نگاهی به قسمت سیزدهم سریال قورباغه – ماجراجویی‌های بدترکیب
با آغاز نیم‌فصل دوم سریال قورباغه به نظر می‌رسید که نخستین مجموعه هومن سیدی تصمیم گرفته در سطحی بالاتر از اهدافی که دنبال می‌کرد، قرار بگیرد. سطح هیجان این سریال در اپیزود به اپیزود نیم‌فصل ...
با آغاز نیم‌فصل دوم سریال قورباغه به نظر می‌رسید که نخستین مجموعه هومن سیدی تصمیم گرفته در سطحی بالاتر از اهدافی که دنبال می‌کرد، قرار بگیرد. سطح هیجان این سریال در اپیزود به اپیزود نیم‌فصل دوم بیشتر شد و به نظر می‌رسید که در اپیزودهای منتهی به پایان فصل اول به اوج می‌رسد. اما قسمت سیزدهم سریال قورباغه ثابت می‌کند که چرا محبوب‌ترین سریال این روزهای سرویس استریم نماوا عجله‌ای برای پیش‌بردن داستان اصلی‌اش نداشت؛ به نظر می‌رسد که هومن سیدی و همکارانش توانایی مدیریت یک فیلم‌نامه همه‌فن‌حریف را ندارند. با ویجیاتو همراه باشید.
برای دانلود قسمت سیزدهم سریال قورباغه از لینک‌های زیر استفاده کنید
حرکت در میان ژانرهای کلیدی سینما و تلویزیون حداقل روی کاغذ فرایند آسانی به نظر می‌رسد. گروهی از تماشاگران حرفه‌ای سینما که به تماشای فیلم Zombieland رفته بودند احتمالا در پاسخ به این سوال که می‌توانند فیلم‌نامه‌ای کمدی ترسناک در سطح و اندازه این فیلم بنویسند، کلمات مثبتی به زبان می‌آوردند. اما رت ریسی و پائول ورنیک حتی با همکاری دیوید کالاهام هم نتوانستند موفقیت یکی از بهترین کمدی ترسناک‌های قرن بیست و یکم را در دنباله آن تکرار کنند.
بنابراین آن‌چه از ترکیب و چینش ژانر در یک فیلم‌نامه مهم‌تر به نظر می‌رسد، حفظ‌کردن کیفیتی است که نویسندگان آن شکل‌گیری‌اش را نوید داده‌اند. هومن سیدی با نگارش فیلم‌نامه فیلم مغزهای کوچک زنگ‌زده ثابت کرد که توان تحسین‌برانگیزی در آراستن یک فیلم سینمایی به مجموعه جذابی از ژانرهای هنر هفتم را درون خودش پیدا کرده اما به نظر نمی‌رسد که دبورا یانگ، منتقد هالیوود ریپورتر، قسمت سیزدهم سریال قورباغه را هم به اندازه درام گانگستری هومن سیدی دوست داشته باشد.
در شرایطی که فیلم مغزهای کوچک زنگ‌زده در ۱۱۰ دقیقه زمانی که داشت ترکیب جنون‌آمیزی از داستان‌پردازی حماسی و شخصیت‌پردازی احساسی را به تصویر می‌کشید، ضعف‌های بزرگی در مسیر کلی فیلم‌نامه سریال قورباغه وجود دارد. اما برای سریالی که پس از سیزده قسمت هنوز حفره‌های عجیبی در پردازش شخصیت‌هایش باقی گذاشته، قابل پیش‌بینی بود که در رسیدن به نقطه اوجی مشابه با فیلم مغزهای کوچک زنگ‌زده به مشکل می‌خورد.
حتی برای تماشاگری که همه سیزده اپیزودی که تا امروز از سریال قورباغه منتشر شده را با دقت تماشا کرده، حدس و گمان‌های بسیاری وجود دارد که به نظر نمی‌رسد در سه اپیزود باقی‌مانده هم برطرف شوند.
تزریق سینوسی هیجان
برای سریالی که در اپیزود اول درامی ماجراجویانه بود [و به شکل واضحی از فیلم La Haine الگو می‌گرفت] و در اپیزود دوم به تراژدی‌ای گانگستری تبدیل می‌شد که شخصیت‌های نوظهورش را به شکل عمیقی پردازش می‌کرد، احتمالا تبدیل‌شدن اپیزود سوم به درامی اجتماعی که به عمق تراژدیک ماجرا سقوط می‌کند، چندان عجیب نبود.
اگرچه اپیزود چهارم با فضایی کالت، متفاوت و نزدیک به آثار وس اندرسون به شیوه روایی پردازش داستان پناه برد اما اپیزود پنجم با تمرکز شدید روی تبدیل‌شدن به یک علمی تخیلی روان‌شناختی داستان سریال را وارد سطح جدیدی کرد که در اپیزودهای بعدی هیچ نشانی از بازگشت به آن فضای متمایز هم دیده نمی‌شد.
