فیلم The Trial of the Chicago 7 یک درام جنایی است که بر اساس وقایع حقیقی توسط آرون سورکین ساخته شده است. داستان فیلم درباره یک گروه هفت‌نفره از فعالان اجتماعی است که مخالف جنگ ویتنام هستند و به همین خاطر به توطئه و عبور از خطوط قرمز متهم می‌شوند.
بازیگران درجه یک و مطرحی چون ساشا بارون کوهن، ادی ردمین، یحیی عبدالمتین دوم، جرمی استرانگ، جوزف گوردون لویت، توماس میدلتیچ، فرانک لانگلا، ویلیام هرت، مایکل کیتون و مارک رایلنس در The Trial of the Chicago 7 به ایفای نقش پرداخته‌اند و این اثر توانسته با عملکرد عالی خود نمره ۷.۹ در IMDb را کسب نموده و همچنین نظر ۹۱ درصد از منتقدان راتن تومیتوز را به خود جلب کند.
اما خب ورای این مسائل فنی، خیلی از مخاطبان می‌خواهند بدانند این فیلم موفق چقدر به وقایع حقیقی وفادار بوده و تا چه حد در به تصویر کشیدن اتفاقات تاریخی آن زمان موفق بوده است. در همین راستا قصد داریم در ادامه این مقاله صحت تاریخی The Trial of the Chicago 7 را بررسی کنیم. با ما همراه باشید.
- مولان و ۹ فیلم سینمایی دیگر که از نظر تاریخی نادرست هستند
- آیا فیلم The Conjuring از لحاظ واقعیت تاریخی صحت دارد؟
دلیل حضور گروه «شیکاگو هفت» در دادگاه چه بود؟
این گروه در اصل شامل هشت نفر می‌شده و متشکل از فعالانی بوده که به عبور از خطوط قرمز در ایالت و ایجاد شورش در شیکاگو متهم شدند. افراد دولتی مدعی بودند این گروه حقوق مدنی را زیر پا گذاشته‌اند و باید محاکمه بشوند.
اما داستان واقعی The Trial of the Chicago 7 نشان می‌دهد این گروه برای اعتراض به جنگ ویتنام به شیکاگو رفته بودند. آن‌ها همچنین معترض بودند که نامزد دموکراتِ ریاست جمهوری در آن زمان (هیوبرت هامفری) مستقیم با این جنگ مخالفت نمی‌کرد.
در هر حال دادگاه گروه هشت نفره مذکور را به جلوگیری از اجرای قانون توسط افسران پلیس و تشویق دیگران به ساخت بمب‌های آتش‌زا متهم کرده بود. این گروه شامل ابی هافمن، تام هایدن، بابی سیل، جری روبین، دیوید دلینگر، لی واینر، جان فروینس و رنی دیویس بود. گرچه بابی سیل نهایتا از فرآیند دادگاه خارج شد و برای همین فیلم آرون سورکین عنوان The Trial of the Chicago 7 را برگزیده است.
در ضمن باید اشاره کرد که در کنار این هشت نفر، شانزده نفر دیگر نیز در دادگاه نام برده شدند اما خب هیچ‌گاه مورد پیگرد قانونی قرار نگرفتند.
دادگاه شیکاگو چه مدت طول کشید؟
قسمت اعظمی از این دادگاه طویل و پرتنش در فیلم The Trial of the Chicago 7 به تصویر کشیده نمی‌شود و دلیل آن هم مشخصا محدودیت زمان یک فیلم است. این دادگاه در اصل به مدت ۵ ماه به طول انجامید؛ یعنی از سپتامبر ۱۹۶۹ تا فوریه ۱۹۷۰. رای نهایی دادگاه – که بعدها طی اعتراض تغییر کرد – در تاریخ ۲۰ فوریه ۱۷۹۰ اعلام شد.
