تاریخچه انتشارات مارول – از صفحات کاغذی تا دنیای سینمایی

«مارول» اسمی است که این روزها به عضوی جدا نشدنی از صنعت سرگرمی تبدیل شده است. به جز حضور پررنگ مارول در عرصه کمیک‌ها و داستان‌های مصور و قرار گرفتن در کنار دی‌سی به عنوان یکی از دو غول صنعت کمیک بوک، آثار اقتباس شده از شخصیت‌ها، وقایع و داستان‌های کمیک‌های مارول را در قالب‌های گوناگون از جمله فیلم، سریال، بازی ویدیویی، برنامه رادیویی، پادکست، برد گیم، اسباب‌بازی و غیره و غیره می‌توان دید.

با این حال، مارول یک شبه به این موفقیت، شهرت و محبوبیت دست پیدا نکرده است. این انتشارات دهه‌ها فعالیت در صنعت سرگرمی را در کارنامه دارد که در طول این بازه، اتفاقات زیادی برایش افتاده و پستی‌ها و بلندی‌های زیادی را تحمل کرده است.

در این مطلب قصد داریم شما را با انتشارات مارول و تاریخچه آن آشنا کنیم. از این که چگونه شکل گرفت، چه کسانی در موفقیتش نقش داشتند، چه اتفاقات مهمی برای آن افتاد تا به امروز که تبدیل به یکی از شناخته شده‌ترین برندهای دنیای سرگرمی شده است. پس همراه ما در ویجیاتو باشید.

---

شروع کار به عنوان تایملی کامیکز

مارتین گودمن (Martin Goodman)، کسی که ناشر مجلات زرد بود، در سال ۱۹۳۹ پایه‌گذار یک انتشارات شد که بعدها نام مارول را به خود می‌گرفت. این کمپانی در آن زمان با نام تایملی (Timely) شناخته می‌شد. خود گودمن کسی بود که سابقه انتشار مجله‌های غربی زیادی را در کارنامه داشت ولی با محبوب شدن کمیک بوک‌ها در یک دوره زمانی، توجهش به این نوع سرگرمی جلب شد.

اولین کمیک منتشر شده توسط تایملی شماره ۱ کمیک Marvel Comics بود که روی جلدش تاریخ انتشار ماه اکتبر سال ۱۹۳۹ قید شده است. در این کمیک نسخه‌های اولیه شخصیت‌هایی مثل هیومن تورچ (Human Torch) اندرویدی و نیمور ساب - مارینر (Namor the Sub-Mariner) خلق شدند. موفقیت شماره ۱ کمیک Marvel Comics به قدری بود که ماه بعد دوباره چاپ شد تا روی هم رفته در این مدت نهصد هزار نسخه از آن به فروش برسد.

در ابتدای کار، محتوای کمیک‌های تایملی توسط یک کمپانی دیگر با نام فانیز (Funnies, Inc) تهیه می‌شد اما در عرض یک سال، تایملی کارکنان خود را داشت. اولین ادیتور اصلی تایملی جو سایمن (Joe Simon) بود که همکاری‌اش با جک کربی (Jack Kirby) منجر به خلق یکی از اولین ابرقهرمانان با تم میهن‌پرستانه شد؛ کاپیتان آمریکا که در شماره ۱ کمیک Captain America Comics (انتشار در ماه مارس سال ۱۹۴۱) معرفی شد. این کمیک نیز با فروشی بیش از یک میلیون نسخه‌ای تبدیل به یکی از آثار موفق تایملی شد.

در سال ۱۹۳۹، گودمن پسر ۱۶ ساله‌ای به نام استنلی لیبر (Stanley Lieber) که از خویشاوندان همسرش بود را به عنوان یک دستیار استخدام کرد. وقتی سایمن این کمپانی را در سال ۱۹۴۱ ترک کرد، گودمن تصمیم گرفت تا لیبر، که با نام مستعار استن لی (Stan Lee) می‌نوشت را تبدیل به ادیتور موقت کمیک‌ها کند. یک موقعیت شغلی که در نهایت استن لی به جز سه سال خدمتش در طی جنگ جهانی دوم، برای دهه‌ها آن را برعهده داشت.

