10 تا از لوازم جانبی فراموش‌ شده دنیای بازی‌های ویدیویی

دنیای بازی‌های ویدیویی تنها به کنسول‌ها و بازی‌ها محدود نمی‌شود؛ لوازم جانبی و تجهیزات جانبی نقش مهمی در تجربه گیمرها ایفا کرده‌اند. برخی از این وسایل، مانند کنترلرها یا هدست‌های واقعیت مجازی، به بخش جدایی‌ناپذیری از کنسول‌ها تبدیل شدند و تجربه بازی را به سطحی جدید ارتقا دادند. 

اما بسیاری دیگر به دلیل طراحی ناموفق یا محدودیت‌های فنی، نتوانستند جایگاه خود را پیدا کنند و به تدریج به دست فراموشی سپرده شدند. در این مقاله از ویجیاتو، نگاهی خواهیم داشت به لوازم جانبی که نوید تحول را می‌دادند اما امروز تنها یادآور تلاش‌ها و شکست‌های فراموش‌ شده دنیای گیم هستند.

بیشتر بخوانید: 22 حقیقت جالب درباره کنسول NES که احتمالا نمی‌دانستید

بیشتر بخوانید: ۵ باری که کنسول های بازی جان انسان‌ها را نجات دادند

---

۱۰ وسیله جانبی عجیب و فراموش‌ شده در تاریخ بازی‌های ویدیویی

در این مقاله نگاهی می‌اندازیم به ۱۰ وسیله جانبی خاص و کمترشناخته‌شده که هرچند امروزه در سایه قرار گرفته‌اند، اما نقش مهمی در شکل‌گیری تاریخ رنگارنگ گیمینگ داشته‌اند. از کنترلرهای غول‌پیکر و هدست‌های عجیب گرفته تا ابزارهایی که بیشتر به اسباب‌بازی شبیه بودند، همه این گجت‌ها نشان می‌دهند که صنعت بازی همیشه آماده بوده برای شگفت‌زده کردن مخاطبانش، حتی غیرمعمول‌ترین ایده‌ها را امتحان کند.

Stick Station برای آتاری 2600 (1983)

در دوران آتاری ۲۶۰۰، بازی کردن با جوی‌استیک گاهی اوقات می‌توانست به دست‌هایتان فشار بیاورد. برای همین، وسیله‌ای معرفی کردند تا جوی‌استیک را ثابت نگه دارد. با این روش که آن را داخل یک تخته بزرگ قرار دهید! حتی NES هم نسخه خودش از این وسیله را داشت که به نام Speedboard شناخته می‌شد. 

بیشتر بخوانید: ۱۰ تا از کنسول های دستی با بهترین کیفیت گرافیکی

---

کنترلر بادی بازی Exciting Boxing (سال ۱۹۸۷)

در سال ۱۹۸۷، شرکت Konami بازی‌ای به نام Exciting Boxing را برای فامیکام منتشر کرد. در نگاه اول، این بازی چیزی جز یک عنوان ساده در سبک بوکس به نظر نمی‌رسید. مثل بیشتر بازی‌های بوکس، شما باید با مجموعه‌ای از حریفان که هرکدام سخت‌تر از قبلی هستند مبارزه کنید. در میان آن‌ها یک شخصیت شبیه کلاپر لَنگ (از فیلم Rocky) و حتی لوچادور بوکسور (کشتی‌گیر نقاب‌دار مکزیکی) هم دیده می‌شد. 

کنترلر شما یک کیسه بوکس بادی است که تصویر یک بوکسور روی آن چاپ شده است. با مشت زدن به این بادکنک بزرگ، ضربات شما در خود بازی منعکس می‌شود. این کنترلر بادی تنها برای همین بازی طراحی شده بود و با هیچ عنوان دیگری کار نمی‌کرد. 

بیشتر بخوانید: ۱۰ حقیقت جالب درباره پلی استیشن ۴ که احتمالا نمی‌دانستید

---

عینک سه‌بعدی SegaScope (سال ۱۹۸۷)

کنسول Sega Master System اصلی، ایده‌ی بازی‌های سه‌بعدی را از طریق یک هدست ویژه به نام SegaScope 3D Glasses امتحان کرد. این وسیله چیزی فراتر از عینک‌های مقوایی معمولی سه‌بعدی بود، چون باید آن را مستقیما به کنسول وصل می‌کردید و بازی را از پشت دو لنز که مدام چشمک زدن بودن، تماشا می‌کردید. این عینک‌ها به درستی کار می‌کردند، اما مشکل این بود که تقریبا نصف نرخ فریم بازی را کاهش می‌دادند.