آیا معترضانی که به شیکاگو آمدند واقعا قانون‌شکنی کرده بودند؟
از نظر تکنیکی، بله. بیشتر این معترضان از گروه ییپیز (Youth International Party) و موب (National Mobilization Committee to End the War in Vietnam) بودند. مراجع قانونی مکان‌های خاصی را جهت جمع شدن و اعتراض به این گروه‌ها اختصاص داده بودند اما این گروه‌ها محدودیت‌های خود را به کلی زیر پا گذاشتند و در اقصی نقاط شهر تجمع کردند.
ریچارد دالی شهردار وقت شیکاگو مدعی بود دلیل این محدودیت‌ها حفظ امنیت مردم و حاضران کنگره دموکراتیک است. او به نوعی قصد داشت معترضان را خارج از دید عمومی نگه دارد تا مشکلات کمتری ایجاد کنند. اما خب طی پنج شبانه روز، معترضان تمام محدودیت‌های قانونی را زیر پا گذاشتند. آن‌ها تلاش کردند به سمت International Amphitheater راهپیمایی کنند و حتی به اداره مرکزی پلیس هم بروند.
گفته می‌شود گروه‌های معترض حتی قانون منبع رفت و آمد از ساعت ۱۱ شب را زیر پا گذاشتند و پلیس در ابتدا برای اجرای این محدودیت پا به عرصه گذاشت. اما خب مشکل اینجا بود که هزاران معترض در مقابل چند صد پلیس قرار داشتند. در ضمن اکثر این معترضان به خاطر پر بودن هتل‌ها جایی برای ماندن نداشتند و تنها گزینه‌شان ماندن در پارک شهر بود.
آیا معترضان تپه را گرفتند و پلیس را کنار زدند؟
خیر. داستان فیلم اینگونه روایت می‌شود که پلیس دور مجسمه ژنرال جان لوگان جمع شده بودند و سپس معترضان آن‌ها را کنار زده و به مجسمه نزدیک می‌شوند. اما بر اساس شواهد تاریخی این اتفاق دقیقا برعکس بوده؛ بدان معنا که معترضان پیش از ورود پلیس به محل تپه را تسخیر کردند و پرچم‌هایشان را بالا بردند.
پس از این اتفاق، نیروهای پلیس وارد میدان می‌شوند تا معترضان را متفرق کرده و از مجسمه دور نمایند. این مسئله به درستی در مستند Chicago 10 به نمایش درآمده است.
آیا جری روبین پس از نجات یک زن دستگیر شد؟
خیر. در فیلم مشاهده می‌کنیم که چند معترض پس از دیدن یک زن با پرچم آمریکا خشمگین می‌شوند و قصد تجاوز به او را دارند. هنگامی که این افراد به زن نزدیک می‌شوند، جری روبین مداخله کرده و تلاش می‌کند زن را از پارک بیرون ببرد. در همین نقطه یک پلیس روی سر او اسلحه می‌گذارد و وی را دستگیر می‌کند.
اما خب نحوه دستگیری واقعی روبین به این شکل نبوده است. مهم‌تر اینکه هیچ سندی به به نجات یک زن توسط روبین اشاره نکرده. روبین در واقع پس از خروج از پارک هنگامی که در خیابان است توسط پلیس بازداشت می‌شود.
آیا جری روبین توسط یک مامور مخفی زن فریب داده شد؟
خیر. مامور مخفی فیلم «دادگاه شیکاگو هفت» با بازی کیتلین فیتزجرالد به طور کلی ساختگی است. جری روبینِ واقعی هیچ‌گاه توسط یک مامور مخفی زن فریب داده نشد. شخصیت فیتزجرالد احتمالا با هدف عمیق‌تر کردنِ داستان جری به فیلم اضافه شده است.
در حقیقت سه مامور مخفی به جمع معترضان نفوذ کردند و یکی از آن‌ها با نام رابرت پیرسون نقش بادگارد جری را برعهده گرفت. او خود را به عنوان یکی از اعضای گنگ موتورسواران جا زده بود.
