شوالیه تاریکی شخصیتی است که به راحتی خودش را در انواع داستان‌ها جا می‌دهد. اما برخی از بهترین روایت‌های مربوط به بتمن ماجراهایی روان شناسانه هستند. شوالیه محافظ گاتهام شخصیتی محسوب می‌شود که در چنین داستان‌هایی به راحتی می‌درخشد؛ چرا که خود او، متحدان و دشمنانش تمام جنبه‌های الزامی برای روایت‌های روان شناسانه را فراهم می‌کنند.
می‌توان گفت که استفاده از بتمن برای نگاه به درون ذهن انسان‌ها و چیزهایی که روی ذه انسان تأثیر می‌گذارد در اکثر مواقع عالی از آب درمی‌آید. قهرمان‌ها و شخصیت‌های کمی در دنیای کمیک‌ها وجود دارند که مثل بتمن بتوانند در ماجراهای روان شناسانه در محوریت داستان قرار بگیرند.
حالا هم قصد داریم در این مطلب به سراغ ۱۰ مورد از این داستان‌های روان شناسانه برتر با حضور بتمن و شخصیت‌های مربوط به او برویم.
۱۰. The Dark Knight Returns
کمیک The Dark Knight Returns فرانک میلر (Frank Miller) یکی از آثار کلاسیک در مدیوم کمیک‌ها محسوب می‌شود. همچنین بیش از چیزی که به نظر می‌آید یک داستان روان شناسانه از بتمن را ارائه می‌کند. این داستان نشان می‌دهد که درون شوالیه تاریکی پس از بازنشستگی چه می‌گذرد؛ او تبدیل به یک معتاد هیجان شده که وجود یک حفره را در زندگی‌اش احساس می‌کند. در طول The Dark Knight Returns ذهن بتمن به نمایش درمی‌آید و نمایی از نگاه فاشیستی او به دنیا و خطوط قرمزی که حاضر است از آن‌ها عبور کند دیده می‌شود.
می‌توان به The Dark Knight Returns به چشم یک نمای جالب از ذهن شوالیه شنل‌پوش گاتهام نگاه کرد؛ یک فرد که از اساس خرد شده و سعی می‌کند با مشت‌هایش به دنیا منطق بدهد. این داستان در سطوح مختلفی جریان دارد و یک مطالعه عمیق می‌تواند خیلی چیزها را هم در مورد بتمن و هم در مورد فرانک میلر مشخص کند.
مطلب پیشنهادی:آشنایی با هارلی کویین – شهبانویِ تبهکاریِ شهرِ گاتهامدلدار پیشین جوکر
۹. Batman R.I.P.
معمولاً داستان بتمنِ گرنت موریسون (Grant Morrison) جنبه‌هایِ روان شناسانه غالبی دارند. Batman R.I.P. نیز که توسط تونی اس. دنیل (Tony S. Daniel) تصویرسازی شده جزو همین داستان‌هاست. این روایت با بلک گلاوی (Black Glove) که زندگی بتمن را هدف قرار داده و آن را نابود می‌کند آغاز می‌شود تا با یک شوالیه تاریکی طرف باشیم که در خیابان‌ها سرگردان است.
اما با پیشرفت داستان می‌بینیم که همه این‌ها نقشه خود بتمن بوده است تا به بلک گلاو که مدتی است مورد هدف شوالیه تاریکی قرار گرفته ضربه بزند. Batman R.I.P. شامل بازی‌های ذهنی درون بازی‌های ذهنی است تا یک ماجرای روان شناسانه عالی از جنگ شوالیه شنل‌پوش گاتهام با جرم و جنایت را روایت کند.
۸. Batman: Damned
کمیک Batman: Damned که توسط برایان آتزارلو (Brian Azzarello) نوشته و توسط لی برمجو (Lee Bermejo) تصویرسازی شده یک داستان تیره و خشن را به نمایش می‌گذارد. بتمن توسط روح جوکر تسخیر شده و به سراغ انواع دوستان جادویی خودش می‌رود تا بفهمد دقیقاً اوضاع از چه قرار است.
آتزارلو همیشه نویسنده‌ای بوده که دوست دارد به سمت جنبه‌های تیره‌تر برود و Batman: Damned به طور مشخص یک روایت روان شناسانه از وحشت است که آن را از دیگر ماجراهای بتمن جدا می‌کند.