عینک‌های SegaScope فقط روی نسخه‌ی اول مستر سیستم کار می‌کردند، چون در نسخه‌های بعدی این پورت از روی کنسول حذف شد. علاوه بر این، فقط با هشت بازی سازگار بودند. در همان زمان، فامیکام هم نسخه‌ی مخصوص خودش به نام Famicom 3D System را عرضه کرد، اما کامل شکست خورد و هرگز از ژاپن فراتر نرفت. این سیستم با بازی Falsion هم سازگار بود؛ عنوانی که جزو بهترین بازی‌های ۸ بیتی محسوب می‌شود، ولی هیچ‌وقت به آمریکا راه پیدا نکرد.

بیشتر بخوانید: تاریخچه کنسول‌ های پلی استیشن

---

کنترلر LJN Roll ‘n Rocker (سال ۱۹۸۹)

وسایلی مثل Power Glove و U-Force تلاش کردند روش‌های جدیدی برای کنترل بازی‌ها ارائه دهند. اما Roll ‘n Rocker آن نوآوری واقعی را به‌خوبی نداشت چون عملا فقط جایگزین دکمه‌های جهت (D-Pad) بود. حتی با این وسیله هم همچنان مجبور بودید برای دکمه‌های A ،B ،Select و Start از کنترلر اصلی استفاده کنید.

---

مبدل تلویزیون Game Gear (سال ۱۹۹۱)

در آن زمان، بزرگ‌ترین برگ برنده سگا گیم‌گیر این بود که صفحه‌نمایش رنگی داشت، در حالی که گیم‌بوی نینتندو هنوز تک‌رنگ بود. گیم گیر یک قابلیت جالب داشت افزونه‌ای که امکان تماشای تلویزیون را در حال حرکت فراهم می‌کرد.

در اوایل دهه ۹۰، تلویزیون‌های قابل حمل به‌ویژه در این اندازه بسیار کمیاب بودند، بنابراین این ویژگی توانست گیم‌گیر را متفاوت جلوه دهد. البته مشکل اصلی همچنان پابرجا بود یعنی عمر کوتاه باتری. پیش از آن‌ که گیم‌گیر به یک تلویزیون کوچک تبدیل شود، شارژ آن خیلی زود تمام می‌شد. با این حال، این نوآوری در زمان خودش یک حرکت نیمه‌انقلابی محسوب می‌شد.

بیشتر بخوانید: تاریخچه هک شدن شرکت‌های بازی

---

کنترلر SN/SG ProgramPad (سال ۱۹۹۳)

این وسیله برای کنسول‌های ۱۶ بیتی عرضه شد و در واقع یک کنترلر بود که یک صفحه LCD کوچک روی آن داشت. به کمک این نمایشگر و امکانات داخلی، قابلیت‌هایی مثل شلیک سریع (Rapid Fire)، اسلوموشن (با فشردن مکرر دکمه Start) و حتی قابلیت برنامه‌ریزی را داشتید. منظور از برنامه‌ریزی این بود که می‌توانستید مجموعه‌ای از دکمه‌ها را پشت سر هم تعریف کنید و سپس با فشردن تنها یک دکمه، کل آن ترکیب به‌طور خودکار اجرا شود. 

در بازی‌های فایتینگ خیلی مفید بود. مثلا اجرای حرکت Dragon Punch در Street Fighter II (حرکت جلو، پایین، جلو-پایین + مشت) روی D-Pad همیشه دقیق از آب درنمی‌آمد. یا حرکت اسپینینگ پایل‌درایور شخصیت Zangief (یک دایره کامل ساعتگرد + مشت) کار سختی بود. یا حتی می‌توانستید یک Fatality در Mortal Kombat را بارها و بارها بدون حفظ کردنش اجرا کنید.

بیشتر بخوانید: ۱۹ حقیقت از پلی استیشن ۳ که نمی‌دانستید

---

Booster Boy از Saitek (سال ۱۹۹۳)

از همان روزی که گیم‌بوی عرضه شد، لوازم جانبی مختلفی برای رفع محدودیت‌های آن وارد بازار شدند؛ از ذره‌بین‌ها گرفته تا چراغ‌های کوچک داخلی که همگی با هدف بهبود تجربه بازی طراحی شده بودند. اما شرکت Saitek یک قدم عجیب‌تر برداشت و انگار تصور کرد گیم بوی در واقع تونی استارک است و باید زره Hulkbuster خودش را داشته باشد!

Booster Boy گیم‌بوی را درون یک قاب عظیم قرار می‌داد که اندازه دکمه‌ها را بزرگ‌تر می‌کرد، یک ذره‌بین جمع‌ شونده، چراغ‌قوه و بلندگو به آن اضافه کرد. و حتی یک بخش در پشت دستگاه برای نگهداری چندتا کارتریج بازی در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: ۱۵ حقیقت جالب درباره گیم بوی که احتمالا نمی‌دانستید

---

Sony Glasstron (سال ۱۹۹۶)

می‌توان گفت Sony Glasstron پیش‌زمینه‌ای برای چیزی شبیه به PSVR بود. این دستگاه هیچ فناوری واقعیت مجازی نداشت، اما در عوض موفق شد صفحه‌نمایش تلویزیون را مستقیما جلوی چشمان شما قرار دهد.