- بررسی داستان فیلم Once Upon a Time in Hollywood از منظر تاریخی
- نقد فیلم Witches – جادوی رولد دال در پرده نقره‌ای
آیا معترضان (از جمله جری و ابی هافمن) برای آزادسازی تام هایدن به اداره پلیس رفتند؟
بله. داستان واقعی The Trial of the Chicago 7 تایید می‌کند چنین اتفاقی در حقیقت رخ داده است. معترضانی که به سمت اراده پلیس رفته بودند و تعداد قابل توجهی نیروی پلیس مسلح در بیرون ایستگاه روبه رو شدند. همان‌طور هم که در فیلم مشاهده کردیم، تام هایدن با قرار وثیقه از بازداشتگاه آزاد شد.
مسئول خشونت‌های اعتراضات شیکاگو چه کسانی بودند؟ پلیس یا معترضان؟
در حقیقت هر دو گروه مسئول افزایش خشونت در اعتراضات بودند. فیلم The Trial of the Chicago 7 به طور کلی پلیس را منبع خشونت و رفتارهای نابه‌جا می‌داند و معترضان را انسان‌هایی بی‌خطر و قربانی خطاب می‌کند. در نتیجه، بخش‌های مهمی از این فیلم به شکل یک‌طرفه روایت شده است.
در جریان رویارویی‌های خشونت‌بار در شیکاگو، بسیاری از افسران پلیس برای چنین شرایطی تعلیم ندیده بودند و پس از مواجهه با معترضان خشن، دست به کارهایی زدند که خالی از ملاحظه بود. به عنوان مثال در پاره‌ای از موارد نیروهای پلیس به تمام افراد حاضر در صحنه (حتی خبرنگاران) حمله می‌کرد.
اما این‌ها دلیل نمی‌شود رفتارهای خشونت‌آمیز و خارج از عرف بسیاری از معترضان را نادیده بگیریم. فیلم تنها جراحت عده‌ای از معترضان را نشان می‌دهد در حالی که تصاویر و مستندات تاریخی نشان می‌دهد خشونت از سوی هر دو طرف وجود داشته است.
طی تمام این سال‌ها هالیوود و رسانه‌ها نقش پلیس را کنار زده و تنها روی معترضان تمرکز کرده‌اند. خیلی از مستندات و فیلم‌هایی که با محوریت اعتراضات شیکاگو ساخته شده تنها خشونت وارده از سوی پلیس را نشان می‌دهد و خبری از خشونت و رفتارهای نامناسب معترضان نسبت به پلیس نیست.
در فیلم «شیکاگو ۷» بیشترین تهدیدی که از سوی معترضان می‌بینیم، پرتاب چند تکه سنگ به نزدیکی پای ماموران پلیس است! اما باید در جریان باشید طی این اعتراضات گسترده که اغلب بالای ۱۰ هزار نفر را شامل می‌شدند، معترضان کلوخ، سنگ، آجر، شیشه بطری، کیسه‌های پر از ادرار و مدفوع و توپ‌های گلف میخ‌دار را به سوی ماموران پرتاب می‌کردند.
در کنار این موارد معترضان حتی درگیری فیزیکی هم با نیروهای پلیس داشتند و بسیاری از اموال عمومی و شخصی را ویران نمودند. متاسفانه این‌ها مواردی است که فیلم The Trial of the Chicago 7 به کلی نادیده گرفته است.
حتی در لحظات آرام‌ترِ اعتراضات، گروه‌های معترض با توهین لفظی (مثل «خوک» خطاب کردن مامور) نیروهای پلیس را عصبانی می‌کردند. در هر حال، خشونت‌های وقایع شیکاگو کاملا دو طرفه بود و نادیده گرفتن یک سوی میدان به کلی غلط است.