استراتژی کاری مارتین گودمن به این ترتیب بود که مجله‌ها و کمیک بوک‌های متفاوتی را توسط تعدادی شرکت کاغذی که همه آن‌ها از یک دفتر و با همان کارکنان فعالیت می‌کردند، منتشر کند. یکی از این شرکت‌های کاغذی، حداقل برای مقطعی، مارول کامیکز نام داشت. روی جلد برخی از کمیک‌های نیز عبارت مارول به نوعی جای داده می‌شد.

---

---

سقوط ابرقهرمانان، طلوع اطلس کامیکز

در دوران پس از جنگ در آمریکا، ژانر ابرقهرمانی کم‌کم دچار رکود شد و نظر مردم را جلب نمی‌کرد. کمپانی گودمن نیز تقریباً تمام آثار ابرقهرمانی را کنار گذاشت و به سراغ ژانرهای متنوع دیگری رفت؛ از هارر، وسترن، خنده‌دار، طنز حیوانات، ماجراجویی مردان، هیولاها، جنایی و جنگی گرفته تا رومنس، جاسوسی، قرون وسطایی ورزشی و حتی داستان‌های انجیل.

در این دوره بود که گودمن از لوگوی کمپانی خبری اطلس (Atlas News Company) استفاده می‌کرد؛ یک شرکت توزیع کننده که صاحب آن خودش بود، حتی با این که یک کمپانی دیگر با نام کبیل نیوز (Kable News) مسئول توزیع این کمیک‌ها بود. اطلس به جای این که از روش‌های خلاقانه‌ای استفاده کند، ترندهای محبوب سریال‌ها و فیلم‌ها که مسیری قابل اتکا بودند را پیش می‌گرفت.

با این که اطلس سعی در احیای ژانر ابرقهرمانی داشت اما در این مسیر موفق نبود. به طور کلی این کمپانی به موفقیت خاصی نرسید و طبق گفته استن لی دلیل بقای اطلس بیش‌تر به این خاطر بود که کارها را سریع، ارزان و با کیفیتی حداقلی انجام می‌داد.

---

وارد دنیای کمیک‌ها شویم

• از کجا کمیک دانلود کنم؟
• چگونه کمیک بوک بخوانم؟
• منابع آنلاین کمیک خواندن
• آشنایی با اصطلاحات کمیک بوکی
• از کجا شروع به کمیک خواندن کنم؟

‌

---

و بالاخره، مارول کامیکز

اولین آثاری که تحت عنوان برند مارول کامیکز منتشر شدند، شماره ۶۹ کمیک Journey into Mystery، یک مجموعه آنتالوژی در ژانر علمی - تخیلی، و شماره ۹۵ کمیک Patsy Walker، اثری مناسب نوجوانان، بودند که تاریخ انتشار ثبت شده روی جلد هر دوی آن‌ها ماه ژوئن سال ۱۹۶۱ بود. روی جلد هر دوی این کمیک‌ها می‌توان عبارت MC (مخفف مارول کامیکز) را دید.

پس از موفقیت دی‌سی کامیکز در احیای ژانر ابرقهرمانی در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی، مارول نیز مسیر رقیبش را پیش گرفت. در سال ۱۹۶۱، استن لی به عنوان نویسنده و ادیتور، یک با طراحی ابرقهرمانانی که بیش‌تر برای جلب نظر خوانندگان بزرگ‌سال خلق شده بودند تا مخاطبان کم سن‌ترِ این مدیوم، باعث انقلابی در کمیک‌های ابرقهرمانی شد؛ دورانی که با نام Marvel Age of Comics شناخته می‌شود.

اولین گروه ابرقهرمانی مدرن مارول، فنتستیک فور (Fantastic Four)، توانست فرمول کمیک بوک‌های دیگر در زمان خود را با استفاده از ایجاد جر و بحث بین شخصیت‌های داستان، کینه نگه داشتن عمیق و جزئی آن‌ها و کنار گذاشتن گم‌نامی و هویت مخفی برای تبدیل به سلبریتی شدن بشکند. به این ترتیب، مارول کامیکز به این مشهور شد که روی شخصیت پردازی و مشکلات بزرگسالان بیش‌تر از دیگر کمیک‌های ابرقهرمانی پیش از خود تمرکز می‌کند. این ویژگی‌ها بیش از هر شخصیت دیگر در کمیک‌های The Amazing Spider-Man دیده می‌شد که به عنوان موفق‌ترین سری کمیک مارول شناخته می‌شود. قهرمان جوان این کمیک با مشکلاتی مثل عدم داشتن اعتماد به نفس و دردسرهای روزمره‌ای دست و پنجه نرم می‌کرد که هر نوجوان دیگر تجربه آن‌ها را داشته است. این گونه، بسیاری از مخاطبان می‌توانستند با این شخصیت همذات پنداری بیش‌تری داشته باشند.