این وسیله در اصل یک هدست بزرگ بود که هر بازی‌ای را روی نمایشگر داخلی‌اش نشان می‌داد و ادعا می‌کرد تجربه‌ای مشابه تماشای یک تلویزیون ۵۲ اینچی را از فاصله دو متری را شبیه‌سازی می‌کند. 

سونی در مجموع پنج مدل مختلف از این دستگاه را ساخت و قیمت آن هم حدود ۵۰۰ دلار بود؛ هزینه‌ای هنگفت برای تجربه‌ای که بیشتر از هر چیز، چشمان شما را به نابودی می‌کشاند! خیلی زود مشخص شد که چسباندن نمایشگر به فاصله‌ای این‌چنین نزدیک به چشم‌ها، روش ایده‌آلی برای بازی کردن نیست. به همین خاطر، این وسیله یک سیستم ایمنی داخلی داشت که اگر بیشتر از چند ساعت متوالی از آن استفاده می‌کردید، به‌طور خودکار خاموش می‌شد تا به چشم‌ها آسیب جدی نرسد.

بیشتر بخوانید: ۱۰۵ حقیقت جالب درباره پلی استیشن ۱ که احتمالا نمی‌دانستید

---

Game Boy Pocket Sonar (سال ۱۹۹۸)

در ابتدا قرار بود یک بخش کلی برای کنترلرهای مخصوص ماهیگیری داشته باشم. چون کنسول‌های نینتندو ۶۴، Switch و Dreamcast همگی کنترلرهای ویژه‌ای برای بازی‌های ماهیگیری داشتند. اما Pocket Sonar گیم بوی متفاوت‌تر و عجیب‌تر بود؛ چون به جای کمک برای پیدا کردن ماهی‌های مجازی، واقعا به شما کمک می‌کرد ماهی‌های واقعی را در دنیای واقعی پیدا کنید.

این وسیله فقط در ژاپن و توسط Bandai عرضه شد. هدفش این بود که هنگام سفرهای ماهیگیری به کارتان بیاید. علاوه بر این، یک دایرهالمعارف ماهی‌ها و حتی یک بازی ماهیگیری هم در خودش داشت.

بیشتر بخوانید: 20 حقیقت درباره کنسول دریم‌کست که نمیدانستید

---

Wii Cooking Mother Kit (سال ۲۰۰۴)

طراحان لوازم جانبی برای Wii علاقه زیادی داشتند که دسته این کنسول را درون اشیای مختلف قرار دهند تا تجربه بازی را واقعی‌تر و غوطه‌ورکننده‌تر کنند. برای مثال، در نسخه Wii از Guitar Hero، گیتار دیگر یک کنترلر مستقل نبود، بلکه جایگاهی داشت که دسته اصلی Wii داخل آن قرار می‌گرفت و عملکردش از طریق همان کنترلر انجام می‌شد. 

حتی در Mario Kart Wii هم یک فرمان پلاستیکی عرضه شد که با کنترل‌های حرکتی کنسول به‌خوبی هماهنگ بود و تجربه رانندگی لذت‌بخشی ایجاد می‌کرد. حالا برسیم به Wii Cooking Mother Kit، مخصوص کسانی که بازی Cooking Mama را بازی می‌کردند. این یک چاقوی سوئیسی پلاستیکی بزرگ برای آشپزی بود که به Wii Remote متصل می‌شد.

بیشتر بخوانید: ۱۵ حقیقت جالب درباره نینتندو Wii که احتمالا نمی‌دانستید

---

لوازم جانبی فراموش شده

لوازم جانبی دنیای بازی‌های ویدیویی همیشه پر از خلاقیت، ریسک و گاهی هم کمی دیوانگی بوده‌اند. بسیاری از این ابزارها با هدف افزودن عمق و غوطه‌وری بیشتر به تجربه بازی ساخته شدند، اما بعضی از آن‌ها به دلیل طراحی عجیب، قیمت بالا یا کارایی محدود خیلی زود به دست فراموشی سپرده شدند.

با این حال، مرور چنین وسایلی نشان می‌دهد که صنعت بازی همیشه مرزهای خلاقیت را جابه‌جا کرده و ایده‌های متفاوتی را آزمایش کرده است. حتی اگر بسیاری از آن‌ها شکست خورده باشند، باز هم الهام‌بخش نسل‌های بعدی تکنولوژی شدند.

بیشتر بخوانید: تاریخچه کنسول‌های نینتندو (Nintendo)