از مجموعه سریال‌های فراموش‌شده بخوانید:
- فیلسوف کمدین نیویورکی در سریال Louie
- شیوع ویروسی در سال ۲۰۲۰ در سریال The Last Man on Earth
- جیمز باند بی‌تربیت در سریال Archer
- وقتی والتر وایت در سریال Ozark حسابدار می‌شود
- کمدی‌تر از زندگی کارمندی با سریال The Office
- سریال Freaks and Geeks و روزهایی که ستاره‌های هالیوود نوجوان بودند
- سریال Sons of Anarchy و داستان رفتن و نرسیدن پیوسته
- سریال The X-Files و مخوف‌ترین پرونده‌های ماورایی
اپیزود ششم یک حرکت رو به جلوی تحسین‌برانگیز در فیلم‌نامه‌ای لقب گرفت که به سردرگم نگه‌داشتن مخاطبش افتخار می‌کرد. با این حال اپیزود هفتم به‌عنوان پُردیالوگ‌ترین، مهم‌ترین و پیش‌رونده‌ترین اپیزود سریال پس از اپیزود نخست به همان میزان که روایت اصلی داستان را رو به جلو حرکت داد، ثابت کرد که این وظیفه خطیر را تنها از روی اجبار انجام داده و اگر می‌توانست باز هم در تفسیر روایتش درجا می‌زد.
هشتمین اپیزود سریال قورباغه بالاخره به همان روایتی که تماشاگرش را برای روایت آن معطل کرده بود، بازگشت و البته که این جشن هیجان‌انگیز را به خوبی مدیریت کرد. پایان نیم‌فصل اول سریال در شرایطی رقم خورد که با مطرح‌کردن پاسخ‌های قابل قبول به همه پرسش‌های رهاشده حالا این امید شکل گرفته بود که نیمه دوم نخستین مجموعه داستانی هومن سیدی همان انفجاری باشد که از آن انتظار می‌رود.
قسمت نهم سریال قورباغه با ترک عادتی که برادران قبلی‌اش به آن اعتیاد پیدا کرده بودند، تصمیم گرفت تا داستانی بی‌تعارف و مستقیم را روایت کند. بنابراین به‌عنوان نخستین اپیزود نیمه دوم فصل اول سریال به همان مقدمه‌ای پرداخت که انتظار تماشای آن می‌رفت. دهمین اپیزود سریال قورباغه با بازگشتی شکوهمند و هیجان‌انگیز به گذشته‌ای نه‌چندان دور، پی‌ریزی‌های روایت اصلی‌اش را وارد سطح جدید کرد تا ثابت کند که هومن سیدی می‌داند زمان زیادی برای بیش از حد طولانی‌کردن داستانش ندارد. این اپیزود به‌عنوان یکی از پیش‌رونده‌ترین اپیزودهای سریال به مدار اصلی‌ترین رابطه‌ای که در سریال روایت شده، بازگشت تا شکل‌گیری شخصیت‌هایی که مدت‌ها پیش معرفی کرده را نهایی کند.
مجموعه‌‌ای درست از گذشته‌نمایی‌های تاثیرگذار که در اپیزود یازدهم سریال به تصویر کشیده شدند، نشان می‌دادند که هومن سیدی و همکارانش همه تمرکزشان را روی روایت داستان اصلی قرار داده‌اند. آن‌ها با پیش‌بردن تحسین‌برانگیز و هیجان‌آور ماجرا به یازدهمین اپیزود سریال قورباغه کمک کردند تا به کلیدی‌ترین، مهم‌ترین و خیره‌کننده‌ترین اپیزود سریال [حداقل تا زمان انتشارش] تبدیل شود.
دوازدهمین بخش مجموعه داستانی هومن سیدی در جایگاه طولانی‌ترین اپیزود سریال [تا پیش از انتشار قسمت سیزدهم سریال قورباغه] با مطرح‌کردن زوایای پنهان و گم‌شده داستان اصلی‌ِ شخصیت‌های به ظاهر فرعی‌اش تلاش کرد تا در جایگاه صریح‌ترین، شجاع‌ترین و کلیدی‌ترین اپیزود نیم‌فصل دوم سریال قرار بگیرد. اما کاملا واضح بود که فیلم‌نامه سریال هومن سیدی مسیر نادرستی را برای تکمیل‌کردن تکه‌های نهایی پازل بی‌نهایت قطعه‌اش برداشته و کاخ جذابی که سریال قورباغه از داستانش ساخته به‌زودی فرو می‌ریزد.
قسمت سیزدهم سریال قورباغه با عجله‌ای نگران‌کننده تلاش می‌کند تا شخصیت‌های اصلی ماجرا را در مجموعه بی‌پایانی از چالش‌های ریز و درشت قرار دهد و نه‌تنها در روایت سقوط شخصیت‌هایش به درون این چاله‌های کم‌عمق و عمیق شکست می‌خورد بلکه نشان می‌دهد فیلم‌نامه سریال از همان ابتدا هم ظرفیت و توانایی دست‌یابی به سطح خیره‌کننده‌ای از هیجان آمیخته با سرعت را نداشته است.