مارول عموماً ابرقهرمانانی را معرفی می‌کردند که بی‌نقص نبودند، حتی برخی از آن‌ها عجیب الخلقه و ناجور با دیگران محسوب می‌شدند؛ برعکس قهرمانانی که در کمیک بوک‌ها سنتی به عنوان شخصیت‌هایی بی‌نقص، جذاب و ورزشکار معرفی شده بودند. حتی برخی از قهرمانان مارول در نگاه اول به شکل هیولاها و ویلن‌ها به نظر می‌رسند؛ شخصیت‌هایی مثل هالک و ثینگ (The Thing). این پیشبرد ناتورالیسم به قدری پیش رفت که حتی وارد موضوعات سیاسی نیز شد. تمام این المان‌ها به مذاق خوانندگان بزرگسال‌تر، مخصوصاً افرادی که در دوره سنی دانشگاهی بودند، خوش آمده بود.

علاوه بر اسپایدرمن و فنتستیک فور، مارول در این دوره شروع به معرفی شخصیت‌ها کمیک بوکی زیادی که هم شامل قهرمانان و هم آنتی‌هیروها می‌شد کرد. از بین آن‌ها می‌توان به هالک، ثور (Thor)، انت من (Ant-Man)، آیرون من، ایکس من، دردویل (Daredevil)، این‌هیومنز (Inhumans)، بلک پنتر (Black Panther)، دکتر استرنج (Doctor Strange)، کاپیتان مارول و سیلور سرفر (Silver Surfer) اشاره کرد. در کنار این پروتاگونیست‌ها، آنتاگونیست‌های سرشناسی مثل دکتر دووم (Doctor Doom)، مگنیتو (Magneto)، گالاکتوس (Galactus)، لوکی (Loki)، گرین گابلین (Green Goblin) و دکتر آکتپوس (Doctor Octopus) خلق شدند. تمام این شخصیت‌ها در یک دنیای مشترک به نام یونیورس مارول و در مکان‌هایی مثل نیویورک، لس‌آنجلس و شیکاگو که در دنیای واقعی هستند، حضور داشتند.

---

---

دوران مالکیت کیدنس اینداستریز

در سال ۱۹۶۸، مارتین گودمن تصمیم می‌گیرد تا مارول کامیکز و کمپانی مادر آن با نام مگزین منیجمنت (Magazine Management) را به پرفکت فیلم اند کمیکال (Perfect Film and Chemical Corporation) بفروشد. کمی بعد و در حدود سال ۱۹۷۲، استن لی به عنوان ناشر و برای مدت کوتاهی رئیس مارول معرفی شد. در طی دوره ریاستش، او روی توماس (Roy Thomas) را به عنوان سردبیر معرفی کرد. توماس کسی بود که در صفحه آغازین هر کمیک عبارت «Stan Lee Presents» را اضافه کرد.

در یک دوره رکود دیگر در صنعت کمیک بوک، مارول سعی کرد دوباره به آثار خود تنوع دهد و به سراغ آثاری در ژانر هارر، با حضور شخصیت دراکولا (Dracula)، هنرهای رزمی، با حضور شخصیت شانگ چی (Shang-Chi)، شمشیر و جادو، با حضور شخصیت کونان د بربرین (Conan the Barbarian)، طنز، با حضور شخصیت هاوارد د داک (Howard the Duck) و علمی تخیلی، با استفاده از سری کمیک استار وارز، برود.

