروع به کشفیاتی در مورد وظایفش و نگهبانانی که باید به آن‌ها جواب بدهد می‌کند. مهم‌ترین آن‌ها کشف سینسترو است؛ کسی که زمانی یک گرین لنترن مورد احترام بود اما تبدیل به یک دیکتاتور شد.

پرسشی که از طریق تاریخچه سینسترو مطرح می‌شود پرسشی است که برای نسل‌های بعدی، سری کمیک‌های گرین لنترن را تسخیر می‌کند. آیا سقوط سینسترو یک گمراهی است یا یک داستان مینیاتوری از خود نگهبانان؟ آیا نظارت در هر شکلی، چه یک کشور، یک دنیا یا تمام کیهان، نتیجه غیرقابل اجتناب از دست رفتن آزادی به دست همان کسانی است که قسم به محافظت خورده‌اند؟

چنین چیزی یک معضل اخلاقی ظریف است که در کمیک‌های این دورانِ آرمان‌گرا می‌بینیم. همچنین این پرسش موتوری است که از همان اولین تقابل سینسترو با جوردن، آن‌ها را به سمت جلو حرکت می‌دهد.

فلش - ریورس فلش (Reverse-Flash)

• معرفی قهرمان: شماره ۴ کمیک Showcase - انتشار در ماه جولای سال ۱۹۵۶
• معرفی ویلن: شماره ۱۳۹ کمیک The Flash - انتشار در ماه جولای سال ۱۹۶۳
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۷ سال

حالا وارد محدوده قهرمان‌هایی می‌شویم که کمی طول کشید تا بزرگ‌ترین دشمان خود را پیدا کنند. در مورد بری آلن (Barry Allen)، به این خاطر بود که اکثر ویلن‌هایی که در سال‌های اولیه به مقابله با او برمی‌خواستند، واقعاً رقیب سریع‌ترین مرد زنده نبودند.

هر کدام از آن‌ها، از کاپیتان کلد (Captain Cold) گرفته تا هیت ویو (Heat Wave)، کاپیتان بومرنگ (Captain Boomerang)، میرر مستر (Mirror Master)، ودر ویزارد (Weather Wizard) و خیلی‌های دیگر به خودی خود جذاب بودند. به حدی که وقتی در دنیای دی‌سی در مورد روگز (The Rogues) صحبت کنید، همیشه تصویر ویلن‌های فلش به ذهن می‌آید. اما هر کدام از این ویلن‌های رنگارنگ چیزی جز یک سرعت‌گیر برای فلش محسوب نمی‌شدند؛ تا این که او با ایوبارد ثاون (Eobard Thawne) آشنا شد.

با دانش ثاون نسبت به فلش از آینده دور، توانایی‌اش در سفر بی‌دردسر در زمان و خواسته خاموش نشدنی او در تبدیل زندگی دشمنش به جهنم، ریورس فلش در هر حضورش یک تهدید بزرگ محسوب می‌شود. هر چرخش دراماتیک در زندگی و مرگ بری آلن یک جایی به ثاون مربوط می‌شود که از همان ابتدا با بازی گرفتن فضازمان به دنبال شکست فلش بوده است.

گوریلا گراد (Gorilla Grodd) هر چقدر که دلش بخواهد می‌تواند وحشیانه به سینه‌اش بکوبد اما فقط یک چهره است که هنگام خواندن عبارت «من بودم، بری.» می‌توان در ذهن تصور کرد.

---

---

آکوامن (Aquaman) - بلک مانتا (Black Manta)

• معرفی قهرمان: شماره ۷۳ کمیک More Fun Comics - انتشار در ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱
• معرفی ویلن: شماره ۳۵ کمیک Aquaman - انتشار در ماه ژوئن سال ۱۹۶۷
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۲۵ سال و ۹ ماه

با نگاهی به تنفر عمیق بلک مانتا نسبت به پادشاه دریاها، شاید فکر کنید که این دو از همان ابتدا سرنوشتشان به عنوان دشمن به هم گره خورده باشید. اما در واقع پس از انتشار چندین شماره از سری اختصاصی آکوامن تازه بلک مانتا شروع به تیره کردن اقیانوس‌ها کرد؛ چیزی حدود یک چهارم قرن پس از خلق آکوامن. پیش از این، برادر ناتنی مکار آکوامن، اوژن مستر (Ocean Master)، عنوان بزرگ‌ترین دشمن آکوامن را به خود اختصاصی داده بود... البته برای ۶ شماره.