مطلب پیشنهادی:۵ ویژگی خاص بدن فلشتند، از هر نظر
۷. Batman: Hush
با داستان‌نویسی جف لوب (Jeph Loeb) و تصویرسازی جیم لی (Jim Lee) شاید Batman: Hush در ظاهر چندان داستان عمیقی به نظر نرسد. با این حال، با یک نگاه عمیق‌تر به این اثر، می‌توان دید که این روایت حول محور ریدلر (Riddler) و هاش (Hush) است که با استفاده از هر چیزی که از شوالیه تاریکی می‌دانند می‌خواهند او را به بازی بگیرند.
سپری شدن دوران کودکی هاش با بروس وین یک درک ذاتی از او را فراهم کرده است. ریدلر نیز از هر آن چه که از زمان حال و نقاط ضعف بتمن می‌داند برای پشتیبانی از هاش بهره می‌برد. تمام ماجرای Batman: Hush یک بازی ذهنی چند لایه است که بتمن تا اواخر داستان متوجه آن نمی‌شود.
۶. Batman: Gothic
خط داستانی Batman: Gothic که توسط گرنت موریسون نوشته و توسط کلاوس جنسون (Klaus Janson) تصویرسازی شده، بتمن را راهی یک سفر تاریک درون گاتهام و تاریخچه آن می‌کند. در این داستان می‌بینیم که شوالیه تاریکی با گروه‌های خلافکاری حاضر در شهر همراه می‌شود تا یک قاتل را دستگیر کند. همچنین Batman: Gothic زندگی بروس وین را نیز زیر ذره‌بین قرار می‌دهد تا نگاهی به درون ذهن او و این که چطور تاریخچه شهر رویش تأثیر گذاشته بیندازد.
موریسون عاشق روایت‌های روان شناسانه و موهومی از بتمن است و Batman: Gothic نمونه دیگری از این آثار به شمار می‌رود. با این که این کمیک خیلی مورد توجه قرار نگرفته اما نگاه جالبی به شخصیت بتمن می‌اندازد و و دنیایش را کند و کاو می‌کند.
مطلب پیشنهادی:۹ همتای شخصیت‌های The Boys در دی‌سی و مارولسون = جاستیس لیگ؟
۵. Batman: The Killing Joke
کمیک Batman: The Killing Joke نوشته شده توسط آلن مور (Alan Moore) و طراحی شده توسط برایان بالند (Brian Bolland)، به عنوان یکی از برترین داستان‌های بتمن در نظر گرفته می‌شود. این داستان یک اوریجین ممکن را برای جوکر به نمایش می‌گذارد. همچنین شاهد هستیم که دلقک گاتهام سعی می‌کند تا با شکنجه روانی جیم گوردون نشان دهد هر اتفاقی که برای خودش افتاده می‌تواند برای هر کس دیگری نیز بیفتد.
در Batman: The Killing Joke دو جنبه بیماری‌های روانی را می‌بینیم؛ این که چطور می‌تواند هم قربانی و هم قربانی کننده را زجر دهد. در برخی بخش‌های Batman: The Killing Joke شاهد نگاه ساده‌گرایانه هستیم اما این باعث می‌شود تا مخاطبان نگاه بهتری نسبت به دیوانگی جوکر را تا آن مقطع داشته باشند.
۴. Batman: I Am Suicide
نگاه روان شناسانه به بتمن در ران تام کینگ (Tom King) در سری Batman جایگاه محوری پیدا می‌کند. بهترین نمونه از آن را می‌توان در خط داستانی Batman: I Am Suicide سراغ گرفت. این داستان شامل تشکیل یک نسخه از جوخه انتحاری توسط شوالیه تاریکی می‌شود تا با رفتن به سانتا پریسکا (Santa Prisca) در برابر سایکو پایرت (Psycho-Pirate) قرار بگیرند.
در Batman: I Am Suicide از حقیقت در مورد بروس وین و این که بتمن برای او چیست پرده برداشته می‌شود؛ یک نوع از خودکشی طولانی مدت برای پسری که به خاطر اتفاقی که برایش افتاده نابود شد. حتی در این روایت نمای جالبی از ذهن بین (Bane) را نیز شاهد هستیم. در Batman: I Am Suicide می‌بینیم که اتفاقات پیش آمده برای بین چگونه او را تبدیل به شخصیتی که می‌شناسیم کرده و چقدر بتمن و بین به عنوان دو رقیب، شبیه به هم به نظر می‌آیند.
مطلب پیشنهادی:۱۰ اقتباس از دی‌سی که از یادها رفته‌اندو همان بهتر که برخی‌هایشان فراموش شوند!