پس از مدتی، مارول توانست موفقیت دهه پیش خود در ژانر ابرقهرمانی را با قرارداد بستن با یک توزیع کننده جدید و توسعه بیش‌تر خط کمیک بوک‌های خود تکرار کند. همچنین در سال ۱۹۷۲، به لطف این که قیمت و فرمت استاندارد کمیک‌ها در حال تغییرات پی در پی بود، توانست از دی‌سی کامیکز جلو بزند.

سال ۱۹۷۳ سالی بود که نام پرفکت فیلم اند کمیکال به کیدنس اینداستریز (Cadence Industries) تغییر پیدا کرد و در همین حین نیز نام مگزین منیجمنت را به مارول کامیکز گروپ (Marvel Comics Group) تغییر داد.

گودمن که حالا و در سال ۱۹۷۴ از مارول کاملاً جدا شده بود، یک شرکت جدید به نام سیبورد (Seaboard) تأسیس و نام اصلس کامیکز را احیا کرد اما فقط توانست یک حیات یک و نیم ساله را تجربه کند.

سقوط شبکه‌های توزیع در اواسط دهه ۷۰ میلادی روی روند کاری مارول نیز تأثیر گذاشت. برخی از آثار محبوب بین مردم مثل هاوارد د داک قربانی این مشکلات توزیع شدند و گزارشاتی از فروش کم کمیک‌ها به دست این انتشارات می‌رسید. در نههایت اما مارول توانست به لطف توزیع مستقیم در اواخر این دهه دوباره روی پای خود بایستد.

مارول در بهار سال ۱۹۷۵ خبر از رویداد اختصاصی کمیک بوکی خود با نام Marvelcon '75 داد و قول Marvelcon '76 نیز داده شد. در رویداد سال ۱۹۷۵، استن لی اعلام کرد که جک کربی، کسی که در خلق بسیاری از شخصیت‌های سرشناس کمیک‌های مارول دست داشته، دوباره و پس از این که در سال ۱۹۷۰ به دی‌سی رفته بود، بازخواهد گشت. در اکتبر سال ۱۹۷۶ نیز مارول مجوز انتشار در کشورهای دیگر مثل بریتانیا را به دست آورد تا شخصیت‌هایی مثل کاپیتان بریتین (Captain Britain) را معرفی و وارد کمیک‌های خود کند.

جیم شوتر (Jim Shooter) در سال ۱۹۷۸ تبدیل به سردبیر مارول شد. هر چند نظرات در مورد شوتر ضد و نقیض است اما او توانست بسیاری از زیان‌های پیشین مارول مثل ددلاین‌هایی که مکرراً از دست می‌رفت را رفع کند. همچنین در طی دوره ۹ ساله سردبیری شوتر بود که رانِ Uncanny X-Men کریس کلیرمونت (Chris Claremont) و جان بیرن (John Byrne) و ران Daredevil فرانک میلر (Frank Miller) به موفقیت دست پیدا کردند. شوتر مارول را وارد بازار مستقیم همواره در حال پیشرفت و تکامل کرد، آرک‌های کراس‌اووری بزرگی مثل Contest of Champions و Secret Wars را پیش برد، حق تألیف خالقان را رسمی کرد و در نهایت و در سال ۱۹۸۶ خط نیو یونیورس (New Universe) ناموفق را به بهانه ۲۵ سالگی ایمپرینت مارول کامیکز معرفی کرد.

---

با برخی از شخصیت‌های مارول آشنا شوید

• معرفی یلنا بلووا – بلک ویدوی دوم
• معرفی وایت ویژن – تولد دوباره ویژن
• معرفی فالکون – یار غار کاپیتان آمریکا
• معرفی آگاتا هارکنس – ساحره مرموز مارول
• معرفی موداک – ویلن کله‌گنده دنیای مارول
• معرفی آیرون میدن - رقیب حسود بلک ویدو
• معرفی بلک ویدو - جاسوس روسِ آمریکایی‌ها
• معرفی سازمان سورد – وقتی شیلد کافی نیست
• معرفی دورا میلاژه – محافظان شخصی بلک پنتر
• معرفی رد گاردین – کاپیتان آمریکای ساخت روسیه
• معرفی کارنیج – کابوس مشترک مرد عنکبوتی و ونوم
• معرفی مأمور آمریکا – جانشین دولتی کاپیتان آمریکا
• معرفی ویکان و اسپید – فرزندان دوقلوی واندا و ویژن
• معرفی تانوس – تایتان دیوانه‌ای در جست و جوی مرگ
• معرفی تسک‌مستر – تقلید کننده تمام سبک‌های مبارزه
• معرفی ایسایا بردلی – نیمه تاریک خلق دوباره کاپیتان آمریکا
• معرفی کنتسا والنتینا آلگرا د فانتین - جاسوس چند جانبه مارول
• معرفی فلگ اسمشر – مخالف هر آن چه که کاپیتان آمریکا برایش می‌جنگد
• معرفی مونیکا رمبو – از کاپیتان مارول تا فوتون، پالسار و بالاخره اسپکتروم