آیا فرد همپتون هم‌موسس بلک پنتر در دادگاه بابی سیل را راهنمایی کرد؟
خیر. هیچ شواهدی مبنی بر حضور فرد همپتون در کنار بابی سیل در دادگاه وجود ندارد. در حالی که احتمالا چند تن از اعضای بلک پنتر در دادگاه حضور داشتند، فیلم «شیکاگو 7» همپتون را در وقایع دادگاه معرفی می‌کند تا بعدها مرگ او را به پلیس نسبت دهد. در طول فیلم، مرگ همپتون به بابی سیل روحیه بیشتری برای مبارزه در دادگاه می‌دهد.
آیا قاضی دادگاه واقعا دستور بستن دهان بابی سیل را داد؟
بله. بابی سیل به خاطر عدم حضور وکیلش در دادگاه درخواست تعویق آن را داشت که با موافقت قاضی همراه نشده بود. قاضی مدعی بود ویلیام کانستلر می‌تواند نماینده و وکیل او در دادگاه باشد اما بابی سیل به این مورد معترض بود.
در همین راستا وقتی دادگاه ادامه یافت، بابی سیل مدام فرآیند کار را قطع می‌کرد و قاضی را «خوک»، «فاشیست»، «نژادپرست» و بسیاری موارد دیگر خطاب نمود. پس از آن قاضی دستور داد ماموران جلوی این رفتارهای سیل را بگیرند و آن‌ها نیز با بستن متهم به صندلی، دهان او را بستند.
در حالی که فیلم The Trial of the Chicago 7 بابی سیل را مدت کوتاهی به این شکل نشان می‌دهد، طبق شواهد او به مدت سه روز به همین شکل در دادگاه حضور می‌یافته است. وکیل سیل در آن زمان دادگاه را یک «محل شکنجه قرون وسطایی» خواند. با این حال عده‌ای هم می‌گفتند تنها راه ادامه دادگاه و کنترل بابی سیل همین بوده است.
- معرفی بهترین کتاب‌هایی که به دوست‌داشتنی‌ترین فیلم‌ها تبدیل شدند
- با بهترین فیلم‌های فلسفی تاریخ سینما آشنا شوید [قسمت دوم]
پس از روز سوم قاضی اجازه ورود بابی سیل به دادگاه را به حالت عادی داد اما ظاهرا این معترض بازهم به رفتارهای نامناسب خود ادامه داد. در همین راستا، قاضی بابی سیل را به خاطر این رفتار و تمام قانون‌شکنی‌های دیگرش به ۴ سال زندان محکوم کرد.
پس از خروج سیل از دادگاه، گروه «شیکاگو ۸» به «شیکاگو ۷» تغییر نام داد. گرچه احکام قاضی دادگاه نسبت به سیل غیرقانونی محسوب می‌شد و بعدها دادگاه عالی ایالتی حکم زندان او را تغییر داد و قرار بود او به صورت مجزا محاکمه شود؛ البته دادگاه مجزا هیچ‌گاه برپا نشد.
آیا ریچارد شولتز با بازی جوزف گوردون لویت واقعا نسبت به متهمان دلسوز بود؟
اصلا و ابدا. ریچارد شولتز یکی از سخت‌گیرترین اعضای دادگاه بود که در هر فرصتی به سوی متهمان و وکلایشان می‌تاخت. در واقع هدف مسئولان ایالتی از انتخاب او دقیقا چنین خوی و رویکردی بود. در نتیجه، صحنه ابتدایی فیلم و بسیاری دیگری از صحنه‌ها مربوط به شولتز واقعیت تاریخی ندارند.
آیا تام هایدن نام سربازان کشته‌شده در ویتنام را در دادگاه اعلام کرد؟
خیر. در فیلم «شیکاگو ۷» تام هایدن در صحنه‌ای حماسی و پرتنش صحبت‌های قاضی را نادیده گرفته و شروع به خواندن نام بیش از ۴ هزار سربازی می‌کند که در جنگ ویتنام کشته شده بودند. این صحنه در فیلم بسیار مهم است اما خب در واقعیت اصلا به وقوع نپیوسته.