سریع و آتشین
قسمت سیزدهم سریال قورباغه با یک گذشته‌نمایی کلیدی از رابطه نوری [با هنرنمایی نوید محمدزاده] و رامین [با درخشش صابر ابر] آغاز می‌شود. سریال برای چندمین بار به تبدیل‌شدن نوری از یک پسرک ضعیف خجالتی به یک مرد صاحب امپراطوری می‌پردازد. در شرایطی که هومن سیدی می‌تواند صحنه‌های جذاب‌تری از زمان حال زندگی نوری به تماشاگرش ارائه دهد تا جذبه و خیره‌کنندگی او را بیشتر از قبل نشان دهد، مشخص نیست که دلیل تاکید بیش از حد به ضعیف‌بودن نوری در سال‌های نه‌چندان دور چیست.
پس از آن نوبت به مخبری می‌رسد که اخبار خاصی برای نوری آورده و به او خبر می‌دهد که پلیس بیشتر از هر زمانی به قلمرو امپراطوری‌اش نزدیک شده و باید هر چه زودتر راهکاری برای خطرهای احتمالی پیدا کند. نوری که اعتمادش به همه اطرافیانش را از دست داده از سیامک [با هنرنمایی سیامک اتفاقیان] که مدیریت مسئولیت‌های داخل خانه را برعهده دارد، مشاوره می‌گیرد. سیامک به او پیشنهاد می‌کند که خانه را هر چه زودتر ترک کند.
نوری که خودش را آهسته آهسته در وضعیتی قرار داده که در آن حتی به خواهر ناتنی‌اش هم اعتماد نداشته باشد از رامین می‌خواهد که هماهنگی‌های لازم برای جابه‌جایی او را انجام دهد. براساس اطلاعاتی که لیلا [با هنرنمایی فرشته حسینی] فاش کرده، نوری خانه‌ای مجلل هم در روسیه دارد که می‌تواند پناهگاه او در این شرایط بحرانی باشد. رامین که تصور نمی‌کرد مسیر نوری به سوی روسیه تغییر کند، هماهنگی‌های لازم را با فرانک بهرامی [با هنرنمایی سحر دولتشاهی] انجام می‌دهد.
یکی از برتری‌های سریال‌های تلویزیونی [که می‌تواند به مهم‌ترین برتری آن‌ها هم تبدیل شود] در مقایسه با فیلم‌های سینمایی آن است که فیلم‌نامه مجموعه‌های داستانی فرصت بسیار بیشتری برای بسط و توسعه داستان‌سازی و شخصیت‌پردازی دارند. بنابراین نویسندگان فیلم‌نامه یک سریال تلویزیونی تلاش می‌کنند آجر به آجر روایت‌های اصلی و فرعی‌شان را به مرور زمان روی یکدیگر قرار دهند. آن‌چه در قسمت سیزدهم سریال قورباغه روایت می‌شود در مدیوم سریال‌سازی روایتی نیست که در یک اپیزود حتی ۶۵دقیقه‌ای قابل بسط باشد.
اما مشکل اساسی دقیقا از جایی آغاز می‌شود که عجله عجیب قسمت سیزدهم سریال قورباغه برای پیش‌بردن داستان ساختار واضحی هم ندارد. در شرایطی که شکل‌گیری دلایل فرار نوری از ویلای خاکستری‌اش در کمتر از ده دقیقه و به شکلی مبهم کامل می‌شود، تلاش‌های فرانک برای هماهنگی افرادی که باید ماده مخدر قورباغه را جابه‌جا کنند هم چندان واضح به نظر نمی‌رسد.
ماموریت غیرممکن
سریال هومن سیدی و همکارانش به‌صورت کلی ثابت کرده که بسیاری از ابهام‌هایی که در یک اپیزود ایجاد می‌کند را در اپیزودهای بعدی پاسخ می‌دهد اما ماموریت فیلم‌نامه سه اپیزود باقی‌مانده برای مدیریت حفره‌های ابهام‌برانگیزی که در قسمت سیزدهم سریال قورباغه شکل گرفته‌اند، اندکی غیرممکن به نظر می‌رسد. اگر قسمت سیزدهم سریال قورباغه برای روایت جابه‌جایی امپراطوری نوری عجله به خرج نمی‌داد و در روایت جزییات داستان آرامش بیشتری پیدا می‌کرد، می‌توانست به هیجان‌انگیزترین اپیزود سریال هم تبدیل شود.
اما قسمت سیزدهم سریال قورباغه در بهترین حالت روایتی بدترکیب از ماجراجویی‌های هیجان‌انگیزی لقب می‌گیرد که سریال به دلیل هدردادن بخش عظیمی از زمانش برای تفسیر حوادث فرعی مجبور شده داستانی سریع و آتشین برای به تصویرکشیدن آن فراهم کند.
نقد سریال قورباغه را در ویجیاتو بخوانید:
- نگاهی به قسمت اول سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت دوم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت سوم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت چهارم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت پنجم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت ششم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت هفتم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت هشتم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت نهم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت دهم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت یازدهم سریال قورباغه
- نگاهی به قسمت دوازدهم سریال قورباغه
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.