‌

---

دوره مالکیت مارول انترتینمنت گروپ

در سال ۱۹۸۶، مارول انترتینمنت گروپ (Marvel Entertainment Group)، کمپانی مادر مارول، به نیو ورد انترتینمنتی (New World Entertainment) فروخته شد که در عرض سه سال و در سال ۱۹۸۹ آن را به مک‌اندروز اند فوربز (MacAndrews & Forbes) فروخت؛ شرکتی که صاحبش رونالد پارلمن (Ronald Perelman)، یکی از اعضای هیئت مدیره رولون (Revlon)، بود.

در همین کش و قوس‌ها بود که مارول در دهه ۸۰ میلادی توانست سود زیادی به دست آورد و در اوایل دهه ۹۰ میلادی نیز حتی ثروت و موفقیت جهانی بیش‌تری را نصیب خود کند. ولی در اوایل سال ۱۹۹۲ اتفاق مهمی افتاد. هفت نفر از ارزشمندترین کارکنان مارول از این انتشارات جدا شدند تا ایمیج کامیکز (Image Comics) را تأسیس کنند. این هفت نفر تاد مک‌فارلن (Todd McFarlane)، جیم لی (Jim Lee)، راب لایفلد (Rob Liefeld)، مارک سیلوستری (Marc Silvestri)، اریک لارسن (Erik Larsen)، جیم والنتینو (Jim Valentino) و ویلس پورتاچو (Whilce Portacio) بودند که سابقه فعالیت روی کمیک‌ها و شخصیت‌های مهمی از مارول، از اسپایدرمن و ولورین گرفته تا ایکس من و گاردینز آو د گلکسی (Guardians of the Galaxy) را در کارنامه داشتند.

حدود سه سال پس از این اتفاق، اسکات میچل روزنبرگ (Scott Mitchell Rosenberg)، مالیبو کامیکزِ (Malibu Comics) خود را به مارول فروخت. این گونه شد که دست مارول به استانداردهای جدید رنگ‌آمیزی کامپیوتری کمیک بوک‌ها که توسط روزنبرگ توسعه یافته بود رسید و همینطور نیز شخصیت‌های مالیبو کامیکز را به مولتی‌ورس مارول اضافه کرد.

قراردادهای انحصاری کمپانی‌ها و ناشران کمیک بوکی با توزیع کنندگان در اواسط دهه ۹۰ میلادی جریان پیدا کرد. مارول به سراغ هیروز ورد (Heroes World) برود اما در نهایت این جریان باعث شد تا فقط یک توزیع کننده بزرگ در آمریکای شمالی بتواند باقی بماند و فعالیت کند و آن نیز دایموند (Diamond Comic Distributors) بود.

از طرف دیگر، در همین دوران بود که شرکت‌های مادر و کمپانی‌های صاحب انتشارات مارول اعلام ورشکستگی کردند.

---

---

شروع دوران مارول اینترپرایزس

پس از ورشکستگی کمپانی‌های صاحب مارول، توی بیز (Toy Biz) مارول انترتینمنت گروپ را خریداری کرد و کمپانی جدیدی به نام مارول اینترپرایزس (Marvel Enterprises) تشکیل داد. کارکنان و مسئولان توی بیز توانستند وضعیت خط کمیک‌های مارول را به حالت پایدار درآورند.