کمی بعد از توسعه عطش انتقام خانوادگی اورم (Orm)، بلک مانتای مرموز پا به میدان گذاشت تا همین جایگاه تازه را نیز از او بدزدد. فقط کافی است که به کاور این شماره نگاه کنید؛ بلک مانتا عیناً در حال دزدیدن دشمن اوژن مستر از دست او است. حتی پس از حدود ۵۰ سال، یکی از ویلن‌های حاضر در این کاور سری اختصاصی خود را دارد در حالی که دیگری... خب، به نظر اوژن مستر بیچاره خیلی در زندگی شانس نداشته است.

گرین ارو (Green Arrow) - مرلین (Merlyn)

• معرفی قهرمان: شماره ۷۳ کمیک More Fun Comics - انتشار در ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱
• معرفی ویلن: شماره ۹۴ کمیک Justice League of America - انتشار در ماه سپتامبر سال ۱۹۷۱
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۳۰ سال

گرین ارو در همان کمیکی که آکوامن معرفی شد پا به دنیای داستان‌ها گذاشت. اما از آن جایی که چندین سال طول کشید تا کمیک اختصاصی گرین ارو منتشر شود، الیور کویین (Oliver Queen) فرصت کمی داشت تا با یک دشمن واقعی تقابل کند. خوشبختانه، قبل از این که سری اختصاصی خودش شروع به انتشار کند، گرین ارو فرصت یک تقابل (نسبتاً) زودهنگام را با دشمن تیرانداز خودش در شماره ۹۴ کمیک Justice League of America پیدا کرد.

در اوایل دهه ۷۰ میلادی، دنی اونیل (Denny O’Neil) و نیل آدامز (Neal Adams) کم‌کم شروع به پررنگ کردن حضور همه جانبه لیگ آو اساسینز (League of Assassins) در دنیای دی‌سی کرده بودند. یک استاد تیراندازی منطقاً با چنین گروه مخفی‌ای جور است. به این ترتیب، مرلین به عنوان رقیب قدیمی الیور که تا به حال دیده نشده بود در یک داستان خاص از جاستیس لیگ آو امریکا که روی گذشته تیرانداز سبز متمرکز بود، معرفی شد.

از آن موقع به بعد، مرلین کم و بیش جایگاه بزرگ‌ترین دشمن گرین ارو را به دست آورده است. به خاطر این که برخلاف همتایان جاستیس لیگی خودش، که ممکن است توسط رقبای رنگارنگشان از مأموریت خود منحرف شوند، الیور کویین همیشه تمرکز اصلی‌اش را روی انجام هر کاری که می‌تواند برای بهتر کردن دنیا گذاشته است؛ و نه فقط استفاده از تیر و کمانش برای ثابت نگه داشتن وضعیت عمومی داستان‌ها.

مارشن منهانتر (Martian Manhunter) - مالافااک (Ma’alefa’ak)

• معرفی قهرمان: شماره ۲۲۵ کمیک Detective Comics - انتشار در ماه سپتامبر سال ۱۹۵۵
• معرفی ویلن: شماره ۰ کمیک Martian Manhunter - انتشار در ماه آگوست سال ۱۹۹۸
• مدت زمان پیدا شدن دشمن: ۴۲ سال و ۱۱ ماه

ژان ژونز (J’onn J’onzz) همیشه یک بازیکن گروهی بوده است. با این که مارشن منهانتر به عنوان جانشین دوران نقره‌ای بتمن در کمیک Detective Comics معرفی شد اما تقریباً در تمام نسخه‌های جاستیس لیگ توانست در قلب و روح آن نامی برای خود دست و پا کند.

شاید به عنوان قدرتمندترین قهرمان این تیم، فاصله گرفتن ژان از مریخی که هنگام تولدش در حال رشد بود باعث شد تا یک گروه از ویلن‌های مخصوص به خود را نداشته باشد. جاستیس لیگ خانواده مارشن منهانتر محسوب می‌شود و هر ویلنی که در برابرش قرار می‌گرفت، به همراه لیگ بود. چنین چیزی برای ۴۰ سال ادامه داشت تا این که جان اوستراندر (John Ostrander) حقیقت به پایان رسیدن نژاد مارشن را مشخص کرد.

قتل عام آن‌ها در واقع توسط برادر دیوانه مارشن منهانتر با نام مالافااک انجام شده بود. انگیزه او از این کار این بود که توانایی ارتباط برقرار کردن به شکل تلپاتی با مارشن‌های دیگر را نداشت. این به این معنی است که اوژن مستر حتی جایگاه شرورترین برادر اعضای جاستیس لیگ را نیز به خود اختصاص نمی‌دهد!

---

به مطالعه ادامه دهید:

• بهترین ویلن‌های سوپرمن
• ۱۰ ویجلنتی برتر دنیای دی‌سی
• ۱۰ داستان عجیب و غریب سوپرمن
• ۸ مورد از وحشتناک‌ترین کارهای هارلی کویین
• ۵ شخصیت دی‌سی که قبل از سوپرمن معرفی شدند