در واقع هم‌قطار او دیوید دلینگر بود که مشغول خواندن نام‌ها شد. این اتفاق هم برخلاف آنچه در فیلم می‌بینیم، اوایل فرآیند دادگاه در ۱۵ اکتبر ۱۹۶۹ رخ می‌دهد. دلینگر در این روز پیش از آنکه قاضی وارد دادگاه شود ایستاد و نام سربازان کشته شده در جنگ ویتنام را خواند. زمانی که قاضی وارد دادگاه شد، دلینگر را مجبور به توقف کرد و پس از آن درگیری لفظی میان قاضی و دلینگر به ضرر متهم تمام شد.
گروه شیکاگو هفت بالاخره مجازات شدند؟
هیئت منصفه هیچ‌یک از افراد شیکاگو هفت را به «توطئه» متهم نکردند. پنج تا از هفت مرد (تام هایدن، ابی هافمن، رنی دیویس، دیوید دلینگر و جری روبین) به خاطر جرم‌های دیگر به پنج سال زندان محکوم شدند.
اما خب همه هفت نفر به علاوه وکلایشان به خاطر درگیری‌ها و نحوه برخوردشان در دادگاه به نوعی مجازات شدند (حتی ویلیام کانستلر بیش از ۳ سال در زندان بود).
در مورد بابی سیل هم همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، قاضی در ابتدا یک حکم ۴ ساله زندان برای او برید اما پس از دو سال دادگاه عالی فدرال رای را برگرداند و وی از زندان آزاد شد. طبق شواهدی که موجود است، سیل پس از آزادی بعدها در دو قتل شریک جرم بود اما خب دیگر هیچ‌گاه کارش به دادگاه کشیده نشد.
آیا افسران پلیس هم مجازات شدند؟
بله. بر اساس شواهد موجود ۸ افسر پلیس توسط دادگاه عالی فدرال به خاطر زیرپا گذاشتن حقوق مدنی و خشونت بیش از حد علیه معترضان مجازات شدند.
مردم آمریکا در آن زمان سمت پلیس را گرفتند یا معترضان؟
طبق آمار در آن زمان ۸۰ درصد از مردم آمریکا مخالف نحوه اعتراض توسط گروه‌های معترض بودند و آن‌ها را مقصر اصلی درگیری‌ها دانستند.
در مجموع، دقت تاریخی فیلم چقدر است؟
اکثر وقایع کلی فیلم از نظر تاریخی درست هستند اما خب همان‌طور که طی مقاله مشاهده کردید، سازندگان بخش‌هایی را برای ایجاد جنبه‌های هنری وارد فیلم کرده‌اند و از سویی بسیاری از حقایق را نادیده گرفته‌اند.
مهم‌ترین مشکل فیلم The Trial of the Chicago 7 قضاوت یک طرفه آن نسبت به وقایع اعتراضات شیکاگو است که اجازه نمی‌دهد آن را به عنوان اثری دقیق از لحاظ تاریخی قلمداد کنیم.
جالب است بدانید ۸ نفر اصلی گروه شیکاگو همیشه مدعی بودند سیستم عدالتی در ایالات متحده فاسد و غیرمنصفانه است اما خب پس از مدتی تقریبا تمام احکام قاضی دادگاه توسط دادگاه عالی فدرال برگردانده شد؛ این موضوع هم از جمله مسائلی است که فیلم به آن توجهی ندارد.
عالی بووود
مطمئنا با توجه به داستانش شانس زیادی تو اسکار داره. فیلنامه واقعا خیلی خوب بود و بازی ادی ردمین و جوزف گوردن لویت و حتی کوهن خیلی خوب بود