با شروع هزاره جدید، مارول از وضعیت ورشکستگی خارج شد و در سال ۲۰۰۱ نیز از نظارت کامیکز کد آتورتی (Comics Code Authority) بیرون آمد تا سیستم درجه‌بندی سنی خود را برای کمیک‌هایش تصویب کند. اولین کمیکی که بدون داشتن نظارت کامیکز کد آتورتی منتشر شد نیز شماره ۱۱۹ کمیک X-Force (انتشار در ماه اکتبر سال ۲۰۰۱) بود. مارول همچنین توانست در این دوران تعدادی از عناوین مهمش را ریبوت کند تا با آپدیت آن‌ها، شخصیت‌های کمیک‌هایش را به نسلی جدید معرفی کند.

برخی از شخصیت‌ها و داستان‌های تحت مالکیت مارول در حدود هزاره جدید میلادی تبدیل به آثار اقتباسی موفقی شدند. از بین آن‌ها می‌توان به سری فیلم‌های Men in Black (که از یکی از کمیک‌های مالیبو اقتباس شده بود) از سال ۱۹۹۷، سری فیلم‌های Blade از سال ۱۹۹۸، سری فیلم‌های X-Men از سال ۲۰۰۰ و سری فیلم‌های Spider-Man از سال ۲۰۰۲ اشاره کرد.

سال ۲۰۰۷ سالی بود که این کمپانی استارت مارول دیجیتال کامیکز آنلیمیتد (Marvel Digital Comics Unlimited) را زد؛ یک آرشیو دیجیتالی متشکل از بیش از ۲۵۰۰ کمیک که به صورت پرداخت ماهانه یا سالانه در دسترس مخاطبان قرار می‌گرفت.

---

ویجی لاگ – چطور کمیک بوک خواندن را شروع کنیم؟

---

خریداری شدن مارول توسط دیزنی و شروع دوران معاصر این انتشارات

کمپانی والت دیزنی در ۳۱ آگوست سال ۲۰۰۹ اعلام کرد که با قراردادی با ارزش حدودی ۴ میلیارد دلار، کمپانی مادر انتشارات مارول، یعنی مارول انترتینمنت را خریداری خواهد کرد. برآورد شده که تا سال ۲۰۰۸، مارول و رقیب همیشگی‌اش، دی‌سی، بیش از ۸۰ درصد بازار کمیک بوک‌های آمریکایی را تحت اختیار خود داشتند.

از طرف دیگر شروع دنیای سینمایی مارول (MCU) که به بسیاری از شخصیت‌های محبوب دنیای کمیک‌های مارول در قالب فیلم‌های سینمایی جان بخشیده بود، باعث شد تا این انتشارات بیش از هر دوران دیگری نه تنها در آمریکا، بلکه در کل دنیا شناخته شود.

مارول با وجود مغز متفکری مثل کوین فایگی (Kevin Feige) دنیای سینمایی خودش را طوری ایجاد کرد که قبلاً، حداقل به صورت موفق و با این مقیاس، در مدیوم سینما دیده نشده بود. چند فیلم اولیه دنیای سینمایی مارول به یکدیگر اشارات ریز و جزئی داشتند تا این که در فیلم Avengers تمام این قهرمانان محبوب در کنار هم قرار گرفتند؛ مثل یک اثر کراس‌اوور کمیک بوکی. این گونه شد که محبوبیت و شهرت مارول به سمت آسمان رفت و از نظر مالی و اقتصادی نیز سود هنگفتی نصیب این کمپانی و کمپانی‌های صاحب آن شد. دنیای سینمایی مارول هنوز که هنوز است همین روند را پیش گرفته و در این اواخر با خلق سریال‌هایی مثل وانداویژن، وینتر سولجر و فالکون و لوکی، وارد فاز جدیدی شده. قرار است روند ساخت سریال‌ها از شخصیت‌های مارول به همین ترتیب نیز پیش برود.

موفقیت دنیای سینمایی مارول به قدری زیاد بود که سران مارول تصمیم گرفته‌اند تا با استفاده از آثاری مثل Doctor Strange in the Multiverse of Madness و Spider-Man: No Way Home به سراغ معرفی یک مولتی‌ورس سینمایی بروند؛ مولتی‌ورسی که می‌خواهد دنیای سینمایی مارول را به آثار لایو اکشن و سینمایی پیشین متصل و یک شگفتی دیگر خلق کند.