۳. Batman/Two-Face: Face The Face
داستان‌های مربوط به تو فیس (Two-Face) اکثراً در مورد سر و کله زدن او با بیماری ذهنی‌اش هستند و Batman/Two-Face: Face The Face که توسط جیمز رابینسون (James Robinson) نوشته و توسط دان کرامر (Don Kramer) طراحی شده نیز همین مسیر را پیش می‌گیرد. در Batman: Hush، بیماری هاروی دنت (Harvey Dent) درمان و صورتش هم ترمیم شده بود. شوالیه تاریکی نیز تصمیم گرفت تا او را برای یک سال مسئول محافظت از گاتهام کند.
اما با بازگشت بتمن، دنت حاضر به تسلیم نقش خود نشد و شروع به برگشت به حالت قبل کرد. Batman/Two-Face: Face The Face روایتگر کسی است که با بیماری ذهنی سر و کله می‌زند: بهتر می‌شود، به یک عامل واکنش می‌دهد و شروع به پسرفت می‌کند. کمیک Batman/Two-Face: Face The Face سعی دارد تا یک نگاه واقع‌گرایانه از این که یک فرد با بیماری روانی چطور زندگی می‌کند را ارائه کند.
۲. شماره ۶۶۳ کمیک Batman
شماره ۶۶۳ کمیک Batman که توسط گرینت موریسون نوشته و توسط جان ون فلیت (John Van Fleet) تصویرسازی شده، The Clown At Midnight نام دارد. این کمیک با استفاده از نثر و طراحی دیجیتال، داستانی از شوالیه محافظ گاتهام را ارائه می‌کند که در آن سعی دارد تا اعضای سابق گروه جوکر را از حمله‌ای مرموز نجات دهد. در مرکز این ماجرا جوکری است که دچار ضربه مغزی شده تا مقل یک عنکبوت هیولاوار در مرکز یک تار عنکبوت قرار بگیرد.
جوکر به خاطر حمله‌هایش به گاتهام مشهور است اما شماره ۶۶۳ کمیک Batman یک ماجرای متفاوت محسوب می‌شود. نثر موریسون یک روایت وحشتناک از جوکر را به نمایش می‌گذارد. یک روایت که در آن به طور ماهرانه به سراغ جنبه‌های روان شناسانه تمام شخصیت‌های درگیر می‌رود.
مطلب پیشنهادی:نگاهی به تمامی انیمیشن‌های بتمنشوالیه گاتهام کارتونی
۱. Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth
وقتی به درستی به کمیک Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth نوشته گرینت موریسون و تصویرسازی شده توسط دیو مک‌کین (Dave McKean) نگاه کنیم، اصلاً یک داستان ابرقهرمانی را نمی‌بینیم. تیمارستان آرکهام توسط افراد بستری شده در آن اشغال شده و به این دلیل بتمن احضار می‌شود. از این مقطع به بعد، کمیک به سراغ جنبه روانی هر کدام از افراد بستری شده می‌رود آن هم در حالی که تاریخچه خود تیمارستان و خانواده آرکهام را نیز به تصویر می‌کشد.
در Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth شاهد اکشن زیادی نیستیم اما به شدت جنبه‌های روان شناسانه را می‌بینیم. این یک داستان کلاسیک از شوالیه تاریکی است که نشان می‌دهد دشمنان او واقعاً چقدر از نظر ذهنی خراب هستند و در واقع چگونه انعکاس‌هایی تاب خورده از خود بتمن محسوب می‌شوند.
یادم نمیره من اولین بار ۹ سالم بود پسر عموم بهم کمیک ارکام اسایلم رو داد منم اونموقع یه بچه بودم که شب و روزم با سریال انیمیشنی بتمن میگذشت فک کردم یه کتاب رنگارنگ بتمنه اما اون شب بعد خوندن کمیک خواب به چشم هام نیومد??
من نمیدونم این چه مرضی هست که هر بازی ای رو ریمیک میدن بیرون ولی حاضر نیستند از کمیک ها و انیمیشن ها ریمیک بدن بیرون! (فیلم و سریال چون بازیگر ها عوض میشن ریمیک خوب در نمیاد و همون بهتر که نداره.)
الان نود و نه درصد (!) کمیک های این لیست نیاز به یه طراحی مجدد دارن که قشنگ تر در بیان. مثل بتمن گوتیک که اصلا طراحیش از بس قدیمیه چشم رو آزار میده! واقعا حیف نیست همچین کمیک خوبی اینقدر کیفیت طراحیش پایین باشه؟
درستش روانپریشانس ??