از همه مهم‌تر در عرصه سینمایی شاید این باشد که دیزنی به عنوان شرکت مالک انتشارات مارول، توانسته کمپانی‌های دیگری مثل فاکس قرن بیستم (20th Century Fox) را خریداری کند و به این ترتیب حق ساخت آثار اقتباس شده از شخصیت‌هایی مثل ایکس من را دوباره تحت اختیار خود درآورد؛ حق ساختی که انتشارات مارول به دلایل مختلف از جمله فرار از ورشکستگی، آن‌ها را به شرکت‌های دیگر واگذار کرده بود و دیگر اختیارشان را نداشت.

با این سرمایه گذاری دیزنی، حالا شخصیت‌ها و گروه‌های مهم دیگر مارول، مثل ایکس من و فنتستیک فور، می‌توانند به دنیای سینمایی مارول بپیوندند. همچنین همکاری سونی و دیزنی شاید منجر به پیوستن و استفاده بیش‌تر از شخصیت‌های کمیک‌های اسپایدرمن در دنیای سینمایی مارول شود.

با موفقیت دنیای سینمایی مارول، انتشارات مارول روند کاری‌اش را به طرزی پیش برد تا با تمرکز بیش‌تر به این دنیا، کمیک‌هایش را خلق کند. مخاطبان دنبال اطلاعات بیش‌تر از شخصیت‌های درون فیلم‌ها بودند و می‌خواستند بیش‌تر در دنیای آن‌ها غرق شوند. به این ترتیب، مارول از سال ۲۰۱۵، کمیک‌هایش را با چندین رویداد بزرگ و ریبوت‌های مختلف راهی بازارها می‌کرد اما موفقیت چندانی از این نظر برای آن‌ها حاصل نشد.

هر چقدر که آثار دنیای سینمایی مارول موفق بودند، کمیک بوک‌های مارول روند خوبی را تجربه نمی‌کردند. آثار کنسل شده زیادی را می‌توان در این دوره دید که حتی شامل کمیک‌هایی از شخصیت‌های مهم و شناخته شده به لطف آثار دنیای سینمایی نیز می‌شدند. به این ترتیب و در سال ۲۰۱۸، مارول تصمیم به این نتیجه رسید که این روند اصلاً موفق نیست و محبوبیت شخصیت‌ها و داستان‌هایش در دنیای سینمایی الزاماً به معنی فروش بیش‌تر کمیک‌هایش نخواهد بود. این گونه شد که این انتشارات تصمیم گرفت برای خلق کمیک‌هایش تمرکز شدیدی روی دنیای سینمایی نداشته باشد.

---

---

اما این پایان جاه‌طلبی‌های مارول نخواهد بود. این انتشارات و کمپانی‌های صاحبش، متوجه پتانسیل بالای کمیک بوک‌ها و اقتباس‌های آن‌ها هستند. مارول توانسته برای دهه‌ها از دوران خوب و سخت زیادی عبور کند و در عصر مدرن نیز روش‌های مدرن‌تری را برای موفقیت پیش گرفته است.

حالا این کمپانی در کنار غول‌های بزرگ دیگر صنعت سرگرمی، و الالخصوص رقیب دیرینه‌اش، دی‌سی، تبدیل به یکی از محبوب‌ترین کمپانی‌های این صنعت شده و طرفداران میلیونی در کل دنیا دارد.

با مسیر پی گرفته شده توسط مارول، موفقیت آن‌ها غیرقابل اجتناب است و احتمالاً برای سال‌ها شاهد حضور فعال آن‌ها در صنعت سرگرمی خواهیم بود، همان طور که در تمام این سال‌ها بوده‌ایم.

---

به مطالعه ادامه دهید:

• چرا اسم اولیه انتشارات مارول تغییر پیدا کرد؟
• ثور اساطیری با ثور مارول چه تفاوت‌هایی دارد؟
• جنگ دی‌سی و مارول – دی‌سی مونوپولی صنعت کمیک را دور می‌زند؟
• تئوری فاز چهارم دنیای سینمایی مارول - مفیستو، ابرشرور اصلی خواهد شد
• سنگ‌های ابدیت چه هستند و چه سرنوشتی در دنیای سینمایی مارول داشتند؟
• فیلم سینمایی Eternals اساطیری جدید به دنیای سینمایی مارول اضافه خواهد کرد